نبشتانک: ساجد وتی ھستی ءِ رازے شوھاز ءَ ات
نبشہ کار : عبدالواجد بلوچ
بلوچی رجانک : نثاریوسف
دی بلوچستان پوسٹ
سارتر زندگی ءٙ را بے مُلّ ءُ بے مانائیں چیزے لیک ایت ، آئی ءِ چمّاں زند ءٙ را ہچ وڈیں مقصد ءُ مانا نیست ، اِنسان وت وتی جوڈ کنوک ءُ وت وتی کِرد ءُ کتگینانی ذمہ وارانت ، دگہ ہچ کس ءٙ آئی ءِ کرد ، آئی ءِ آکبت یا آئی ءِ زند ءِ گیش ءُ گچین ءِ ہچ پیمیں واک ءُ واجہی ے نیست ، سارتر ءِ کِرّ ءٙ زندگی ءِ ھکّی ایں مُلّ ءُ مراد کاملیں آزاتی ءُ آجُوئی اِنت ۔ پہ بنی آدم ءٙ بایداِنت کہ آ پہ جُھد ءُ جکانسری وتی آجوئی ءٙ وتی دست ءٙ بیاریت ءُ چرے اذیت ناکیں ھیال ءٙ وتی جان ءٙ بہ چُٹین ایت کہ آ بدیگ اِنت ، آجو نہ اِنت ۔
ساجد وتی ھستی ءِ شوھاز ءٙ اٙت ، آ ، آجواٙت بلئے آئی ءٙ شوھازاٙت وتی ھستی ءِ ، آ پٹّان اٙت ، درجنان اٙت ، شوھازیگ اٙت ، گُمان ہمے بئیگ ءٙ اٙت کہ اے شوہاز سک گران ءُ مشکل اِنت بلئے آ پُشت ءٙ نہ کنزّاِت دماں پہ دمان جنزان اٙت ، دیم ء روان اٙت ۔ سفرے برجاہ اٙت برے کراچی ءِ مونج ءُ ملوریں دمکاں ءُ برے اناگت ءٙ یوگِنڈا ءِ سیاہ ءُ نیزگاریں گونڈواں آھانی ھستی ءِ سدکی ءٙ دیان اٙت ءُ برے عربیں بدُوانی کِرّ ءٙ وت ہمے ھستی ءِ شوھازیگ اٙت ، کہ اود ءٙ آ ھستی چہ کرن ءُ زمانگاں کُشگ ءُ ایرجیگ کنگ بیتگ اٙت ، آئی نام ءُ نشانے پد نہ منتگ اٙت ، جی ہو اے ہما شوھاز اٙت کہ ساجد ءٙ یک دمان ءٙ ماراِت کہ اِنّاں ، چو نہ اِنت ۔ کراچی مونج ءُ ابیتکیں دمکاں سرگرداں بہ باں یا یوگنڈا ءِ جنگلاں چلہ بہ کشّاں آ شوِہاز کہ من پرائی ءٙ سربتگ ءُ سرگرداناں آشوہاز ءِ دُنیا اِد ءٙ نہ اِنت ، بلکیں بیت کنت بہ گندئے یورپ ءِ ساپ ءُ سنگرتگیں آتراپ ءُ ایمن ءُ بے گُباریں چاگرد ءٙ من وتی ھستی ءِ راز ءٙ پد جت بہ کناں ،
ھمے ھیال ءِ سوٙب اٙت کہ آئی ءٙ ساجد دیم پہ یورپ ءِ روگ ءٙ لاچار کت ۔ ھالاں کہ ائی ءٙ گوں شاھان ءُ تاھیر ءِ یکجا ءُ ہواری ءٙ ماں کراچی ءِ تنکّ ءُ ترپشیں دمکاں وتی زندگی ءِ چاریں روچ تیلانک دات کتگ اِت اٙنت ، بلئے وائے قسمت کہ مردمے پہ وتی جند ءِ ھستی ءِ راز ءِ شوھاز ءٙ سرگرداں بہ بیت ءُ مردم ہما کہ پہ کتاباں شئیدا بہ بیت ۔
قلم ءٙ پہ سلاہ کارمرز کنگ ءُ وتی نوا ءُ ناسرپدیں چاگرد ءٙ سرپد کنگ ءُ راہ ءِ رہ گیجگ ءِ خُمار ءٙ وتی زاپرانیں حاک ءِ یلہ دئیگ ءُ یورپ ءِ روگ ءٙ ساجد لاچار کت ، آسرپداٙت کہ اے راہ ءِ روگ گران اِنت سفر ءٙ وڈ وڈیں مشکل ءِ جنجال دیم ءٙ اتک کن انت ، بلئے چو نہ اِنت کہ من شُت مہ کناں پمشکہ آئی ءٙ وتی کتاب ءِ ناتوام ءُ ناسرجمیں تاکے وتی دوستیں سنگتے ءٙ دات ءُ کڈّن ے کت کہ تاھیر مزن ءُ بالِگ بیت تہ اے کتاب ءٙ ہمائی ءِ دست بہ دئے ،
