زانت ءِ سفر – شبیر شاد

زانت ءِ سفر

نبشتہ کار: شبیر شاد

دی بلوچستان پوسٹ

کلاں چے پیش کلیں وانوکاں سلام..

زانت انچو گُشاں کہ انساں ودی بیت ائیءِ بنکی علم ءُ زانت چہ آئی یے مات ءٍ کٹ ءُ خاندانءَ چے بیت دوہمی علم ءُ زانت آ چاگرد ءَ چے شوں زور اِیت بزاں چاگردے مردماں چے درونت در بارت زانت ءِ بستار ءَکمو پوه بیت ،همے وڈا انسان وتی زندگی ءٍ بابتءَ پکر کنتءُ په وت رژنائیں بانداتے پٹءُ پول کنت،انچو گشان زندگی ءٍ شوهازگ سکءَ باز گراں اِنت بلے هما مردم پولت کتدکنت که آ زندگیءِ همک گم ءُ اندواهاں گوں دچار کپتگ هر وڈیں مشکلاتاں چے سر گْستگ بلے همتءِ بوتگ آئیءَ پروش نه وارتگ گڈاں مرچی آیانی نام الم راجدپترءَ یاد کنگ بنت انچو که بانل دشتیاری، میر گل خانءِ چک بی بی گوهر ملک ءُ دگہ باز …..

من گوں فخرے گومءَ اے گپءَ جناں بی بی یک مازوریں انسانے بوتگ لکوئی ءِ نادرائیءَ گُرجتگ بلے انگه زندگیءَ چے مایوس نه بوتگ اَت هر قدم په قدم په وت سوبمندیءِ چیدگ دیستگ اتے گڈاں همت همے چیزے نام بیت، ءُ دگه باز دنیائے تہا اے وڈیں انسان است اَنت …بلے مرچیگیں دورے تها مئے چاگردے تب بدل بوتگ،نزاناں اے مئے بد بختی اٍنت یا وش بختی اِنت..بلے من سرپد باں اے مئے ناسوبیءِ بُن هشت اِنت، کہ چیزے مردم ءَ انچو هم زر است کہ وتی چکاں وانینت کت کنت بلے اے ناسرپد، کار ءُ بارے رندا کپتگ اَنت نزاناں دنیاے تہا زانتءِ نامے اَست…..ءُ دہمی مئے زالبولانی سرا زالم بوهگءَ اِنت چه لوگے لاشعوریں مردماں که آیاں علمءُ زانت دربرگءَ دیمترا روگ نیلنت کہ شما زالبول اِنت لوگءَ چے ڈن پہ شما ایب اِنت سیمی اِش اِنت کہ ما جدید دورے تہا انگت اے چیزے سرا پہر نہ بستگ ءُ ناکہ جیڑتگ گڈاں یقیناً اے هما مردم باں چہ کامیابی ءَ هم گسر بنت باقولے زانتکاریگہ اگاں کامیابی ءَ سر بوهگ لوٹے گڈاں ترا زندے اے دگه مشکلات کمار کنگی نه اَنت زانتءِ میداں سفرءَ در کپگی اِنت لوگ ءَ چے دور بوهگ لوٹیت ..

اے انچیں سفرے تن.گژن بزگی هواری کل برداشت کنگی اَنت گڈاں تو دنیائے تها نام کٹے ءُ مرگءَ چے پد هم زندگ بے…. “اے زندگی ءَ زندگیءِ نه گشاں زندگی هما اِنت مرگءَ چے پد بندات بوت گڈاں آ زندگیءَ زندگی گشاں” انچو کہ دنیاے تہا بے کساس مردمانی نام گرگ بیت…

