شھید راشد جان – شیردل بلوچ

497

شھید راشد جان

نبشتہ کار: شیردل بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

مرچی من یک انچیں کِردے ءِ سر ءَ ند چست کرتگ ءُ نبشتہ کنگ ءَ آں، من چنچو بِہ نبیس آں، منی ھیال ءَ ھچ نبشتہ نہ کرتگ ، آئی ءِ وانگ ءِ درگت ءَ بہ گندئے انچوکیں وانندگے نہ بُوتگ ءُ راجدوستی آئی ءِ مستریں اِلم ءُ زانت بُوتگ ، بگند ئے آ وت یک بزگکاریں گسے ءَ ودی بُوتگ بَلے گوں بزگیں راج ءَ باز مھر ءُ دوستی ئِے بُوتگ، ھمے آئی ءِ مزنیں اِلم ءُ زانت بُوتگ ـ
ھما اِلم اِنسان ءَ لالچّی ءُ راج دژمن کنت من گْوش آں مہ بات اِنت شَرّتر اِنت. وانگ شَریں چیزے، بَلے گلامیں کوم ءِ چُکاں ھما درونت دیگ بیت کہ آ وتی راج ءُ راجی بامرداں مہ زانت ءُ دانکہ زورگیریں کوم ءِ دود ءُ ربیدگاں وتی بہ کنت ءُ وتی دود ءُ ربیدگاں بے ھیال بہ کنت ـ

شھید راشدبیشر یک انچیں کلندری انسانے بُوتگ کہ چُنت سال پند جتگ ئِے پہ کومی آجوئی ءِ ھاتر ءَ راج ءِ بدانی دیم ءَ چو آھنی دیوال ءَ اوشتوک بوتگ ءُ ھچ توپان ءَ آئی ءِ بالاد چک پروش کُرت نہ کُتگ ، وڑ وڑیں بیم ءُ بیار آئی ءِ کھولاں دیگ بُوتگ بَلے آ انگت وتی لوٹ ءَ دزکَش نہ بوت ءُ وت ءَ گُلزمین ءِ دلبند ءَ جاگہ ئِے دات۔

2016 ءَ آئی ءِ گس ٹریکَٹر کنگ بیت، مھلوک چہ وتی گس ءُ جاھاں لڈ اَنت ءُ دگہ ھند ءُ دمگاں ءَ رو اَنت ءُ مروچی آئی ءِ کھول ءِ مردم در پہ دریں زندے ءِ گوزینگ ءَ اَنت ءُ روچ ءِ مرچی وتی ھنکیں ءَ ساڑی نہ اَنت ـ
یکبرے آئی دو مردم ءِ سر ءَ ھندی دلار تیرگوری کن اَنت، دوئیں زدگ بنت، باز اِلاج ءَ رند وش بنت ءُ پد ءَ آئی ناکوزتک رپیک روزی چہ وتی جند ءِ گس ءَ پوچ کیت آوار ئِے جنت ءُ زھگ ءُ زالبولاں لٹ ءُ کُٹ کنگ بنت ءُ دو سال پد رپیک روزی ءِ ھورک ھالیگیں کُنٹ ماں کراچی ءَ دست کپ ایت ءُ سرجمیں آزا ئِے در کنگ بنت. بے کساس اذیت دیگ بُوتگ وھدیکہ رپیک روزی ءِ کُنٹ گس ءَ کیت ءُ رس ایت، جند ءِ کھول ءِ پجار نیار اَنت ءُ زاماس لال بکش ءَ پوج چست کنت ءُ سالے ءَ گیش دارگ ءَ پد آجو بیت گس ءَ سر بیت ـ

تروزتک لال بکش چہ دارو ھوٹل ءَ پوج ءُ چیریں گلانی مردم چست کن اَنت ءُ دو سال ءُ پنچ ماہ دارگ رند ھمے سال ءَ آجو بیت، بَلے دَماگ ئِے شَرّ نہ اِنت۔
ناکوزتک دولت رمزان ءَ لشکر ریک ءِ لک ءَ چست کنت ئِے ءُ سالے ءُ شش ماہ ءَ پد آجو بیت اِنت ءُ دگہ دو زالبول مات ءُ جنک بزاں راشد بشیر ءِ ترو ءُ تروزتک بنت یک روچے ءِ زنداں کنگ ءَ پد یل کنگ بنت ءُ گوں یکیں ھاندان ءَ چنچو نا انساپی بُوتگ۔ ھند ءِ دلاریں میراں ھچ رنگ آجو لوٹوکیں گلانی سنگتاں گوں چنچو ترندیں گام زُورگ بیت اِنت
شنگت راشد بشیر ءُ آئی مھلوک ءِ سر ءَ دپرستیں بد آیگ ھمے بُوتگ کہ راشد ءِ کھول بیزار بہ بنت آ لاچار کنگ بہ بیت باجو بہ بیت ـ
پاکستاں شاھد بلوچ راجدپتر ءُ ایدگہ ایردستیں راجانی بارو ءَ سرپد نہ اِنت، پرچا کہ ایشی وتی چشیں داستاں نیست اَنت ـ
کدی ھمے گُش اَنت اکبال واب ءَ دیستگ، کدی گُش اَنت جناہ ءِ برورد اِنت، دگہ چوشیں ٹوھیں کُربانی نیست اِنت، چنکس تران کن انت درستیں دروگ اَنت.
انگت پنجابی پہ ھمے ڈیھ ءِ دست آرگ ءَ ھچ وتی ھون نہ رتکگ اَنت ءُدومی کومی جنگ ءُ چوپ ءِ تہ ءَ نہ دست ئِے مان داتگ، بلوچ ءِ جنگ ءَ نوں ماں پیچ اِتگ ءُ نوں پشوماں اِنت زانت من رد کُرتگ
اگاں استاں ءَ بلوچ راجدپتر بوانتیں ءُ بچاراِیتں سرپد بوتیں گڑا بلوچ ءِ زمین ءِ نیمگ چم ئِے چست نہ کُتگ اَت.
سداں جنگ ءِ دستان بلوچ ءِ ھست اَنت، کدی ھم بلوچ ءَ زور ءِ دیم ءَ دست ءُ گوش نہ بوتگ، لھتیں انچیں شوم ءُ شاگلیں مردم بوتگ اَنت گوں راج ءَ گداری اِش کُتگ، دژمن ءِ ھمراہ بوتگ اَنت،آوانی زھگ ءُ نماسگ انگت گوں دژمناں گوں اَنت،پت ءُ پیرکاں انگریز ءِ دلائی کُتگ زھگ ءُ نماسگ پنجاپی ءِ دلال اَنت ھروھد ءَ پہ راج ءُ زمین ءِ پھازگ ءَ بلوچ ءِ ماتاں بچ ودی کُرتگ چہ ھما بچاں یکے شھید راشد جان اِنت کہ آ پہ وتی راج ءِ دودانی پھازگ ءَ ءُ آجوئی ءِ ھاتر ءَ ھپت تومشان دوھزار ھژدہ ءَ جھاؤ شندی کور ءَ گوں استانی لشکر ءَ دیم پہ دیم ھمے جنگ ءِ تہ ءَ شھید بیت آئی ھمرائی ءَ مھیم جان، اورنگ زیب ءُ گلشیرجان شھید بیت شھید اورنگ زیب ءُ گلشیر جان تھسیل کارگس ءِ پشت شھید مھیم جان ءُ شھید راشد جان لال بازار ءِ گڈی وابجاہ ءَ سیرواب ءُ نمیراں اَنت.


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