نوکیں جان مھمد دشتی ءُ آئی ءِ نوکیں ھمراہ
حمل بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
آ روچی کہ بلوچ راجی وتواجہی ءِ جُنز چہ لاشعور ءَ دیم پہ شعور ءَ نوکی گام جنان ات ما نوک ورنا اتاں میڑک ءِ چکاس آں سوبمندی ءَ پد عطا شاد ڈگری کالج ءَ سر بوتاں سھب ءِ سرا اولی انگریزی ءِ کلاس ات مئے ٹیچر اتک کلاس ءَ پُترت چو اسکول ءِ وڈا من پاد اتکوں ءُ دگہ دو سئے چو منی وڈا پاد اتک گوڈاں ٹیچر ءَ گُشت کہ بے نند ات ما نشتاں گوڈاں منی نزیک ءِ سنگت ءَ گُشت کالجءَ پاد نیاں انت نوں اسکول نہ انت. ٹیچر ءَ مارا وش کُت ءُ بورڑ ءِ سرا یک آرٹ ءں جوڑے کُت یک مُرگے دیما ڈنگراں ءُ ڈنگرانی دیما آپے۔ گُشی شُمے کشک ھمیش انت کہ مُلک ءَ وانگ ھمے وڈ کشک گٹ آں آپءَ رؤے ڈنگراں گوزگ لوٹیت اگاں نروے گوڈاں ھمدا مرے گار ءُ بیگواہ بئے ۔ جہد الم انت اے بلوچستان انت قبضہ گیراں گپتگ اے چیزءَ تو ھما روچءَ مار اِت کنے کہ تو وانے کتاب وانے اگاں نہ گوڈاں بزاں کہ تو بیگواہ اے ریاست شُمارا وارت ھلاس کنت منی دپ پچ ات ءُ من ٹیچر ءِ چمانی تہا چارگ ءَ اتوں کلاس ھاموش ات انچو گُمان بوت مردم جنگی کیمپ یے ءَ سر بوتا کسے مارا ھیل دیگ ءَ ایں کلاس ھل ات من ڈنہ درتکوں ھمے کُنر ءِ چیرا نشتگ اتوں منی گوشاں جنگی گرابانی توار ات بمب ٹوپ تیر چھین والا ٹینکر پورا منی سرا لگت کنئگا اتاں تیوگیں ھیال مارشت یکپارگی ءَ بدل بوتگ اتاں من ھیدے ءَ سٹ اتگ ات کہ اے مئے پت مات سنگت برات پس مال کوہ جنگل ندارگ تیاب درستاں تباہ کنت مانداریت ھمے ساھت ءَ یکے منءَ آواز دات من چک جت تاں خلیل یعقوب انت اولی شپءَ منی کمرا اتکگ ات پمیشکا من پجا آرت ۔
ہاں بھئی ترا چون انت چی جیڑگءَ ئے بچارئے نیوٹن ءِ قانون ءَ گلت نکنے من کند ات یار ھمے مئے اولی انگلیش والا ٹیچر کے انت خلیل بچکند ات ءُ گُشتے، برکت اسماعیل انت مئے مردم انت شریں انسانے ڈیلٹا سنٹرءِ مستر انت آجوئی ءِ منّوگر یے زانا چیا۔؟ من پسہ دات یار ایشی چونیں لکچرے دات آئی ءَ کند ات بیا رویں پیارے ءِ کرا چاہے وریں ۔ وھد ءُ ھالت ھمے رنگءَ روان اتاں بلوچ ورناھانی کساس گیش بوھان ات ریلی اتاں مظاہرہ اتاں چوکانی سرا آزاد بلوچستان بیرک مِک اتاں سر برکت اسماعیل وتی ڈیلٹا سنٹر انچو محکم کُتگ ات کہ شعور ءُ آگہی ءِ درگاہے ات تیوگیں ٹیچر کامریڈ اتاں برکت اسماعیل مُدام گوں ھمے چیز آں سر ءُ چیر ات برے شہید قندیل صباہ دشیاری ء-
