تارک جان شھید بوت – عصا بلوچ

229

تارک جان شھید بوت

نبشتہ کار: عصا بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

من ءَ یات اِنت، من کسان اِتاں نوکی بلوچ راجی گل بلوچستان لبریش پرنٹ ءِ دوزواھے اِتاں، من شھید کمانڈر مھم جان پنام بابا درویش ءِ دست ءِ چیر ءَ راجی گل ءُ دسنگتانی واست ءَ کار ءَ اِتاں، ھمے وھد ءَ من نوک اِے دگہ سنگتاں گِندگ ءَ اِتاں ، ھمے سنگتانی تہ ءَ من یک انچیں سنگتے دیست کہ آئی ءَ من بے ھیال نباں، یک سرمچارے اَت، یک دلیرے اَت، یک سوچے اَت، یک پگرے اَت، اِے مرد شھید کمانڑر تارک تاھیر اَت ،داں دیر ءَ مئے گُور ءَ جَل اِت ئِے، من چہ شھید تارک جان ءَ باز دربُرتگ، ھمے وڑ ءَ شھید ءِ گوما باز نزیکی بُوت، پد ءَ شھید دمگ ءَ گل ءِ کارانی واست ءَ شُت، یک روچے یک نہ وشیں کُلوھے منی دیم ءَ کپت کہ تارک جان ناپاکیں پاکستان ءِ پلیتیں پوج ءَ آوار جتگ، گوں اِے نہ کلوہ ءَ من سک دگہ وڑ بوتاں، سنگت دُرست گُش ئے گنوکانی وڑ ءَ اِت اَنت، ھمے وڑ ءَ وھد گُوزان بوت، سالے سرجم بوت، بیگاھے ءِ وھد ءَ دگہ یک نہ وشیں کلوھے اتک کہ تارک تاھیر ءِ لاش گوں گپار لانگو ءِ ھمراھی ءَ ھب ءِ دمگ ءَ دستگپتگ ، منی دست ءُ پاداں لرزگے زُرت،من ھر وڑ ءَ وتی دارگ ءِ جُھد کُت من گنتر بوَان بوتاں ءُ اِے ساھت ءَ من شھید بابا درویش ءِ کر ءَ نشتگ اِتاں.
بابا جان گُشت” ھاں ترا چی بوتگ تو دگہ وڑ ئے ،تئی ارس ریچگ ءَ اَنت، ھیر اِنت؟

من گُشت” نہ وشیں کلوھے اتکگ.
بابا ءَ گُشت “چی بوتگ تو ھچ نہ گُش ئے؟

من گُشت” سنگت تارک جان ءَ دُشمن ءَ شھید کُتگ …
بابا جان گُشت” تو چے گُشگ ءَ ئے؟
من گُشت” تارک جان ءَ دشمن ءَ شھید کُت.

بابا جان ءَ اِے گپ اِش کُت بابا جان چہ من ءَ چے گنتر بوت، کس نیستگ اَت کہ مارا بہ سھڑین اِیت ،شھید بابا جان ءَ گُشت “مارا دُرستاں روگی اِنت مئے دُرستانی راہ ھمیش اِنت، بس وتی شھیدانی راہ یلہ دیگی نہ اِنت، آھانی بیر چہ دشمن ءَ گرگی اِنت، بلوچستان ءِ آجوئی واست ءَ مارا سرانی دیگ ءَ چک پد بوگی نہ اِنت، شھیدانی منزل آزاد بلوچستان اِنت.
بلے مرچی شھید کمانڑر تارک تاھیر جان، شھید کمانڑر مھم جان دوئیں شھید کنگ بوتگ اَنت، چہ جسمانی ھوالہ چہ مارا دور بوتگ اَنت، بلے شھیدانی پگر ءُ سوچ مارا گون اَنت ،ما جُنزگ ءَ اِیں، مارا ھم شھیدانی راہ ءَ روگی اِنت، شھیدانی ھونانی گوما دگّا کنگی نہ اِنت، راج ءَ یک وشیں بانداتے دیگی اِنت پہ بلوچستان ءِ آجوئی ءِ واست ءَ ما سرانی دیگ ءَ چک ءُ پد نہ بہ ایں،پہ وتن ءَ انچوش ھدوک انت کہ چش کمبر ءَ چش میرل ءَ چش چاکر ءَ چش بالاچ ءَ وتن ایمان انت ءُ زبان ءُ شان انت.

اے ساہ امانتے ھر سپاھی ءِ رھبند ءَ
ندر بیت مات کوھاں سنگرانی دلبند


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