ساجد مئے بلوچانی سارتراٙت ءُ پہ ما بلوچاں وتی ھستی ءِ راز ءِ شوھاز ءٙ سرگردان اٙت ، پمشکہ آئی ءِ ھیال مدام ہمیش اٙت کہ بلوچ چہ روایتانی قید ءُ بند ءٙ دربئیت چو ھُشتر ءٙ دیر بہ چایت ، ہمے واستا آئی ءٙ وت ءٙ چہ سیاست ءِ چرے کورمئیمیں بئے ءُ شر ءٙ دہ روچ ءِ راہ ءٙ داشتگ اٙت ، بلئے آئی ءٙ پہ بلوچاں جیڑاِت ، پہ وتی راج ءٙ بے تاھیراٙت ، ہنچو کہ یک جُہدکارے جیڑیت ءُ بے تاھیر بیت ، ہمے واستا آ وتی ھستی ءِ شوھاز ءٙ سرگردان اٙت ، آئی ءٙ اے گپ پہمتگ اٙت کہ وتی ھستی ءِ راز ءِ درگیجگ روایتی پگر ءِ دیم ءٙ سرکشّی ے ، جی ہو ؛ آئی ءٙ پہ وت ہمے سرکشّی ءِ رہ گِپت ، ہمے رند پداں رھادگ بُوت ۔
سارتر بنی آدم ءٙ چہ کوھنیں دود ءُ رویتانی گِر ءُ بنداں در کٙنگ ءِ واھگداراٙت ، اِش کُنگ بوں ہمے بوت کہ وت منّی روایتی پگرانی دیم ءٙ دیوالے ءِ بستار ءٙ داریت ، آئی ءٙ وتی گدار نوسیا ءٙ چہ بامرد ءِ کارست ءِ توجیل ءٙ ہوں اے گپّ ءِ گیشینگ ءِ کوشست کتگ ، گدار ءِ بامرد چہ بے مانائی ءُ بے پکراتی ءٙ مانا ءُ مقصد ءِ درگیجگ ءِ جُھد ءٙ گیڑاِنت ءُ پرے گپّ ءٙ ، آ وشّ ءُ ملمائنت کہ آئی ءٙ اے کار وت گچین کُتگ ءُ وتی دل ءِ رزایا کُتگ پہ زور ءُ کزدن پرمایگ نہ بیتگ
سارتر ءِ کِرّ ءٙ گچین ءُ درچنگ ءِ مُلّ ءُ مُراد اسل ءٙ چہ روایتی پگر ءٙ تچگ ءُ وتی رکّھینگ اِنت ، سارتر اے چیز ءٙ کاملیں آزاتی ے لیکیت ،ساجد حُسین ہم چو سارتر ءٙ اے کاملیں آزاتی ءٙ قلم ءُ کتاب ءُ کاگدانی دلبند ءٙ نکش کنان ءٙ آپ ءُ آپسرے سر کنگ لوٹگ ءٙ اٙت ، بلئے بس آئی ءٙ دمانے ہوں اے گت ءُ گُمان نیست ات کہ ہمود ءٙ کہ آ ، ساہ کشگ ءٙ اِنت چمود ءٙ نپس گیر کنگ بیت ، اگن ناں آئی ءٙ تاھیر ءُ شاھان ہچبر اچ وت نہ سِستگ ءُ دِیر نہ کُتگ اِت اٙنت ، ساجد نہ منت ، پشت نہ کپت بلئے ہما دوستیں سنگت تنیگت ءٙ ہوں ہمے ودار ءٙ اِنت کہ تاہیر کدی مزن بی بیت ءُ 18سال ءِ سندّ ءٙ بہ رسیت ءُ آ ہمے تاکاں کہ ساجد ءٙ آئی ءٙ داتگ اٙنت ، تاھیر ءِ دست ءِ بہ دنت ءُ بہ گُشیت ے کہ تئی ابّا وتی ھستی ءِ راز ءٙ پدجنان انسانیت ءِ بیرک داریں ہما دیار کہ اود ءٙ پہ بنی آدم ءٙ شرپ ءِ عزتے نامینگ بیت ، چہ ہما دیار ءٙ وتی سفر ءِ سامانے بستگ اٙنت ءُ وتی مُدامی ایں ھنکین ءٙ سفرے کتگ ءُ نمیران بیتگ بلکیں ہمود ءٙ آئی ءٙ وتی ھستی ءِ شوھاز ءِ آسر دست بہ کپیت ۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
