بس روان کن
مھناز بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
ما کہ است انت نشتگاں چم پچیں کورانی شھر ءَ مئے درد نبشتہ کنگ نہ بنت ءُ پدا اے ھلک ءُ دمگاں چم پچین مردم پہ نام ھم نیست کہ ایشانی چمان پچ بہ کنت ءُ رژن مان بکنت ئے۔ ـ مستریں گپ ایش انت کہ ما چہ ھر چیز ءَ گوستگاں مئے درداں مارا ھمت داتگ مے ارسان پہ ما کشکے ودی کتگـ ھما کشک کہ آرا اوشتگ ءِ گنجائش نیست ءُ ما ھم روانان اوشت آماچ نہ بان دان توپان ءُ ھارے مئیت ءُ مارا مہ بارت ما نہ جلاں نہ اوشت آماچ باں۔
چونائی ءَ گشنت کہ بنی آدم ءَ ھچ چیزے سگ نیست بلے ماما ءُ آئی ھمراھاں اے ھبر دروگ کرتگ ءُ دنیا را پیش داشتگ کہ اے گپ ءَ گون راستی ھچ سیادی نیست ـ مئے درد انچین انت کہ چہ سگ ءُ اوپار ءَ ھم ھما دیم انت۔ گون لبزاں درانگازگ نہ بنت ـمرچی بلوچ راج ءِ گار ءُ بیگواہ کتگیں مردمانی کہول پٹ ئے سرا گوں تمن مردی ءَ نشتگاں کہ پہ دنیا مردماں شرم ءِ ھبرے ـ گیشتر ھمے گشگ بوئگ انت کہ اے مردم بزگ انت کہ ڈنے سرا انت ایشاں سردی پروشیت۔
بلے اے جیڈگی ءُ زانگی ھبرے کہ ھما مردم زلم ئے دیما اوشتاتگ انت آ نہ پروشنت آھانی جزبگ چو بولان ءَ مھکم بنت ـ بلے بزگ انت ھما مردم کہ زلم ءَ گندیت ءُ چاریت بلے ھچ کرت نہ کنت بزان کہ گندان ھو چماں مچ کناں۔ـ بلے اے پیسلہ ءَ وھد کنت کہ بزگ کئے انت ھما کہ زلم ءُ زور نہ منیت گون مزن دلی ءَ دیم ءَ اوشتیت اگاں کہ کسے چم پچین کورانی چم پچ کنگ ءِ جھد ءَ ھم بکنت اے نہ گندنت۔ ـ پرچا کہ وپتگیں مردم چہ واب ءَ پاد کنگ بیت آگاہ کنگ بیت ـ بلے آگاھیں مردم ئے آگاہ کنگ نہ بوتگیں گپے ـ مئے چاگرد ءَ ھم اے وڈیں چم پچیں کور ءُ تعلیم یافتہ ایں جاھل باز انت کہ گند انت ھم وتی چماں مُچ کن انت چو کپوت ءَ ـءُ سرپد بنت مارا کس گندگءَ نہ اِنت دانکہ وت ھمے ظلم ءِ آماچ نہ بنت دانکہ وتی کس سیاد ءُ وارث ایں ھمے زوراکانی دستءَ گار ءُ بیگواہ مہ بیت۔
اے مئے درستانی راجی ءُ انسانی زمہ واری اِنت کہ ما وتی گارءُ بیگوائی ءِ ودارءَ پیش وتی راجے توار بہ باں ھما برات ءُ کماش کہ گار بیتگ اَنت آیانی توار بہ باں، ھما مات ءُ گہار کہ سارتیں موسمءَ ھم شال ئے دمگءَ نشتگ اَنت ءُ زھرشانی کنگ ءَ اَنت، پہ وتی برات ، لوگ واجہ ، کماش ءُ زھگانی ودرایگ اَنت ما بائد اِنت ھمے مات ءُ گہار ءُ گونڈوانی ھمکوپگ بہ باں۔
پرچہ کہ اگاں تئو توار چست کنے شر اگاں نہ کنے شر اے گیر مہذب ءُ انسانی ھقاں چہ زبہریں استان ترا ھم تہنا پہ بلوچ بوھگءِ سزا ءَ گار ءُ بیگواہ کنت چیا کہ آئی تُرس بلوچ اِنت تئی پجار اِنت۔ گُڑا بائد اِنت ما ھم بلوچ بہ باں پہ وتی ھقانی پد جنگ ءِ ھاترہ جہد بہ کناں وتی مات ءُ ماتیں سرڈگارءِ قرض ءَ ادا بہ کناں ءُ پہ وتی منزلءَ روان بہ کناں۔
دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
