آزمانک
مارِشت
آزمانکار: زِیمر بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
گیشیں هور ءَ آ درستاناں تر کتگ اَت راه ءُ رند آپاں گوں وت بُرتگ اِت اَنت. جمّر انگت بُرّگ ءِ داب ءَ نہ اَت یک پیم ءَ گوات ورگ ءُ ریچگ ءَ اَت ءُ سارتی ءُ شُد وتی ءَ کنگ ءَ اِت اَنت،ژندی ءَ پهک شینشاپل کتگ ات ءُ شنّال اَت اَنت.
مَگونّانی بازیں سودگی ءَ بازین ءِ بز گوشت سیکل ءِ سواری ءَ جاڑی نہ اَت. سپر ءِ نیمگے شتگ اَت ءُ نیمگے انگت ایر اَت.
کمال تو بیا ایشی ءِ ٹوب ءَ بند، گوں من نہ بیت, راْپل ایشی ءَ بجنت, آئی ءَ ٹِلیور زمین ءَ جت ءُ کمال گوْنک کت.
پیچ ئےِ نہ گپیت زاناں؟ کمال پہ وارے پاد اتک درائینت.
نہ ایشی ءَ پیچ نہ گپیت اے چو همچین ءَ پچ اِنت.
همچین ءَ! همچین چی یے؟ کمال ءَ سیکل ءِ دیم ءَ روان ءَ پول اِت.
همچین نہ اِنت مچین…آآآآآ بس بلائیں دِرے دیگہ!
شوم تو شر نہ بئے کمال ءَ کندیت ءُ گشت.
ارررررر اے واکی چو همچین ءَ اِنت ترانگ ءَ کمال ءَ چہ ساری چار اِت ءُ گُڈ اِت.
لبّڑے بچار بند ئِے راویں دیم ءَ بلکیں میتگے بہ بیت. کمال ءَ ترانگ پرمان دات.
مئے بنجل انگت دور اِنت زاناں؟ ترانگ ءَ کمال پول اِت.
انگت کُج اِنت.!
ما اڑے کسم اِنت مُرت ایں، گوں من نو نندگ نہ بیت من چٹ سودگ آں، الی ءَ سر چست کت ءُ درائینت.
آآآآآآآ آآآآآآآ آآآآآآآآآ ٹک دیوکائی بوت.
بیا سوار بو راویں، ترانگ ءَ سیکل ءِ جیک جَھل کت ءُ الی ءَ توار کت.
سپر پد ءَ بنا بوت هور ءَ هم ریچگ بندات کت،روچ جمّرانی تہ ءَ چہ لم لم ءَ ایریان اَت کہ تھاری گیش بوان اَت، ترانگ ءِ سیکل ءِ چراگ ءِ روک بوگ ءَ گوں آیانی هم چراگ روک بوت اَنت.
لچ ءُ میناں لگت دیان شِتران ءَ جنزان, کساس دو کلاک ءِ سپر ءَ پد میتگے ءِ ٹارچُک ءُ مارچُکاں چہ دور ءَ درائی کت.
کمال، دیم ءَ لهتیں چراگ درا اِنت، بدار مارا شُد ءَ کشت الی ءَ کمال گوانک دات گشت.
کمال ءَ هو کت ءُ سیکل میتگ ءِ پنّاد ءَ داشت ءُ یک یک ءَ ایدگہ سیکل اتک اَنت سر بوت اَنت.
ترانگ تو برو کسّے توار کن باریں، کمال ءَ سیکل جیک کت ءُ ترانگ روان دات.
ترانگ شت ءُ گوانک کت.
میان اُمری زالبولے اتک، ترانگ گوْرائی ءَ دست ءُ درْو بوت.
امّاں مردیں آدم کس نیست؟ ترانگ ءَ پول اِت.
نہ شما لوگ ءَ بیا اِت ، هور ءَ شمارا میچل کتگ،زال ءَ پہ بزگی درائینت.
سیکلاں ایر کن اِت بیا اِت گشیت. ترانگ ءَ سنگت توار کت اَنت آیگ ءِ گشت اَنت.
آ زال ءَ ترانگ ءَ را کُڈکے پیش داشت ءُ نندگ ءِ گشت. زال وت دیم ءِ ٹیپک ءَ شت کہ چُلے اَت.
کمال ءَ سنگت زُرت اَنت کُڈک ءَ اتک ، هرکس پہ دیمے کپت تنسار بوت.
