شھید ھکیم جان پنام ء کندیل بلوچ – شیردل بلوچ

شھید ھکیم جان پنام ء کندیل بلوچ

نبشتہ کار: شیردل بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

شھید ھکیم جان اُرپ کندیل بلوچ ابراھیم بلوچ ءِ گس ءَ ودی بیت تا پنچ تبک ءَ وان اِیت ءُ پہ گیشیں وانگ واریانی سبب ءَ نہ بیت ءُ پت ئِے کماش ءُ آجز اَت کہ آئی ءَ را گیش کمکے بہ کرتیں.
ھکیم جان چہ پت ءِ نیمگ ءَ دگہ برات ءُ گُھار ئِے ھست اَت ، بَلے مات ءِ نیمگ ءَ ھکیم دو برات اَت،مستریں برات آ وت اَت ءُ گُھار ئِے نیست اَت، چہ وتی مات ءَ پت ءِ گُڈی جنین ءِ چُک اَت ـ

واجہ ابراھیم پہ واریں دلے چُکاں رودین اِیت کہ منی پیری ءِ اسا جوڑ بہ بنت ،بَلے انچو گْوش اَنت کہ انکلاب چُک چینی کنت، اے ھما درچک اِنت کہ چہ چُکانی ھوناں رُد اِیت ، اگاں ھما راج وتی ھونانی ریچگ ءَ چک ءُ پد نہ بیت ،آ تاں دیر گلام دارگ نہ بیت ءُ وتی آزادی ءَ الّم ءَ گیپت، دنیا ءِ ھچ تاگت گلزمین ءِ ھون ریچوکیں راجاں گلام داشت نہ کنت ءُ ناں داشت کرتگ ـ

بلوچ راجدپتر چہ انچیں بچانی داستاناں سرکَیل اِنت کہ ارب، اوگان، پُرتگیزی، ءُ انگریز درساں وتی وتی بُور تاچینتگ اَنت، بَلے دُرساں بلوچ سرمچنڈانی دیم ءَ پروش وارتگ۔
ایوک ءَ انگریز ءَ بلوچ گلزمین ءِ سر ءَ دوسد ءُ پنجاہ سال گیش ھکومتی کُتگ ءُ بلوچ راجی سروکاں ھچ رنگ ءَ انگریز ءِ بَگی نہ چک اِتگ ءُ وتی راج ءِ رھشونی اش وت کُتگ ءُ گُڈ سر ءَ انگریز بلوچ ءَ پہ زور گلام داشت نہ کنت ءُ 11اگست نوزدہ سد ءُ چل ءُ ھپت ءَ بلوچ راج یکرندے پد ءَ وتی راجی وت واجھی ءَ گیپت ءُانگریز دنیا ءِ دیم ءَ پہ روسوائی درکیت ءُ روت اِنت، بَلے یکبرے پد ءَ وتی داشتگیں استان پاکستان ءِ دست ءَ 27مارچ نوزدہ سد ءُ چِل ھشت ءَ کوزہ کنت کہ آ پنجاب ءِ شکل اِنت ءُ انگریز ءِ چوکیدار اِنت.

بلوچ چہ ھما روچ ءَ بگر داں روچ ء مرچی پنجابی پوج ءَ گوں جنگ کنگ ءَ اِنت پرچاکہ بلوچ ماس سنٹ نہ اَنت پہ ماتیں زمین رکینگ ءَ بچ پیداگ کتگ ءُ کنگ ءَ اَنت ءُ پنجاپ چو نہ زانت کہ بلوچ ءِ جنگ آسر چوش بیت اِنت کہ بلوچ مرچی دَور ءَ وتی راجی آجوئی ءَ ھور پہ دومی راجاں آئیڈیل بیت ءُ ایدگہ راج ھم متاسر بنت کہ مرچی اگاں پشتون، سرائیکی، گلگتی، کشمیری، زھرا، مھاجر ءُ سندھی دُرستیں گندگ ءُ سرپد بُوَگ ءَ اَنت، آواناں چہ بلوچ آجوئی گَلاں سک باز دربرگ ءِ کمک سر اِتگ ـ