بلے اے سگ اوپار مئے کم وانندهیں نودربراں است که وتءَ زندگیءٍ همک مشکلاتاں چے زوراور بے سمجه اَنت بلے اے وڈیں مردم سک باز کم گندگ کیت که زندگیءَ گوں مقابله کنگءَ اَنت ….ما مدام همے گلگ کناں که ما هواراں ما بزگاں اچ کت نکاں منی هیالءَ اے گپ دروگءِ انسانے جان سلامت اِنت آ وت یک دولتے بس جهد بکن راه وت پچ باں تو چے خواهش دارے بس یقین بکن جهدءَ برجم بدار کامیابی الم ترا سر بیت، ءُ دهمی ما مدام گلگ کناں دنیا آزمانءَ سر اِنت ما انگت زمینءَ اَنت منی هیالءَ دنیاءَ پَر پر نه اِنت بال نه کتگ آیاں سرجمیں زند وتی قربان کتگ په علم ءُ زانت ءِ شوهازگءَ هر وڈیں گم ءُ اندواهاں گوں دچار کپتگ اَنت بلے آیاں برداشت کتگ تو یقیناً ماهءَ سر باں انچو گشاں که محنت کسی پتءِ میراس نہ اِنت تو همنچو محنت کنے ترا الله پاک همنچو کامیاب کنت، بلے مئے توکءَ محنت کم گلگ زیاده اے منی هیالءَ نابزانتیءِ گپ اَنت ……

زانتءِ شوهازگءَ درکپے گڈاں Committed ترا الم بوهگی اِنت انچو گشان Committed ءُ نظریاتی ایں مردم بیہ پدکنز نباں هما مردم اے چیزاں لگور بیت آ تہا چےکوکلہ ءُ هالیگ اِنت بائدیں ما بواں اَنت بیدے علمءُ زانتءَ انسان اچے نہ اِنت او یات بداریں اے گپءَ زندگی ءِ تہا هما مردم کامیاب بنت کہ آیاں باز تکلیفی، بزگی ، مشکلاتاں گوں دچار کپتگاں گڈاں آ الم زندگیءِ تہا کامیابیں انسان بوتگاں پرچا کہ آ زندگیں انسان بوتگ اَنت آ یاں وتئی زندگیءِ مقصد پہمتگءُزانتگ وهدے کہ زندگیءِ مقصدءَ سرپد بے گڈاں الم تو آئیءِ شوهازءَ رهادگ بے انچو گشان زندگی یک اسٹیجءِ نام اِنت هر انسان اودءَ رو وتی کردارءَ پیش کنت ماءُشما هم یک زندگیں انسانے ءَ مارا ءُ شمارا هم کردار است بلے اے مئے ءُ شمے سرا Defend کنت کہ ما وتی کردارءَ راج ءِ دیما چوں پیش کناںءُ کجا سوگات ءَ پہ راجے آؤکیں باندات ءَ دات کت کنیں بائدیں ما همک وهد ءُ ساهت وت ماں وت نندیں وانگ ءُ زانگءِ Disscationءِ توکءَ بیں بے مقصدیں تروتاب وهدے هراب کنگ اِنت……… اے وڈیں رواج ءَ ما زندگ بداریں تو الم مئے کسترینانی سرا هم اثر دور دنت آ پہ وت راهے گچیں کت کناں ءُ آؤکیں نسل مئے ءُ شمے رندگیریءَ کنت پرچاکہ انی لوگے چراگ لوگے شہم ناکیں استال ما ءُ شما ایں یک بلائیں کردارے واهمدیں وتی کرد ءِ سرا پہر بندیں وتی راجےتہا یک تاریخی نکشے ایر بکن اِنت گڈاں من سرپد باں ما اے عملءِ تہا گستگ ایں ءُ تاریخ هم مارا یاد کنت بس Committed بوهگی اِنت Intrest هر یکے ءَ وت Creat کنگی ایں،کہ کجام راهءَ روگی اِنت…بس هما راهے مسافر بیں…
همے وڈا سید هاشمی گشیت..

“گار باں بیگواه باں توپانباں بلے سید”
اے شگانہ جت مکن کسے کہ پشتءَ کنزتگ””

همے وڈا مارا ءُ شمارا هم دور چارگ لوٹیت پدکنزگی نہ اِنت،ءُ تہار ماهیءِ توکءَ رژنائی پولگی اِنت بس رژنائی ءِ درگیجگءِ واستءَ زانتءِ بور سنج کنگی ایں میدانے سفرءَ تاچینگی ایں گڈاں مارا یک رژنائییں بانداتے دست کپیت،پہ نندگءُ چارگءَ اے چیزے دست کپگ نہ ممکن اِنتءُ امید کناں گوں وتی دوستءُ همبلاں کہ زانتءَ گوں سیادی کن اَنت کہ همے زانت مارا اے تاروکیءَ چے در کنت ءُ رژنے ماڑیءَ بارت ءُ سر کنت…

وش باتیں