بندیں کوٹی ءِ جِنک
(چِل ءُ پنچُمی بھر)
اکیل مراد
دی بلوچستان پوسٹ
اے یک ردی یے بیتگ لھتے اداراں سرجمیں جھان ءَ تالان بیتگ اَنت منی کستریں برات ءِ بدن ءُ مجگ ءَ ھما زانشتی بیتگ اَنت ءُ آیاں اے دیست کُت نہ کُتگ اَنت وھدیکہ منی برات زندگ اَت اے زانشتی آئی ءِ بدن ءِ تہ ءَ گار بیتگ اَنت ءُ مارا اے پیشدراھی نہ بیتگ اَنت اے ھما بدن بیتگ کہ چراھی ءِ تہ ءَ آپ زوریاں جاہ کُتگ منی برات ءِ بدن مُرتگ آ آپ زوریں آپ داریں بدن ءُ آپی ءَ چَہ زبھر بیتگ اے زوریں ردی بیتگ اے ردی سرجمیں جھان ءَ تالان بیتگ بدنامی،
ھما وھد ءَ کہ آ بیران بیتگ ات، آ کسانُکیں برات آئی ءِ پُشت ءَ دراھیں چیزاں مِرگی بیتگ ءُ آئی ءِ دردناکی ءَ چَہ مرگ یک زنجیرے ءِ رنگ ءَ بیتگ آئی ءَ چَہ بندات بیتگ ھما کسانُکیں چُک ءَ چَہ چُک ءِ مردگیں بدن آ ویلاں چَہ بے پرواہ بیتگ چراھی ءِ سوْب ءَ چَہ ایریچ بیتگ اَنت اے زانشتی کہ آئی ءَ بیست ءُ ھپت سال ءِ زندگی ءِ وھد ءَ وتی تہ ءَ میار بند کُتگ اَنت آئی ءَ اشانی نام ھم نہ زانتگ اَنت
کَس ءَ ھم پلگاری ءَ دیست کُت نہ کُتگ اَنت بس من وھدیکہ من ءَ اے سرپدی رَس اِتگ سبکیں زانت اے زانگی ءِ زانشتی منی کستریں برات ءِ بدن ھم منی بدن بیتگ من ءَ ھم مِرگی اَت ءُ من مُرتگ آں ھم منی کستریں برات ءَ من ءَ وتی نیمگ ءَ گوں ھمگرنچ کُتگ آئی ءَ من ءَ وتی نیمگ ءَ کَش اِتگ ءُ من مُرتگ آں
مھلوک ءَ اے وڑیں چیزانی بارو ءَ سرپدی دیگ بہ بیت کہ آیاں اے مٹ کنگی اِنت کہ بے تواریں زانشت وت یک زانشتے ءِ کِرد اِنت کہ مُرت کَنت اے وڑ ءَ پیسر ءَ ھم بیتگ ءُ انگت ءَ ھم بیت اِنت کہ آ وتی بارو ءَ وت درشان کُت نہ کن اَنت ھِچ بر ناں کہ آ سرجم ءَ ٹگی اَنت آیانی بن ریشگ ءِ بارو ءَ گپ نیست بلکیں اے بس رھبندی اَنت لھتے مردماں آئی ءِ بن ریشگ ءِ بارو ءَ سرپدی نہ بیت تانکہ آ ناسرپد اِنت آ زانت کہ اے وڑیں دگہ لھتے مردم کہ آئی ءِ ھما مردمانی جاڑیگ بوھگ ءَ پشت ءَ کَپ اَنت تانکہ آئی ءِ زور ءِ بارو ءَ سرپدی مہ بیت زندگی ھما وھد ءَ بے آپی اِنت کہ تانکہ آ زندگی کنگ ءَ اِنت بے آپی ءِ کم ءُ گیشی ءِ جُست نہ اِنت اے بے آپی ءِ پسو ءُ جُستانی اے نہ اَنت اے دگہ چیزانی جُست ءُ پسو اَنت ھر چے کہ ناسرپدی ءَ نہ اِشتگ اے گوشگ ھمے کساس ءَ رد اِنت
