گنوکانی بازار – شہے بلوچ

361

پیشّی ءَ سُر ءُ پُر کُت ءُ وتی سَر منی دست ئے سَرا ایر کُت ءُ وش وابی ئے بِن ءَ کُت۔

پیشّی زانہ مَرچی اِچ سَما نہ ایں کہ اِشی ئے واھُند مَرچی بے نگن ءُ شُدلاپی ءِ اُمّیت ءَ کارونی واب ءِ جَنت.

پاد مہ پادے چکّہ دات ءُ چَم ئے اے کَپ ءُ آ کَپ ءَ تَرین تنت ئے ءُ مارگ ءِ بِن ءَ کُت.

مَرچی منی بان سَک نیمون ایں، بے جان ئے ءُ اِشی ءِ شَپیِ مھمان شَپی بالیانی گون ءَ زانہ دگرانی کِساھاں کار اِت.

روچ منی بان ئے دیما گِستہ بیت ءُ بازارے رودرتک ءِ کوھانی پنّاتاں واب جَنت.

روچ ئے گاری ءَ چے یک انچیں تھار ءُ لُنج کنوک ایں چِراگ ءِ بلی بیت کہ اِشی تھاری ایوکّہ منی بان ئے تہ ءَ کیت ءُ منی دلسیائی لگّیت.

بازارے نوک رودومیں مردُم یک دگہ رژناھیں چراگ روک کن آں کہ ائے تھاری ءَ لگتمال کن ایں.

….دُرس گنوک آں….

کُجیں اِشانی بودناکی ءُ دیمروی. اِے دیمروی نزاناں.تھاری کُدرت ئے مال ایں. اِے رواں چراگ روک کناں کہ چراگ تھاری ءِ دیمپان آں.

مَن ءَ گُشاں اَلّو گنوک ؤ وت روک کناں چراگ کہ ما بودناکی ئے توکا سَک باز ودّان کُتگ کہ تھاری ءَ سَرجمی ءَ لگتمال کن ایں.

….مَن ءَ توار جناں اَلّو گنوک….

دُرس گنوک آں.

یک دَست ءِ پیشّی ئے سَرے چیرا اَت ءُ دومی ماں ریشانہ توکا کہ نَز دیگا ءَ کہ ھیال گوْر بجاں. تھاری ساری ءَ انگیرا کُتگ نزاناں سَرجمیں شَپ انگیرا کَنت اَگاں نہ مَن ءَ کتابانی دَربرگ کِلّیت یہ ناں.

کتاب زانت ءِ اُگدادار اِنت. کتاب آشوب ءِ رنگ دیوک ایں. کتاب چاگردے اَکس ایر کنوک اِنت.منی کتاب چاگی ئے مُرتگیں کوھانی چھاپ بوتگین آں کہ سَرتاک کلات ئے ڈُریتگیں بندانی پیمہ آں. سئے تاپتگیں سِنگ منی اَبدمان ایں زِندے برّ اَنت. یک ءِ ژال پول سترے نام ءَ یات اِنت، یکّے گورکی ئے ءُ یکّے گیرشیا ئے نام ءَ یات اِنت. وابی شُدے مَرگ اِنت ءُ بے سیادی گون اَلّو ءَ بازارے مَرگ اِنت.

کّمے ھیال ئے گوْر جَت ءُ پیشّ ئے چارت ءُ مارگ ءِ بِن ءَ کُت.پیشّی مَرچی بے سمائی توکا اَنچوں گار اِنت کہ منی دست ءِ مارکس ءِ انگلستانی کُڑّوک ءِ بالیشت ءِ گوْر جَتگ ءُ وش وابی ءِ توکا گار ایں. مرچی مَن ءَ شُد توامیں زندے درساں ایر براھین اِت. ژال،گورکی ءُ گیرشیا مَن ءَ دربَرگی آں. پَدا دِگہ سوب ءِ کیت مَن چادرے کوْپگ ءَ کَناں رواں جَھلی بازارا وتی ریشاں کَسان کَناں کہ آھوکیں اسلامی نمازا مَن وانیناں. مَسیت بازارے تُرس ءِایر گیج کنوک ایں. بازار منی پُشتہ ھوشت اِت ءُ ھمے سَھتہ گُشاں کہ مَن ءَ اَلّو گنوک مہ گوش اِت.

ھاک ئے بان ءِ دَپی گِرّانی ءَ پَچ بیت ءُ مَن ءَ ءُ پیشّی ءَ اَردوھیناں گُڑین اِت.

….اَلّو گنوک تئی نگن آں….