بلوچ گلزمین ءِ مڈیانی کشگ ءُ برگ ھرکس لانک بستگ ءُ پیداک اِنت، اے وھد ءَ سھودی ارب ءُ چین چہ درساں دیم ءَ گام زُرتگ ءُ باز رند ءَ بلوچ آجوئی گلانی نیمگ گُشگ بُوتگ کہ بلوچ مڈیانی در کنُگ ءُ برگ ءَ ما ھچ رنگ وش نہ بہ ایں ءُ دنیا گوں استان ءَ ھچ رنگیں کول ءُ اکرار مہ کن اَنت اگاں کُت اِش گُڑا وتی نکس ءُ تاوان ءِ زمہ وار وت اَنت ـ

مرچی چائینہ گوں استان ھور زمین ءِ مڈیانی در کنگ ءُ برگ ءَ ھوار تیاب ھم وتی دست ءِ کنگ ءِ جھد کُنگ ءَ اِنت ءُ بلوچ سرزمین پھازوکیں کنگراں سے انچیں اُرش کُتگ کہ چائینہ تیوکیں اوست پروش ءِ شکار گندگ بُوَگ ءَ اَنت.
مرچی استان وتی بے سوبی ءِ درھیں زمہ وار لس مھلوک لیک اِیت ءُ بے گناھیں بلوچ پُسگاں بیگواہ کنگ ءَ اِنت ءُ پد ءَ ھمروچ آوانی کُنٹ ماں کوہ ءُ گیابان ءَ دَور دیگ ءَ اِنت ـ

راجدپتر گواہ اَنت کہ ھرچ دَور ءَ گوں زوراکاں بلوچ سرمچنڈاں میڑ داتگ ءُراجدپتر ءِ تاکانی تہ ءَ ھست نمیران اَنت، چہ ھما نمیرانیں پُسگاں یکے شھید ھکیم جان اُرپ کندیل اِنت پہ راجی آکبت ءِ ھاتر ءَ وت ءَ را کُربان کنت ءُ بیست جلکشاں دوھزار ھبدہ ماں سورگر اوتاکے سر ءِ لشکر اُرش کنت ءُ ھپت ایلی کاپٹر تیرگواری کنت ءُ بی ایل ایپ ءِ چار کنگریں سرمچنڈ شھید کنگ بیت.

شھیدھکیم جان ءِ جتائی ءِ درداں آئی ءِ مھکیں مات گنوک بیت ءُ ھرکس ءَ را گند اِیت گُڑا ھمے جُست ءَ کنت کہ شما منی زھگ ءِ ھال ءَ بہ دے اِت باریں کدی کیت ءُ برے برے گُش اِیت” من زاناں کہ ھکیم جان شھید کنگ بُوتگ، بَلے نہ مرتگ بہ گْوش اِت ئِے بیا کہ تئی مات ءَ سک زھیر کتگ.

شھید ھکیم جان ءِ مات ءَ ابید آئی ءِ پِت ھم ھمے وڑ بیوار اَت ءُ وھدے پِت ءَ ئِے شھید ءِ نام گپت گُڑا چمانی ارس ئِے گلگل بُوتگ اِت اَنت ءُ ھمے سال ءَ ھکیم جان ءِ کولنج آئی ءَ اوپار نہ کت اَنت ءُ اے کوڑھیں دنیا ئِے یل دات ءُ وتی ابدی جاہ ءَ شُت.

شھید ھکیم جان ءَ ھواریں شھید بوتگیں سنگتاں چہ یکے شھید نسیم جان پنام مُلا دیدگ ، شھید سلیم جان پنام چراگ جان ءُ شھید دادوجان پنام آسمی بلوچ شھید کنگ بنت ءُ آوانی کُنٹ ماں آواران ءَ آرگ بنت ءُ گُلزمین ءِ باھوٹ کنگ بنت ءُ مروچی ماتیں دیار ءِ دلبند ءَ سیر واب اَنت۔