سُرمگّیں ڈیھ ءِ یَلّیں بَچّ
بابُل لطیف
دی بلوچستان پوسٹ
سال ءُ سَن ، وھد ءُ موسُم بَدل بَہ اَنت، بلے یاتانی کِنزی دائم چَہ چاھَڑیں زھیراں سَرّیچ اِنت ، من نہ زان آں کُجام شَکلّیں یاتاں وتی نَد ءِ ساھگ ءَ نوشتہ بکن آں کہ زِند ءِ بازیں وھد ءُ پاساں ھَوار بیتگیں نِند ءُ نیاد ، سُبکیں گالوار بِہ بیت یا چَہ زانت ءُ زانگ ءَ سَرکیل ءُ نِھنگیں بالاد کہ مُدام بِچکندگ ءَ اَت ،من گْوش آں اے یک اَنچیں کِسّھے کہ بِھ آسر نَہ بیت ۔ بلوچی ءَ گْوش اَنت” سال پِر گْوز اَنت، بلے گال اُوشت اَنت” ۔
منا یات اِنت زِمستان ءِ سارتی ، نُودانی شَموریں شَنزگ ءُ گوریچ ءَ مان بَستگ اَت ، آدینگ ءِ سُھب اَت، من گوں وتی ھیالانی سُبک رَواجیں کُمیت ءَ چو مُدامیگیں وڑ ءَ کِساس نُوہ ءُ دہ ءِ مْیان ءَ چَہ وتی گِس ءَ دَرکپت آں ءُ دیم پَہ جَھلاد سنگت ساگر ءِ وتاک ءَ کہ مئے سنگتانی سُھبت ءُ مَجلس ، سیاسی گپ ءُ تْرانانی بُنجل اَت ، ھمُک سُھب ءُ بیگاہ نیادانی پتّر تالان اَت ۔
من وھدے ماں ساگر ءِ وتاک ءَ سر بوت آں چاراں سنگت شوھاز ءِ ھَمبرائی ءَ لاگریں ورناھے گوں ساگر ءَ نِندوک اِنت ، من سلام دات ءُ بَگل گیر بوت آں، چَہ سلام ءُ دْروت ءَ رَند گپ ءُ تْران ، کندگ ءُ مَزاک کُرت، بلے ساھتے ءِ گْوزگ ءَ پَد سنگت شوھاز ءَ گْوشت “ما نوں شُمارا مُوکَل کن اِیں کہ جمبراں بَستگ ءُ ھورے مَہ کنت ، ما جُنزیں وتی نیمگ ءَ” ۔ من ءُ سنگت ساگر باز مِنت کُرت کہ شپی بِہ جَل اِت گُڑا ھمے لاگریں ورنا ءَ پَہ بچکند گْوشت” اگاں زند ءَ وپا کُت ءُ موہ دات الّم شُمئے گِندوک ءَ کا اِیں” ۔ سنگت ساگر ءَ ھم پَہ بچکند پسّو ترّینت ءُ گْوشت” واجہ ھُدا شُمارا بیار اِیت مئے گریبی دَر دائم پَہ شُما ساڑی اِنت” ۔
وھدے سنگت دیم پَہ وتی ھَند ءُ دمگ ءَ راہ گِپت آں من ءُ ساگر دو پَہ دو نِشت ءُ وتی ھیالانی شَلّیں نیاد بُنگیج کُرت داں جَھل دیگر ءَ ۔ ھمے وڑ ءَ جَمبر ءُ گوریچ ءِ وت ماں وت جَنگ ءُ مِڑ اِت اَنت داں جَمبر ءَ باج بُرت ءُ ھور بوت ، ھمُک دیم ءَ تَل ءُ شیپ آپ اِت اَنت ، دِھکان ءُ شریک گوں کوڈالاں دیم پَہ ڈگارانی آپینکی ءَ جُنزان اِت اَنت، من ءُ ساگر گوں بُتکگّیں دِرین ءِ چارگ ءَ مُشکول اِت اِیں کہ مگرب ءِ بانگ بوت ،من ھم ساگر مُوکل کُرت ءُ دیم پَہ وتی گِسانی نیمگ ءَ رھادگ بیت آں۔