دمانے ءَ رند زال ءَ جگے آپ ءَ گوں اتک. دُرست پاد اتک ءُ نشت اَنت ءُ آ گوں جگ ءِ آپاں یک دیم ءَ نشت ءُ یک یک ءَ جوڑی کنان بوت. آ همے کہ کمال ءَ سر بوت داں گُڈ اِت، منی چُک تو..!
آئی ءَ کمالی اسلی نام گپت ءُ گشت.
سنگت کُل هیران بوت اَنت کمالی پجارگ ءَ…
پد ءَ یک ءُ دو زال گوں جنین چکے ءَ پہ وش اتکی اتک اَنت.
آ سور نہ کتگیں پهک بانبر بوت ءُ درائینت تو گوں اے جاور ءَ اِد ءَ.. چوں؟
شاری تو؟ کمال ءَ چمانی سر ءَ بیسہ نہ بوت.
جی هو من… بلے تو… شاری ءَ کسانیں بچکندے ءَ گوں هو کت.
کمال همے کہ گپے بجنت داں گونڈیں جنکوے گوں چاهاں پُترت.
شما چاه بور اِت من ورگے ٹهین آں شاری ءَ کمالی نیمگ چار اِت ءُ در اتک.
کمال اِد ءَ اے چتور تئی درستی اَنت؟ ترانگ ءَ چاه ءِ گُٹے گپت ءُ کمال پول اِت.
کمال ءَ گپ ءَ چہ دور تچگ ءِ جهد کت بلے ترانگ ءَ تچگ نیشت ءُ کمال لاچار بوت ءُ کسه آورت.
ترانگ شش سال ساری ءِ گپ اِنت .
کراچی ءَ شفاء میڈیکل ءَ ڈاکٹر ءَ گُھار ءَ را یک ءُ دو مزنیں ٹیسٹ Daw لیباٹری ءَ کنگ ءِ هاتر ءَ داتگ اَت. ٹیسٹانی دیر ءَ درایگ ءَ ءُ زرانی کمی ءِ سبب ءَ مات ءِ زی واتر میتگ ءَ شت اَنت.
پد ءَ ٹیسٹانی دست گرگ ءُ ڈاکٹر ءَ پیشدارگ ءِ ڈُبه منی سر ءَ کپت کہ من کمیشن ءِ تھاری ءَ گوں لهتیں سنگتاں گلشن اکبال ءَ داشتگ اَت ءُ یک پارگی زنڈ زنڈیں کتابانی رٹہ اَت. روچ لیاکت کتابجاہ ءِ هاموشی ءَ گوست ءُ شپ what is what who is who ءُ همے رنگیں کتابانی سر ءُ چیری ءَ آسر بوت.
روچ تیزی ءَ بُرز ءَ سر کپت اَنت تاں من ءَ دوبر لیباٹری ءَ بورت ءُ سر اِش کت،ٹیسٹ من دست گپت اَنت، پد ءَ دیم ءِ شاه دگ ءَ ملیر پندران ءَ نشت آں ، هیڈ فون جت اَنت…
مرچی کتابجاه ءَ روگ نہ بوت. چکاس نزیک اَت آ مرچی شر وان آں. چوش مہ بیت تو بے سوب بہ بئے ءُ آ سوبین، بیزاں بنّام ئے.
کرایا کرایا…کرایا… کلینڈر ءَ منی هیال پروشت.
اناں اڑے یکیں روچ ءَ هچ نہ بیت. اے روچ گرگ بیت الم, بس ٹیسٹ شر بہ بنت ءُ ڈاکٹر دگہ هچ نادراھی مہ گوش اِیت…. کرایانی دیّگ ءَ پد من وت ءَ تسلہ دات ءُ مزنیں رش ءُ کشّانی ماندیگ ءَ پد بس ءِ اوشتانک سر بوت.
اشتاپ اشتاپ ءَ من ایر کپت آں دیم ءِ کیبین ءَ ٹالے سگریٹ زرت کشان ءَ پہ شفاء ءَ رپت آں، اشتاپی اے هاتر ءَ کہ کمو وهد پہ وانگ ءَ سر کیت.
لالا شفاء هسپتال کجا اِنت ؟
همے شاری ءِ مات ءَ من ءَ گٹ کت ءُ جست گپت.
آئی ءَ شاری ءُ دیگہ کسانُکیں بچکے همراه اَت.
