شھید منان جانءِ لھتیں یات
سلطان محمود
دی بلوچستان پوسٹ
مرچی من یک انچیں مردمے سرا نبشتہ کنگءَ اوں کہ منی لبزانی بالاد ءُ منی زانت آ کَچ و کساس ءَ سر نہ بوتگ کہ من آ با مرد ءِ بابت ءَ نبشتہ بہ کناں من گوں وتی راہ کپتگیں زانت ءَ گوں لہتیں لبز آئی کرد ءِ سرا نبشتہ کنگایاں کہ آئی لہتیں انچیں گیر ءُ یاد گوں من بندوک انت من آہاں کلم ءِ کمک ءَ چے تاکانی میار کنگایاں آ یک انچیں انسان ءِ ات کہ سر داں پاداں تہنا کردے اَت۔ آشوب آئی ءِ ھون ءُ رگانی تہا ھوار ات ـ آئی ھمک لبز کہ چہ زبانءَ در اھت آ لبز ءَ آشوبے بوہ کرت آئی لوٹ ءُ مکسد بس آجوئی اَت۔ ـ ھر وھد ءَ کہ تلو ئے سرا شُت ھما دانک دژمن ءَ را گُشت انت ئے کہ آھانی تہا آئی زات مان نیست اَت بلوچ نام راج ءِ کرت ءُ دات ئے آ مدام پہ وتی ڈیھہءَ چو مرید ءَ دیوانگ ات ۔
ھمے وھد ءَ کہ آ پروم ءَ اتک پروم ءِ مردمانی گندگ ءَ پہ آئی ءَ سرجمیں میتگ ءُ بازار یک پاد ءَ گول ات انت۔ آجوئیءِ پیگام ءَ را لوگ لوگءَ سر کرت ـکُلیں مردماناں ھال ءُ اھوال کرت، جُستءُ پُرس کرت انت کہ شُمارا راجی جھد کاراں چہ چی گلگ ءُ پریشانی است اگں نیست ؟ گڈا وڈ وڈیں گپ دیما اھت انت۔ آئی ءَ گوں ایمانداری ءَ مھلونکءَ گوشداشت ءُ مطمئن کرت انت ۔ـ سرجمیں پروم آئی لوٹوک بوت پہ آئی مھروانیءَ ھدوک بوت، آئی تہا راھشونی ئے دراھیں ھنر است ات انت۔
جمعہ پہ جمعہ ما مسیتاں شُتاں مردمانی گندک ءَ شہید ءَ بلوچ ءِ ءُ بی این ایم ءِ لوٹ مھلونک ءَ سر کت انت جمعہءِروچءَ ما کہ سنگتی ءِ لوگ ءَ شُتاں کہ اودا جمعہ ءِ نماز ءَ پد مردم کایاں نندان یک دومی ءَ ھال پرسی کن انت ـمن ءُ شھید منان جان ھم ھمودا شُت ءُ نشتاں گپ ءُ رپ بوت۔ ھمے دیوان ءِ تہا کماشے ءَ درائینت کہ ما زاناں کہ تئی ءُ تئی ھمراھانی جھد پہ ما ءُ پہ بلوچ راج ءَ انت ـ شمے جھد ستاہ کرزیت بلے چی بکناں ـ راستیں ھبر اش انت مارا چہ مرگ ءَ ترسیت پمیشکہ وتارا چو دور داشتگ۔
شھید منان جان ءَ درائینت کہ شما انّی نماز ونتگ ءُ چہ مسیت ءَ اھتگ ئےـ شما اے وا سرپدے کہ مرگ برحق انت پہ بنی آدم ءَ گڈا ترس نہ لوٹیت شھید ءَ گُشت زانتکارے گُشیت” کہ یک رندے من مردے ءَ را دیست آئی ءَ یک دستے ءَ آس ءِ گون ات و یک دستے ءَ آپ گڈا من جُست گپت کہ اے آس ءُ آپ ءَ چی کنے؟ گڈا مرد ءَ درائنیت کہ آس پہ جنت ءِ ماندارءَ گون انت ءُ آپ پہ دوزہ ءِ آس ءِ کُشگ ءَ ـ پرچا کہ مرچی باندا مردماناں ایمان نیست نماز پہ جنت ءِ لالچ ءُ دوزہ ءِ تُرس ءَ کن انت۔ اے سرپد نہ بنت کہ اے ھدا ءِ عبادت انت کہ مئے سرا المی انت ـ اے راستی گار انت مردمانی دلانی تہا بس تُرس ءُ لالچ ءَ جاہ کتگ”۔
شھید منان جان یک زانتکار ءُ نہ تُرسیں انسانے ات آئی ھمک دانکے تہا دلیری ءُ زانت گندگ بوت شھید وتن ءِ آجوئی ءِ مرید جوڑ بوتگ ات۔ اے رنگیں راھشونانی روگ پہ راجءَ تاوان انت ـ کہ کرنانی کرن ودی نہ بنت ـ بلوچیءَ بتل ئے است انت ـ کہ “سد سال پدی بیت یک گوھرءِ ودی بیت ” شھید منان جان منا ھمے رنگ ءَ گندگ ءَ کئیت ـبلے گپ پدا ھما کئیت کہ ” آجوئی جنگ ءَ تنگہیں سر کربان کنگی انت” اے راست ئے کہ زانتکاراں گشتگ ” آشوب ھما ھونواریں رسترانت کہ وتی زھگاں وت وارت”۔
دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