لوٹاھینت ئے ءُ آگہی مجلس ئے اڈ کُت برے دگا دانشور بلے مُدام ھمے چیزاں گوں بے تاھیر ات۔ پدا ریاست ءَ وتی پالیسی بدل کتاں جنئگ کُشگ چست کنئگ گار ءُ بیگواہ کنگ بندات پورا پورا ساھتے ءَ پد سرجمیں بلوچستان ءِ دمکاں کوچگ ءُ میدانءَ نعرانی آواز کم بوھاں بوتاں سالونکیں سر چپتگیں لاش بوتاں ہزارانی حساب ءَ مئے سنگت مات پت برات گہار چک ٹیچر ڈاکٹر فلاسفر دانشور جنئگ بوتاں گار کنئگ بوتاں دگانی ءِ سرءِ بیرک کوھن بوتاں سڑ اتاں گواتاں بُرتاں دیوالانی سر ءِ اکسانی جاگہ ءَ ھمے عکس جنوکانی عکس لگاں بوتاں وال چاکنگ آنی جاگہ جمیت ءِ ءُ نیشنل پارٹی ءِ پٹو آنی نام گندگ بوتاں ۔ پورا یک دمانے ءِ تہا کبرستان آباد بوتاں ۔ مئے عطا شاد ءِ سرکل ءِ تیوگیں ورناہ جنئگ بوتاں کمبر چاکر، خلیل یعقوب، عقیل، عُمر جان، داد جان، منظور دُرا ، رزاق کماش، چاکر جوش، رسول جان ء- ھئوار باریں دگہ چنچو ۔۔
برکت اسماعیل ءِ لوگ ءِ روچے چاپہ یے لگ ات، آ شپ جاہ ءُ روچ جاہ ات۔
بلے انوگیں گیچین کاری ءَ گوں پورئیں فلسفہ یے بدل بوت، برے برے منءَ انچو گُمان بیت کہ ھچ انسان داہمی یکیں سوچ ءِ سرا اوشتات نکنت۔ شعور علم زانت تیوگ ءَ دروگ انت احساس ساھتاں گوں بندوک آں پدا دائمی است نباں ۔
گوستگیں روچاں بلوچ دانشور ادیب واجہ جان محمد ءَ علم ءُ زانت ءِ مزنیں کوہ برکت اسماعیل وتی لوگءَ لوٹائینیت دعوت دنت پدا سوشل میڈیا دنت کہ میرا ووٹ ضمیر کا میرا ضمیر جان محمد بلڈ بلوچستان بلڈ پاکستان ۔ متلب تچک ایں جان محمد پہ سرنڈر بوھگ ءَ یک کشکے جان محمدی پُشت ءَ کوھنیں آزادی پسند مزنیں نام لیگل سرنڈر کنگا یاں آ زان انت کہ آ وڈا ما جنئگ بئیں یا تاریخ مارا گلت لکھت بلے جان محمد صاحب بلوچ بلیک میل کُتگ آں گوں چار لبز لکھگ ءَ مارا کس ھچ کُت نکنت ءُ ما پاکستان ءِ دیما ساپ ءُ سلہ باں۔ ھمے رنگہ گوستگیں روچاں بی ایس او ءِ گوستگیں چیرمین گنگوزار ھم باپ ظہور بلیدی ءِ کارنر میٹنگ ءَ نندوک ات کہ باپ بزاں کہ بلوچستان عوامی پارٹی ہر کس زانت کہ آئی ایس آئی ءِ پارٹی انت مردم تچک ء- سرنڈر کنئگا انت بس چارگی انت کہ سلاہ بندیں گل سرنڈر بوتگیں مزنیں زمہ داریں مردمانی گوما چے کن انت پرچہ کہ یک پانزدہ سالی گونڈو ئے گوں لاشعوری فیصلہ یے ءَ جُنز ءِ تہا کئیت پدا برداشت کُت نکنت تچیت یا سرنڈر کنت آئی ءَ را تیر جنئگ ءُ کُشگ بیت۔ باریں چاراں نوں اے شعور یافتہ ایں دانشورانی ھلاپ ءَ چے فیصلہ دیما کئیت ۔ پرچہ کہ اے مُدام طاقت ءِ دُمبا انت طاقت کہ کجام نیمگا بیت اے ھمودا کایاں چو نئیں کہ باندا پدا طاقت مئے دست ءَ بٰیت ءُ دژمن پُشتءَ بے کنزیت اے پدا بیا آں کہ ما لیڈر آں ءُ ما ایشاں پدا وتی لیڈر بکناں۔ شہید قندیل صباہ مدام گُشت کسے کہ گون انت ہیرو انت کسے کہ در کئیت زیرو انت۔
