بندیں کوٹی ءِ جنک (بیست ءُ شَشمُی بھر) – اکیل مراد

150

بندیں کوٹی ءِ جنک
(بیست ءُ شَشمُی بھر)

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

دو کسانوکیں چُک اَنت یک جنک ءُ یک بچکے کہ ھردوک برات اَنت چُشکہ ھمے میان ءَ یاتگیری بیت یکے دوھمیگ ءِ کندگانی تہ ءَ پروشی بیت درچکانی تہ ءَ روت کہ ھمود ءَ روچ ءِ لمب کم کم ءَ رژن ءِ تالانی اِنت کہ روچ ایربکی ءَ اِنت شپ وتی باماں دیان اِنت

اے وھد ءَ من وھدیکہ نبشتگ کنگ ءَ آں من ءَ یات اتک کہ مئے مستریں برات ون لونگ ءَ نہ بیتگ وھدیکہ ما لوگ شُشتگ ءُ رُپتگ آ وتی سروک ءِ گور ءَ نندوک بیتگ میتگے یک پادری ءِ ملنگ دابیں مردے پرانس ءِ دمگ لوتے گاروان اِنت

برے برے آئی ءَ کندیتگ اِینچُک نانکہ ما کندیتگ اے وڑ ناں من درستاں بیھال کن آں من اے گْوشگ ءَ بیھالاں کہ ما کندوک بیتگ اِیں منی کستریں برات ءُ من سک ءَ کندوک بیتگیں ھما کَچ ءَ کندیتگ کہ تُستگ ءُ کپتگ اِیں بازیں کندگاں مئے ارواہ ڈکیتگ

جنگ گوست ءِ زمانگ ءِ یاتاں پرین اِیت گوست ءَ چی بیتگ اے دُرست جنگ ءِ میان ءَ یاتگیری بنت جنگ من ءَ ھما رنگانی داب ءَ دیم ءَ کیت کہ منی کسانی ءِ زمانگ وتی مستریں برات ءَ سرکار ءِ وھد ءَ ھمدپ کنت

اے گپ راستی ءِ کہ ایشی ءِ سوْب اِیش اِنت کہ جنگ ءِ زمانگ ءَ منی کستریں برات بیران بیتگ آ دل ءَ دروھیتگ اَت ھَنچُش کہ من برز ءَ نویستگ اَت کہ آ دل ءَ دروھیتگ

من ءَ یات اِنت کہ جنگ ءِ زمانگ ءَ من مستریں برات نہ دیستگ بازیں وھداں چَہ پیسر آئی ءِ ارزِشت منی دل ءَ چَہ در اتکگ اَت منی واستا آ مرتگ اَت یا زندگ اَت

من جنگ ءَ اے وڑ ءَ چاراں کہ ھرجاہ ءَ آ ھرجاہ ءَ تالان اِنت ھرجاہ ءَ پُترینان ایں، دُزی کنان اِنت بند ءُ زندانی بیگ، ھرجاہ ءَ تر ءُ تاب کنگ، ھرچ شَھے ءِ گون ءَ ڈِک ورگ دپ ءَ پَچ کنان اِنت، جسم ءِ بالاد ءَ مانپوشگ ھیالانی تہ ءَ گون بیگ وابانی تہ ءَ مان بیگ ھروھد ءَ چُکے ءِ جسم ءَ نوک ردوم کپتگیں جسم ءِ بند ءُ بوگانی سر ءَ کپگ نشھی ءِ جبزگ ءِ آماچ کنگ نیزور جانیں مردمانی جسم ءِ تہ ءَ پُتریگ مزن مری کنوکیں مردمانی دیم ءَ مَجینگ ءِ رنگے ءَ کپگ ءَ ایں پرچاکہ بدی ھمود ءَ جاڑیگ اِنت کہ دروازگ ءِ پُشت ءَ پوست ءَ ھوار اِنت

ما پَلیٹ ءَ واتر روئیں من ءُ منی آشِک ما یک ءِ دوھمیگ ءَ چَہ مھر کنگ ءَ گِستا بیت نہ بیتگ اِنت برے برے من بورڈنگ اسکول ءَ واتر نہ شتگ اَنت من آئی ءِ گور ءَ وپتگ آں

من آئی ءِ نزیک ءَ وپت نہ بیتگ اَنت کہ آئی ءِ ساھے گرمے ترند بیتگ بلے من ھما کوٹی ءِ تہ ءَ وپتگ آں ھما بینڈانی سر ءَ برے برے لیسے ءَ من گیر ھازر بیتگاں شپ ءَ شھر ءَ من ءَ ورگ ءِ ورگ ءَ برتگ ئِے آئی ءَ منی جان پَوّار ءِ چیر ءَ شُشتگ آئی ءَ من ءَ آپانی گون ءَ سمرتگ آئی ءَ اے وڑ کنگ دوست بیتگ،

آئی ءَ من ءَ سِنگاریتگ ءُ شوک کتگ من ءَ گُدے گوار ءَ داتگ آئی ءَ منی پرستش کُتگ من آئی ءِ زندگی ءِ اولی مردماں کہ آئی ءِ گون ءَ کپتگ آں آئی ءِ دل ترک ترک کنت کہ کجا چُش مہ بیت کہ ایشی ءِ آشنائی کجام دگہ مردمے ءِ گون ءَ بہ بیت من ءَ اے وڑیں چیزانی ھِچ وڑی ءَ شَک نہ بیتگ بلے آئی ءَ یک رند ءِ پد ءَ شک اِنت

سوْب ایش اِنت کہ من یک انگریزیں جنکے آں بلکیں اے وڑی ءَ کہ من کسانوکینے ءَ ھمینکس کسان آں کہ آ جیل ءَ شت کَنت منی ھمراھدار کنگ ءَ

آ من ءَ گْوش اِیت اگاں کَسے ءَ مئے مھر کنگ ءَ سرپدی بیت گڑا جاور سک ھراب بنت آ من ءَ گْوش اِیت وتی مات ءِ گور ءَ ھم دروگ بہ بند ءُ گیشتر مستریں برات ءِ گور ءَ دروگ بہ بند ھِچ کَس ءَ ھال سر مہ بیت من دروگ ءَ شاپان اَنت من ءَ آئی ءِ اے شک ءِ سر ءَ کندگ کیت

من آئی ءَ گْوش آں کہ من ھُنچشیں نیزگاریں مردمے آں کہ منی مات ارزی ءُ گُرزی کُت نہ کنت ایشی ءَ ابید ھرچی کہ گوست ءَ ارزی ءُ گُرزی کہ منی مات ءِ تاکانی تہ ءَ بیتگ اَنت درستاں پروشی بیتگ

ارزی زمینانی بگیری ءَ بیتگ اَنت، سرکار ءِ بگیری ءَ بیتگ اَنت، سرکاری آپسرانی بگیری ءَ بیتگ اَنت، کانود ءِ بگیری ءَ بیتگ اَنت آئی ءَ ارزی ءُ گرزیانی راہ ءُ رھبندانی تہ ءَ زانشتی نیست، آ ایمنی ءَ نیشت نہ کنت آ ودار نہ کنت ءُ اے گیش ایشی ءِ ودار ءَ نہ کنت جنگ ءُ چوپ کنت سوبمندی ءِ ودار ءَ پروشیت اے ارزی ءِ گون ءَ ھم ھما وڑی بیت ترا ایشی ءِ نیمگ ءَ ترسگی نہ اِنت

کِسہ روان اِنت سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ ـ


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