آ بنا ءُ سرجم ءَ ابید ھمے وڑ گوشگ بیتگ کہ آ روھی زندگی ءِ بنداتی بیت ءُ ھلاس ھم بیت اِنت پرچا کہ اے روہ گوات ءَ گون اِنت یک گواتے کہ ابرم ءِ نیمگ ءَ کَشگ ءَ اِنت کجام ھم وھد ءَ بال کَنت ءُ روت
ریک پاداں زمین ءَ مردگانی ھَڈاں بہ چار، چُکانی مردگانی ھڈاں بہ چار بے آپی اود ءَ چَہ گوست نہ کَنت آ اوشت ایت ءُ دومی کِشک ءَ رھادگ بیت
منی کستریں برات کہ مردمانی چماں بے آپی بیتگ بلے آئی ءِ تہ ءَ ھِچ وڑیں داگ پِر نہ بیتگ ابید سھری ءَ ھمدپ بیتگ منی کستریں برات ءِ گور ءَ ابید ءِ گریواسکاں دگہ ھِچ نہ بیتگ آئی ءِ گور ءَ گپ کنگ ءَ ھِچ نہ بیتگ یا دگہ جاھے ءَ یا اِد ءَ ھِچ کہ ھِچی نہ بیتگ آ وانکوک ءُ زانوکے نہ بیتگ آ ھِچ بر ھِچ چیز ءِ دربرگ ءِ کَچ ءَ نہ بیتگ آئی ءَ گَپ کنگ نیاتکگ آئی ءَ بازیں مُشکلیں رنگے ءَ ونت کُرتگ بازیں مُشکلے ءَ نبشتہ ئِے کُرت کُتگ برے برے ھمے سماہ بیتگ کہ آئی ءَ گمیگی ءِ گریوْگ ھم نیاتکگ اَنت آ یک مردمے اَت کہ آئی ءَ ھِچ سرکَج وری نیاتکگ ءُ ترس آماچ بیتگ
منی تہ ءَ آئی ءِ واستا کہ گنوکی ءِ مھر اَنت آ منی واستا یک کارِست کاریں چراگے بیتگ من نہ زان آں کہ من ءَ آئی ءِ واستا اے کساس ءَ چتور مھر بیتگ
من آئی ءِ بیرانی ءِ واھِشت ایر کُتگ اَت من ءَ آئی ءَ چَہ دَہ سال بیتگ اَت کہ جتا بیتگ اَت وھدیکہ ھمے وڑ بیت من آئی ءِ سر ءَ پھر ءُ شانے ءَ آئی ءِ بارو ءَ جیڑ اِتگ ھمے سما بیتگ اَت کہ من ھر وھد ءَ آئی ءِ گوما مِھر کُرتگ آ مِھر ءِ دیم ءَ ھِچ چیز زاھِر نہ بیت کہ من مرگ ءَ چَہ بیھال بیتگ آں
ما یکجاھی ءَ باز کم گپ کُتگ اَت ما مستریں برات بارو ءَ، وتی مات ءِ چَٹ کَشیں پَٹ ءِ بدبھتی ءِ سر ءَ باز کم گَپ جتگ
چریشاں چَہ ابید ما شکار، توپنک، مشین ءُ گاڑیانی بارو ءَ گپ جَتگ آئی ءَ منی جزگیں گاڑی ءِ سر ءَ سک زھر کیت ءُ من ءَ ھما گاڑیانی بارو ءَ درستیں گپ ئِے جَتگ اَنت کہ ھما آئی ءِ گور ءَ بیتگ من شکار، توپنک ءُ گاڑیانی دراھیں کاپراں چَہ زانوگِر بیتگ آں
اے وَ پدری یے کہ ما اے بارو ءَ گَپ جتگ اَت کہ ما مھتاج نہ ایں گڑا مارا شیر وتی لاپ ءَ کن اَنت یا پد ءَ کور ءِ آپ ءَ بُڈّ ایں اگاں ما کور ءِ ترندیں لوھڑاں اوژناگ بہ کن ایں گڑا آ دو سال ءَ من ءَ چَہ مستریں
کِسہ روان اِنت سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ ـ
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
