شے کتابے ءِ داب ءَ اَت – سفرخان بلوچ

شے کتابے ءِ داب ءَ اَت۔۔۔۔۔۔

سفرخان بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

شے دیوانگے اَت ءُ انچیں دیوانگ یے کہ شے مرید پہ وتی ھانی ءَ۔۔۔۔۔ آ سرپد ات کہ عشق چی یے ءُ چوں کنگ بیت۔۔۔آئی اے گپ مردماناں ءَ باور کنائینت کہ اِشک ءِ دیم ءَ تن ءُ گُژن، بزگی ءُ لاچاری اڑاند بوت نہ کن انت۔۔۔۔ اے ھما ھانل ءِ اِشک اَت کہ اسد ءَ چہ شئے کوہی ءَ گنوک جوڑ کتگ اَت ءُ شے وتی زند کوہ گٹ پیش ءُ کور ءُ شیپانی باہوٹ کتگ اَت۔

بلے من گوں شے ءَ دل گراں آں پرچا کہ شے ءَ شر نہ کت دیوانگی ءِ سپر انگت برجم اِنت شے اے وھد ءَ ترا مات ءِ کٹ ءَ وش واب بوھگی نہ اَت اے سپر دراج انت انگت باز پند بُرّگی اِنت۔۔۔۔ ما نزانت شے تو چو مئے گوما بے وفائی کن ئے ءُ چُش جلدی وتی ماہ گونگ ءَ امباز کن ئے ءُ وش واب بَہ ئے ۔۔۔۔۔۔ چونائیگا اے گپ ءَ من ھما روچاں سرپد بوتاں کہ تو وتی ماہ گونگ ءِ امباز کنگءَ سک اشتاپ ئے۔ترا وھدے دشمنءَ انگیرا ءَ گپتگ تو تپنگ چیمبر کتگ کہ من وت ءَ جن آں۔ بلے وترا دشمن ءِ دست ءَ ندیاں۔۔۔۔ شے چونائیگا تو اشتاپی کت ءُ کسّے ءِ ھبر گوش نہ داشت ءُ وتی ماہ گونگ ءِ امبازاں وش واب بوت ئے بلے بے تئیگ ءَ ماہ گنج ءِ چمگ ءَ بگر داں شُورّ ءُ پارود داں سیاجی بیا ءُ مزن بند زہیریگاں انگت تئی راھاں چاراں۔۔۔۔۔ءُ وش کوشیں پروم ءِ کوش ءَ تئی ٹہک ءُ بچکندانی آواز وتی تہ ءَ انچو جاگہ داتگ انت گشے اے پروم ءِ کوش نوں ابیتک اِنت ءُ وش کوش ءَ بے تئی ءَ وتی داب بدل کتگ۔۔۔۔۔۔ نوں نشتگیں جاگہ ءَ واب نہ گیجیت پرچہ کہ وش کوشیں پروم ءِ کوش اوں تئی بے وفائی ءِ بابت ءَ جیڑگ ءَ انت تو پرچہ چش کت۔۔۔۔۔ تو سرپد ئے پنجگور ءَ وشبود ءِ وشبوئی نوں وشبوئی نہ دنت؟؟؟ پرچا کہ فرید ءُ عاصم ءِ داتگیں ٹپ تنی وھدی درمان نہ انت تو دگہ ٹپ یے دات گرمکان ءِ یوسف ءِ میدان انگت تئی راھچار انت باریں تو کدی کائے بلے شے تو درس یل کتاں ءُ وتی ماہ گونگ امباز کتگ۔
اے گپ ءَ من داں زندگاں باور نکناں کہ شے مارا یل داتگ ءُ مارا تہنا یے کتگ۔۔۔شے ءِ داتگیں سکین شے ءِ داتگیں درونت داں من زندگاں مئے ھمراہ بنت زمین ءِ مہر چی یے؟ زمین ءَ گوں چوں مہر کنگ بیت سنگتی چی یے؟ گوں سنگت ءَ چوں سنگتی کنگ بیت اے درسیں چیز شے ءِ داتگیں درونت اَنت کہ داں جہاں است اِنت مئے ھمراہ بنت ءُ مارا شون دیاں کناں۔۔۔۔ شے منی زند ءِ وشتریں روچ ھما ات کہ من گرمکان ءَ اتکاں ءُ ترا دیست شے اے منی اولی رند ات کہ من ترا دیم پہ دیم گندگ ءَ اتاں چدو پیش من تو فون ءَ یک ءُ دو رند ءَ ھال کتگ بلے شے ھما روچ ءِ گندگ ءَ رند منی زند ءِ مانا مٹ بوت چہ ھما روچ ءَ من اے زانت زمین چی یے زمین ءِ مہر چی ءَ گْوش اَنت، زندگی چی یے زندگی ءِ متلب چی انت۔ بگندے چدو پیش من زندہ باد ءُ مردہ باد ءِ نعرہ سک باز رند ءَ جتگ بلے من ایشانی مانا ءَ سرپد نہ بوتگاں اگاں ایشی مانا ءَ من سرپد بوتگ آں گڑا چہ تو سرپد بوتگ آں۔ شے تو منی ھاترا یک کتابے ءِ داب ءَ اِت ئے، ھما کتاب کہ ھلاسی ءِ نام ءَ نزانت ءُ شے چہ تو منا باز چیز دربرگی ات بلے تو زوت رپت ئے بلے شے تو رپت ئے گوں تئی روگ ءَ من اے چیز ءَ سرپد بوتاں کہ مردم وتی مردمانی مرگ ءُ روگ ءَ پرچہ گِریئنت اے گپ ءَ من شے چہ تئی روگ ءَ پد سرپد بوتاں کہ مردم پرچہ وتی مردمانی روگ ءَ پد گریئنت۔ مردم وتی بزگی وتی تہنائی ءَ گندیت ۔۔۔۔۔ءُ ھواری ءِ گوازینتگیں وھد ءُ پاس سرجم ءَ دیم ءَ کایاں۔۔۔۔ءُ ھما واب کہ آھوکین وھد ءِ ھاترا دیستگاں آھاں وتی چماں وت بگندئے کہ گوات آھاں بار دئیگ ءَ انت ءُ آپ آھاں برگ ءَ انت بلے تئی دست نہ رسیت۔۔۔۔۔ اے گپ ءَ من شے چہ تئی روگ ءَ پد سرپد بوتاں۔۔۔۔

شے یک گپ یے ترا گشاں شے من سرجم ءَ تہنا آں شے تو منی ھاترا امیتے بوتگ ئے گُڈّی امیتے بوتگ ئے۔انچیں امیتے کہ آ مردماں زندگی دنت ءُ تئی روگ ءَ ھما سرجمیں مردمانی زندگی پچ گپتگ بس اے الس ءِ تہ ءَ من تہنا آں من نہ بلکن سرجمین پنجگور تہنا انت شے جان اے مچی ءِ تہ ءَ من پہ وت ءَ کس نہ گنداں ھما امیت کہ گوں تو بندوک بوتگاں شے آ امیت ءَ من ادا چہ کس ءَ دیست نکن آں۔۔۔۔۔!شے تو مارا ابیتک کت…!!!