اماں شفاء ءَ من وت روگ ءَ آں بیا اِت، من سگریٹ دور دات ءُ جواب گردینت.
اماں شمارا زاناں مستریں کس گون نیست ایوک اِت؟ من پدا پول اِت.
نه لالا مارا کہ هست مئے کَے پشت کپتگ. آئی ءِ مات زاناں بے سما اَت کہ شاری ءَ پسہ دات.
من نیستی ءُ پشت نہ کپگ ءَ سرپد نہ بوت آں پمیشکا هچ نہ گشت تھنا ھان کت بس…
من ایشانی دیم ءَ ءُ اے منی پشت، پد ءَ داں نادراھجاہ ءَ من هچ نہ پول ات.
دامانے ءَ رند ما سر بوت ایں.
اماں نادراھجاہ همیش اِنت، من کمو اوشتات آں دیم ترینت ءُ هال دات.
منی چُک تو زاناں راوئے آئی ءَ جلیں تور ءَ جست کت.
جی نا من هم همد ءَ رواں، من پسہ کت.
لالا گڑا ما نزانیں کجا چوں بکن ایں تئی مهربانی بیت اگاں تو مئے کمک ءَ بکن ئے، من کہ سر گپت آں گڑا شاری ءَ برزیں توار ءَ گشت.
شر بیا اِت، من پہ کمک ءَ هو کت ءُ نادراھجاہ چوشیں مزنینے نہ ات بس پسیل ءِ کسانی ءَ رش اَت.
نندگ ءَ باز جاگہ نیست اَت شاری ءُ آئی مات من جاهے ءَ نندارینت اَنت، چٹّی گپت وتی ءُ آیانی باریگ ءِ ودار ءَ گیٹ ءِ دپ ءَ اوشتات آں، ساهتکے ءَ پد شاری ءِ کسانیں برات اتک منی جان ءَ ندارگ ءِ واستااوشتات.
اے بیا، تئی نام کے انت؟ من آ وتی کرّ ءَ توار کت.
سالار… آئی ءَ پسہ گردینت.
هاں سالار… وانگجای ءَ وانگ ءَ ئے؟ من دست آئی کوپگ ءَ ایر کت ءُ جست کت.
اناں، آئی ءَ پسہ لُک کت کہ گیش ڈن ءِ ندارگاں دلگوش اَت.
من ءَ آئی ءِ بے وانگی تور اِت بلے…
پد ءَ من سالار دکان ءِ روگ ءِ گشت بلے آئی ءَ مکن کت،من کہ دست ءَ گپت گڑا اتک گوں.
جوسے ءُ کیکے من وتی هاتر ءَ زرت ءُ سے جوس ءُ لهتیں کیک پہ آیاں پد ءَ واتر اَت ایں.
نادراھجاہ ءِ دپ ءَ من سامان سالار را ءَ دات اَنت ءُ گشت برو مات ءِ زیاناں بدئے اِش. آ شت من دوبر هما جاگہ اوشتات ءُ نمبر ءِ ودار کت.
اوشتگ ءَ گوں من ءَ هیالاں مانترینت.
اے مردم من زانی تئی گور ءَ توکے بنت، تو کمیشن ءِ تیاری ءَ ئے، مسکرایے نہ اِنت ءُ تو نو شر گٹ اِت ئے..!
گشیت بیا بہ نند نوں جاگہ هست ، گونڈو ءَ منی دست گپت ءُ گشت.
من چہ هیالاں در کپتاں، توک ءَ لگت کنان ءَ شتاں نشت آں چہ شاری ءَ یک کرسی یے ءَ گستا.
دیم ءَ ریسفشن ءَ دو جنک منی چمانی دیم ءَ اوشتاتگ اَت چٹّی دیان اَت اَنت همیشانی ٹیبل ءِ برز ءَ مزنیں ایل سی ڈی یے جنوک اَت ءُ جیو چلگ ءَ اَت.
نادراھجاہ ءَ بلوچانی هم رُمب اَت روگ ءُ آیگ اَت، یک برے دل ءَ گشت ایشاں یکے ءِ دست ءَ دئے ءُ جان ءَ کش بلے پد ءَ من ءَ چو کنگ شات نہ بوت..
لالا تو وتی پیش دارگ ءَ اتکگ ئے؟ شاری ءَ من ءَ انچو جست کت من ءَ سما کپت کہ وتی کمک ءَ من ءَ بے وار مارگ ءَ اِنت کہ منی وهد روگ ءَ اَت.