ھمے وڑ ءَ وھد دیم ءَ گام جَنان اَت کہ من گوں وتی ھنکین ءِ سنگتانی ھَمبراھی ءَ پَہ دمگ ءِ دیوان ءَ آواران ءَ شُت آں، مئے دیوان ماں دمگ آرگنائیزر ءِ سرکماشی ءَ بُنگیج بوت ءُ دیوان ءِ ھاسیں مھمان بلوچ نیشنل موؤمنٹ ءِ مَزن کارگُشاد نمیرانیں واجہ ڈاکٹر منان بلوچ گوں اُستاد الّی جان ءَ ساڑی اَت ۔چَہ دیوان ءِ سرگالانی سر ءَ گپّ ءُ تْران ءَ پَد دمگ ءِ گچینکاری بِندات بوت ءُ دیواں وتی گُڈّی آسر ءَ سر بوت۔
چَہ دیوان ءِ ھَلاسی ءَ پَد یکرندے پد ءَ من گوں ھمے سوسنیں ورنا ءَ ڈیک وارت کہ اے مْیان ءَ سالے پِر گْوستگ اَت ،بلے اے رَندیگیں گِندگ ءَ پَد مئے گوں یکّے دومی ءَ شریں وڑے ءَ پَجّاروکی بوت ءُ من سرپد بیت آں کہ اے لاگریں ورنا ءِ نام شبیر بلوچ اِنت۔
ھمے وڑ ءَ وھد ءِ بوجیگ ماں ساوڑیں تیاب ءَ چَول جَنَگ ءَ اَت ءُ مئے گوں یکّے دومی ءَ گیشتر ھوار ءُ یکجاھی ، نِند ءُ نیاد ، جُھد ءِ آجوئی ءُ راجی جُنز ءِ دَرگت ءَ گپ ءُ تْران ،پُرکیپیں دیوان بَرجاہ اَت ۔ ھمُک دیوان ءَ ما کہ دُچار کپت اِیں شبیر جان بے گپ ءُ تْران نَہ اَت ، اَلّم راجی جُنز ءِ سر ءَ چمشانکے دات ءُ وتی نُگرّھیں دانک پَہ ما شکسات اَنت ءُ دومی یک ءُ دو وانگی اَلّم آئرا وتی ھَمبراھی ءَ گون اَت، وانگی وت ونت ءُ دومی ءَ را ھم کَڈن کُرت کہ پِلان وانگی ونتگ ؟ اگاں نہ ونتگ اَلّم بِہ وان ئے کہ راجکاری ءِ سر ءَ بْراھدار نبشتگ اِنت۔
چہ شبیر جان ءِ اے مھّر چَکاریں دانکاں من مُدام ھمے مار اِت کہ کسے ءَ اگاں گوں وتی ماتیں گُلزمین ءَ مھّر اِنت تہ آ اَلّم چو مَلنگ تب ءُ مھروانیں بنی آدم شبیرجان ءِ دْروشم ءَ بیت، چیاکہ شبیرجان تپتگیں گُلزمین ءِ پِریات ءَ سرپد اَت کہ بید ء سرڈگار ءِ آجوئی ءَ مئے آکبت تامور ءُ زِندمان بے مَکسد اِنت،پیمشکا اے لاگریں ورنا مُدام پَہ راجی کارانی دیمرؤئی ءَ برے ھَلک ءُ میتگے ءَ گولان اَت ۔
منا یات اِنت وھدے واجہ زاھد چَہ شال ءَ اِستانی لشکر ءَ چِست کُرتگ ءَ گُڑا شبیرجان ءَ ھَمے گْوشت” پَہ راج ءُ کَوم ءِ آجوئی ءِ کارانی دیمپانی ءَ گْراں بھائیں زِند ءِ بازیں سَر رَو اَنت بلے!۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔گام دیم ءَ شھارگی اَنت ءُ جَلگّی نَہ اِنت، چے ءَ کہ اُوشت مَرگ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ءُ دیمرؤئی زِندگی اِنت، اگاں کُجام راج گْوست ءَ چو وانگی ءَ وان اِیت ءُ تْراولّیں پندانی پُژدر ءَ چَندنیں واباں مانایے دَیَگ لوٹ اِیت،گُڑا آئی ءَ پَہ کُربانی ءِ دَیَگ ءَ چَک ءُ پَد بُوَگی نَہ اِنت، پمیشکا من سدّکاں گوں شھیدانی مِھلّبیں ھُوناں رُوک کُرتگیں کندیل زُلم ءُ زُوراکی ءِ شَمالیں گْوات ءِ اَرجان نَہ بیت ، بلکیں یک زرمبشے بیت ءُ دُژمن ءَ گار ءُ گُمسار کنت ، بے دَروَریں ڈیھ ءِسر ءَ راجدوستی ءِ مَزن شانیں بیرک مِک بیت ، بیگوْاہ ءُ شھید بیتگیں پُسّگانی واب مانایے شکسائیت،چے ءَ کہ بُودِشتی ئیں ورنا یک راجے یے شَھموک ءُ دْرپشناکیں باندات گْوشگ بیت۔
اگاں مُبادا۔۔۔۔ !!!! ما وتی ڈُبّہ ءُ راجی زِمہ واری ءَ پوہ ءُ سوھو نَہ بیتّ اِیں گُڑا پَہ جَزم بِزان کہ ایردستی ءِ ھُون شَنزیں جُڑ سر ءَ ساھیل اَنت ، تو پَہ شَرپ گِدارے راجدپتر ءِ تاکدیماں
کدی گِندگ نَہ بَہ ئے۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
مَروچی شبیرجان ءِ ھمُک دُرّیں دانک گیر کاینت کہ چو کُران ءِ آیات ءَ دِل ءُ دیدگاں نکش اَنت ، کروجگ نہ بَہ اَنت ، پمیشکا وش الھانیں واجہ نورھان ءُ نئیم پنجگوری ءِگْوشتگیں اے شَیر یات آتک اَنت۔۔۔۔
یاتانی ماھکانیں شَپاں کہ پَدی کُتگ
تئی دوری ءَ گُشئے دِگہ ماھے وَدی کُتگ
دومی پِربِند۔۔۔
شَپ کہ یاتانی مھپراں شاریت
تئی زھیر زِرد ءَ آس مانداریت
مَروچی تئی بیگْواھی ءِ شبیر جان ھمُک روچ گوں کرناں ھِساب بَہ اَنت ، بلے! اے گپّ ءَ من سِتک آں لسّھیں پِگرانی ھُدابُند ءُ رُژن ءِ پَدگِر کدی اَلباس نَہ بَہ اَنت۔
تو بِہ گِند ئے سَرپد نَہ ئے۔۔۔۔۔۔۔۔! بلے اے گَپّ ءَ مَروچی بلوچ ءِ زھگ ، زھگ سرپد اِنت کہ تئی لاڑیں گْوھار سیماء بلوچ گوں زرینہ ءِ ھَمبراھی ءَ پَہ تئی شُھاز ءَ چار راہ ءُ دَگانی پانَگ اِنت۔
ھمے داب ءَ بلوچستان ءِ ھَر ھَند ءُ دمگ ءَ ، ھرھنکین ءُ میتگ ءَ دُژمِنیں اِستان ءِ زُوراکیانی آس جَمبور اِنت کہ کسے ءِ کماش ءُ برات ، بَچّ ءُ جود ،لوگبانُک ءُ جِنک بیگْواہ اَنت۔
بلے! بَہ کَول تئی شبیرجان۔۔۔۔۔کَے سَرپد بِہ کنت اے ناسرپد ءَ کہ راجی جُنز ءُ آجوئی ءِ جُھد گوں کُشت ءُ کوش ، گار ءُ بیگْواھی ءَ اِیرموش نَہ بَہ اَنت ،بلکیں گیش ءَ گیش مُھکم ءُ توان مند بَہ اَنت۔
تئی زُلمانی چَکاس اِنت
ترا نُوں زِندگی ماس اِنت
“واجہ گوس بھار”
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
