نوشت:سلمان لائق مٹ وبدل:حمید عزیز آبادی
اواسہ گندتہ وسڑوک ءُُ جھگ اسے ٹی لیٹوک ئس۔متکن آارّنگوک آ پڑچ اونا بدن ءِ ٹھپ کریسس۔نئے اونا کس ارّفنگ کن بسکہ،نئے اونا جمارنا کس ءِ چُرت ئس۔
اونا تیوی زند اونا مون انگا کتاب نا دامون ایمون پیری کریکہ۔ہرادے اونا اسٹوپ نا مول*اسُل مون ہڑساسس۔
اودے نئے لمہ ئس نئے باوہ ،نئے اودے چنا۔۔۔اوناغٹ مہرو مریبت ناجائیداد بیرہ ہندا کتاب ئس۔
اوتینا گندتہ غا تارمہ غاجھگ آن تیوی غا خلقت ءِ سیل کننگ کریکہ اوہر اُرا ٹی مروک آ حالیت آتے ہم بھاز جوان چاہسکہ۔او چوری وجنوزان نا بیوسی وبینگنی نا دڑد ءِ ہم خڑک آن خناکہ اودے جنت ودوزخ نا بارو اٹ سمائس ۔اودے جمروآسمان نا استار تتون ہیت کننگ نا ویدن ہم معلوم ئس ،اوتہار آ چپ انگانن اٹ بزگ آ مخلوق ناڈکھ ویل،اوفتا بھیم خلیس ناہم درک ءِ تخاکہ۔
اومخلوق ناطب ءِ چاہسکہ ،ہراسٹ نا غم وخوشی ءِ پہہ مسکہ۔ولے مخلوق اودے درست کتوکہ ،اونا تہہ انا جوزہ غاتیان اسُل نابلد ئس۔۔۔اوبزغر وشوان کن ساندہ دتر نا خڑینک ہوغاکہ ،اوایلو ناڈکھ دڑداٹ ہشنگسا کریکہ،ولے مخلوق اونا مہروغمخواری آن چٹ بے سمائس۔
اسہ دے اس اوتینا جھگ اناٹنگ آن دے کی(دے کیہلنگ) پلو آن خیسن انگا جمر آتے بننگ آ خنا تو اونا خن تیان خڑینک آک موشیف کریر،اونا تینا خسکہ وآڑسندہ غاتے لوز آتادروشُم ءِ تننگ خواہسکہ ،ولے تینا قلم ءِ ہرفنگ کتو،اوہیت کرے ولے بنوک ءُُ کس الو۔
ہراتم دے ٹک تس،تو مخلوق مسیت ناکنج اسے ٹی تین پہ تین ہیت کریکہ او بیوس کسک۔۔۔
ہمو ابدال موکل کرے۔
آن۔۔۔اومدامی کن سیر تغ مس
اللہ بشخے تے۔۔۔
اوگنوک کوڑی آن رسخت کرے۔اونا کزیہ غان منہ دے پد مخلوق اسہ وار پدا اونا زندانابارواٹ تران کننگ ئس،اونایات گیری تے یات کننگ ئسر۔ہندا مچی ٹی اسہ پین بدراس ہم ساڑی ئس۔اومخلوق ناہیت آتیان بیخی ڈکھیامرسا برانزچست کرے پارے۔
اے بندغ آک ۔۔۔نم کل رد اُرے ،نمے اسُل خبر اف۔اوکستنے۔۔۔اوڑا موت درینگ کپک داہیت آتے کننگ تون او،اونا اسہ نظم اس خوانا۔
ای ہڑدے شہید مریوہ
کنا شاعریک اخس۔۔۔؟
مخلوق آسرمریرہ۔۔۔
ای اوفتا سوچ واست اٹ
زندہ سدامریرہ
ای کسپرہ اسُل،ای کسپرہ اسُل
ای مدامی زندگی نا
کنڈ آسفر کننگ اٹ
ہراتم۔۔۔
داشاعری کنا
نمادڑدوغم تا آدینک مرے
کناہر شعر تینا اثر ءِ
نمے آتالان کے۔۔۔
گڑانم سرپند مبوکہ ای نمااُست اٹ
زندہ اُٹ۔۔۔
ای شاعر اُٹ ،ای اسل کسپرہ۔
***