نا گھار من ٹسٹانی پیشدارگ ءَ اتکگ آں، من چہ ندارگ ءَ وت ءَ کش اِت پسہ دات.
گڑا تو تھنا ئے، آئی ءِ مات ءَ تہ ءَ دور کت گپ گپت گوں.
جی من تھنا آں، آ میتگ ءَ شتگ اَنت.
مروچی سُهبی مهلہ پوج ءَ گوں جنگ دیان دو دهشتگرد جنگ بوتگ، اناگتہ وت گند ءَ نادراھجاہ ءِ کُل مردم هال دات اَنت.
دُرستانی چم همود ءَ سک بوت اَنت، مئے هم چم وت گند ءَ شت اَنت سک بوت اَنت.
وت گند کہ جنوکانی نام ءُ جاگھاں سر بوت تاں شاری ءِ مات تست کرسی ءِ جل ءَ کپت،شاری ءَ میدان کت ءُ مات ءَ را گپت ءُ من پهک هشک ءُ هیران بوت آں.
سر هچ بر نہ بوت کہ چون بکن آں نہ مهرمی ءَ من دست جت نہ کت آں، شاری دلترک اَت ءُ هلاس بوتگ اَت.
دُر بی بی… دُر بی بی… ڈاکٹر ءِ دروزگ ءِ دپ ءِ جنک ءَ توار کت کہ شاری ءِ نمبر اَت.
من چٹّی ءِ سر ءَ شاری ءِ جاگہ ءَ آئی ءِ مات ءِ نام نبشتگ کنائینتگ اَت.
شاری گوں مات ءَ انچو سر ءُ لینڈ اَت کہ توار ئےِ نہ اِشکت.
من چار اِت دگہ راه نیست من شتاں ریسفشن ءِ جنک هال کت، گڑا دو زالبول اتک آئی ءَ را چست اِش کت ایمرجنسی ءَ بُرت اِش.
ادّا تو بیا وت ءَ ڈاکٹر ءَ پیش دار مات شر بیت، من شاری تسلہ دات ءُ رال دات.
آئی ءَ وتی چمانی ارس ساپ کت انت شت…
سالار انچو گریوگ ءَ اَت کہ تانسریں نادراھجاہ ڈانگریتگ اَت.
آ چہ وتگند ءِ هچ ءَ سرپد نہ اَت بس مات ءِ بے هوشی ءُ شاری ءِ گریوگ ءَ گریوگ ءَ اَت.
بس بس سالار بس، مات انو وش بیت، من دست آئی ءِ سر ءَ مرزیت ءُ نندارینت.
تانسریں مردمانی دلگوش شاری ءِ مات ءِ بے هوشِی ءِ وهد ءَ مئے نیمگ ءَ بوت،بلے کس ءَ نہ زانت کہ پرچا چو اناگہ.
همے کہ سالار وشّان بوت من جیڑیت کہ مرچی من شریں جاگھے ءَ گٹ اِت آں، نو چوں وت ءَ.
مات کُج اِنت مات کُج
شاری چہ ڈاکٹر ءِ کوٹی ءَ در اتک ءُ گنوکی ءَ مئے نیمگ ءَ اتک.
تو نند مات بس انو هوش ءَ کیت، دل ءَ مزن کن تو یک بامردے ءِ زهگے ئے
بس وت سر ءَ وت منی دپ در اتک کہ یک بامردے ءِ زهگے ئے،من چو هم نزانت کہ وتگند ءَ آس چے بوتگ بس من همنچو زانت کہ سبب همے هال اَت.
آئی ءَ پد ءَ گشان ءِ سر ءَ ارس پهک کت اَنت سالار کُٹ ءَ کت ءُ نشت.
من ءَ تور اِت ءُ لهتیں ٹیشو کش اِت دات.
کساس کلاکے ءَ رند دُر بی بی، شاری ءِ مات هوش ءَ اتک.
تو مات ءَ بگش اِد ءَ وت ءَ چو مکن کہ چو شما بوت کنت زانگ بہ اِت، زاهر ءَ من همایانی شری ءَ چو گشت بلے اسل ءَ وتی ترس ءَ.
تو جنجال بئے نرو ئے ورگ نزور ئے نیار ئے مات شُدیک بیت، آئی ءَ منی گپ گڈیت ءُ درائینت.
