شبانہ، کل بلوچ ءِ لج اِنت – سرباز وفا

243

شبانہ ، کل بلوچ ءِ لج اِنت

نبشتہ کار :  سرباز وفا

دی بلوچستان پوسٹ

ھر سال 2 مولمان ءِ روچ بیت ، بازیں واجھکارے پہ شانے دہ وال گُدے وتی پاگ ءَ بند ایت ءُ سیاھیں واسکٹے گْوارا کنت،اسپیتیں گُد ءُ گوں بلائیں شلوار ءَ جُپتے سواس پاد ءَ کنت ، اے روچ ءَ وتی دود ءُ ربیدگانی روچ لیک ایت، پہ شانے راجی سوت ءَ گوشدار ایت پھربند ایت ءُ دستاں ماں بروتاں بارت ءُ ھمے گپ ءَ پہ شان گُش ایت”

ما چاکر ءِ اولاد ایں
گھرام ءِ دل ءِ بند ایں
ماکوھی مزار چک ایں
ما گلڑ اِیں شیرانی

گون زھم ءُ اسپراں ھما گامگیجاں مل ایت ، گُش ئے بلوچی گیرت ءِ چیدگ اِنت بلے ناسرپد اے گپ ءَ پوہ نہ بیت کہ اے بلوچی دود ءُ ربیدگانی پُشت ءَ یک بلاھیں زمداری یے ھست پہ ھشکیں گپ ءُ دود ءُ ربیدگ ءَ کس بلوچ نہ بیت ۔ ھمے مردماناں بلوچ راجدپتر وانگ ءُ زنگ لوٹ ایت ، بلوچ یک شریں کردے ءِ نام اِنت ۔
ھیر اے مردم بلوچ راجدپتر ءَ سرجمی ءَ سرپد نہ اَنت پرواہ نیست بلے راجی سوت ءَ گش انت “

ما کوپگ ایں پسانی
ما جامگ ایں ماسانی
ما پنجگ ایں براسانی
ما لج ایں گھارانی

کم ءَ چہ کم ھمے گالانی سر ءَ بہ جیڑ اِت،اگاں تو پِسانی کوپگے گڑا تئی پسانی بڈ چہ دژمن ءِ لٹان تّراول اِنت ، ما جامگ ایں ماسانی گڑا ماس چو نورملک ءُ رزیہ ءَ ،سئیدہ ءُ نازل ، زرینہ مری ءِ رنگ ءَ پاکستان ءِ ناپاکیں پوج ءِ دست ءَ زندانی بوگ ءَ اَنت
اگاں ما پنجگ ایں براسانی گڑا آ براس زاھد جان ،شبیر جان ءُ زاکر مجید ءُ ایدگہ ھزارانی ھساب ءَ پاکستانی تھاریں کوٹیانی تہ ءَ بندیگ اَنت ۔ لج ایں گھارانی گڑا چو ھلیمہ ءُ پاتما ءِ وڑ ءَ، سمینہ ءُ بھتی ءِ رنگ ءَ دُژمن ءِ دست ءَ شھید کنگ بوگ ءَ اَنت ۔

گھار ھر روچ چو شھناز ءُ کومل ءِ وڑ ءَ، چو پاتما ءُ ھمیدہ ءِ داب ءَ پاکستانی پوج ءِ دست ءَ برگ ءُ لٹ دیگ بنت ، چو گھار سیما ءُ مھلب ءِ ،سمی ءُ مھرنگ ءِ وڑ ءَ پہ وتی بندیگاں در پہ در اَنت، پاکستان ءِ کلیں زوراکیاں گند ئے کجام دیم ءَ تو وت ءَ میر کمبر ءُ ھمل ء جیئند ، دودا ءُ بالاچ ءِ پُشپد لیک ئے ۔ ھمے زوتاں 3 کرّا 2020 ءَ چہ راگے شنگر ءَ بانور شبانہ ء ابدالواھد ءَ پاکستانی دُزین ٹولہ ءِ کارمند زین جان ء نورجان چہ سوری کلہ ءَ آوارجنت ءُ بارت ۔ مرچی ھما ابدالواھد ءِ دل ءِ ھالاں کَے زانت ؟ ابدالواھد ءَ زند کجام سکیانی تہ گوزگ ءَ اِنت ؟

چہ زرینہ مری ءِ آوار جنگ ءُ برگ ءَ پد اے ھاموشی ءَ مارا چنچو تاوان داتگ، ھر ماہ ءَ مئے دو چار گھار برگ ءُ زندانانی تہ ءَ لٹ دیگ بنت، ھمے ھاموشی اِنت ھر مردمے دست ءَ وتی دل ءِ سر ءَ ایر بہ کنت ءُ بہ جیڑ ایت مرچی ابدالواھد ءِ جاگہ ءَ من بوتیں گڑا من چہ پیم ءَ اَت آں، مئے اے ھاموشی ءَ چہ ھر روچ یک شبانھے برگ بیت، شبانہ ایوک ءَ ابدالواھد ءِ چُک نہ اِنت بلکیں کل بلوچ ءِ لج اِنت۔


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