آئی ءَ زر شهار دات منی نیمگ ءَ، بلے منّ ءَ کت ءُ در کپت آں. آئی ءَ زر ءِ دیگ ءَ همنچو زور کت کہ ڈن ءَ اتک گوں.
نہ ادّا من ءَ هرام اِنت، من آئی ءِ دیم ءَ اوشتات آں، پپ زاری ءُ مهر درائینت.
آ واتر بوت ءُ من در کپت آں.
مرچی تو اسل انساناں گوں ڈک وارتگ ءُ اسل انسان ءُ راج کاراں گوں دوچار وارتگ، بجیڑ… اندر ءَ چہ گوش ئے من ءَ کسے سرپد کنگ ءَ اَت.
واتری ءَ آئی ءِ مات ءَ نان نہ وارت ءُ راوگ ءَ اشتاپ کت، ڈاکٹر ءِ رزا ءَ پد من رکشھے گپت اشاناں هب چوکی ءِ لوکل اسٹاپ ءَ سر کت.
لالا ما هونی برات ءَ چہ ساری ءَ زھبر بوتگ ایں بلے ناشراں مرچی مئے پت هم پُل اِت…
بلے… بلے هچ بژنیگ نیاں کہ تئی وڑیں بلوچ دوستیں برات ءُ پت باز اِنت.
زوت وتی وانگ ءَ سرجم کن ءُ هوار بو
شاری ءَ گوں گُل گُلیں ارساں من ءَ رکُست کت، همے ساهت ءَ منی چم نمب کت اَنت، پد ءَ من واتر کت
ایدگہ روچ ءَ کہ من کتاب جاه ءَ شتاں تاں وس کت من ءَ اندر ءِ انسان ءَ پہ ذات ءَ وانگ نیشت.
کتاباں گش ئے من ءَ شهمات جت ءُ گشت بس کن تئی وانگ سرجم اِنت نو پہ کَے ءَ وان ئے؟
شپ ءَ من کتاب چادرے ءَ بست اَنت کمره ءِ چهت ءَ دور دات اَنت ءُ سهب ءَ میتگ ءَ رپت آں.
پدا پاٹی ءَ
اچها…
ترانگ ءَ دراجیں اچها یے کش اِت.
آ دگہ انگت گوں کمال ءَ اِت اَنت بلکیں پشت کپتگیں گپے بہ کنت.
بلے دیگہ هچ
هور ءَ داشت جمّر گرْندان ءَ زربار ءَ لیٹ اِت. شاری ءَ نان آرت اَنت ءُ ورگ ءُ چرگ بوت ءُ پد ءَ چاھے اتک ءُ دیوان بوت
کمال نہ جنزئے؟ ترانگ ءَ دیوان ءَ دور کت ءُ روگ ءِ گشت.
جی بس جنزیں.
اماں گڑا ما درکپ ایں کہ مئے راه دور اِنت.
نہ منی چُک شما بہ جل اِت کہ راه ءُ رند هراب اَنت سهب ءَ در کپ اِت.
نا اماں هیر اِنت ما رو اِیں کہ مئے راه دور اِنت ءُ نہ وش اِنت.
آ رزا بوت ءُ سنگت در کپت اَنت شت اَنت دیم پہ سیکلاں کمال ءَ گڈّی ءَ در بی بی ءُ شاری رکُست کت .
اماں راست گشیت سالار، سالار گندگ نہ بوت؟ کمال لهتیں کدم ءَ شُت ءُ گردیت، جست کت.
شاری ءُ آئی ءِ مات کرگین ءِ چپیں چارک ءَ اوشتاتگ ءُ سیکلاں چارگ ءَ ات اَنت.
سالار پوجیاں بورت، مرچی هشت ماه ءُ نُھ روچ اِنت ئےِ، مات ءَ پہ گریوگی درائینت
کمال پد تر اِت اتک، اماں ما هست ایں سالار ءَ هچ نہ بیت، اے جنگے چوش بیت، بس شمے پگر ءَ سلام اِنت.
شاری مات ءَ سمبال
ما انو در کپیں
لالا هر وهد ءَ واتر بئے الم سرے بجن مارا لگت مادئے، شاری ءَ پہ شنک گوانک جت ءُ گشت.
جی شارُل الم… کمال ءَ پہ مھر هو کت.
دُر بی بی دُوا کنان ءَ شت کرگین ءَ اندیم بوت
شاری اوشتات ءُ چار اِت داں سیکل چمّاں اندیم بوت اَنت.
