بش متورے مِش مریرے
نوشت: سنگر بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
استاد مرید نا دا غزل ءِ اگہ کسس باز خوڑتی اٹ بنے گڑا سما تمک کہ اینو اگہ بش متورے تو مِش مننگان بیدس پین ہچ بچپرو نمکن کس اگہ سوچ اس خلے کہ اینو انت مننگے تینا سوچ ءاب ہمو پارغا کے تو اودے معلوم مریک ننے تکلیف دا گڑا آن مریک کہ نن تینا قوم آن اسل بےخبر اون اسل تینا وطن نا تینا قوم نا ہچ ءُ خبر اس ہم نن بننگ افن۔
بلوچ نا ورناک دا سوچ ءِ خلیرا کہ نن شاد و آبات مرین، زند ننا خوشی ٹی گدرینگہ پین کستون انت مریک مرے اونا ننے سوچ اف ولے کس اگہ چاہے کہ نن اینو غلامی نا زندگی ٹی خوش اون مونی ننا انت حال مرو، نن امر تینا زند ءِ خوشی ٹی گدریفن اینو ننا ہیڑ لمہ آتا انت حال ءِ ولدا ہم ننے احساس اف۔
ظلم انداخہ ودانے کہ ننا ہیڑ لمہ آتیتون دژمن بے دادی کننگے، خواری تیٹی دننگ ءِ اینو ہمو دستار بینوکا تینے بلوچ پاروکاک انتے چھپ توسونو اینو اوفتا دوی آ دوشہ ڈنگ خلکونے انت، اینو اوفتا نک پنانو انت، ہیت عزت آ بسونے ولے نن چھپی ٹی تینا زند ءِ گدریفنگن اُن۔
وخت اس نم قوم نا سوچ ءِ اتبو، تینا زند آ اُربو اخس نم خوشی کرورے اسے دے نمے آ ہم دا ظلم نا جمبر تفو ءِ امر کرورے نم، نمے قوم نا غلامی نا احساس اف نم ہمونا رہا آن ہیت کننگرے ہرا ننا لمہ ہیڑتا بےعزتی ءِ کننگے گڑا نم تینے بلوچ انتے پارے نمے دیر دا حق تس کہ نم تینے بلوچ پابو۔
اگہ نمے اینو تینا عزت نا خیال متو، تینا دتر چرا وطن نا قوم نا خیال متو گڑا نم مِش مبو پین تو ہچ کسر اف نم انداخہ نزور مسنرے کہ غلام اسینا غلامی کیرے گڑا نم مِش مبو پین تو ہچ گڑاس نمے اثر کپک۔
لمہ ہیڑتا خڑینکاک ایلم تا لاش آک قوم نا ڈکھ و دڑد دافتا اگہ نمے احساس مسکا تو نم اینو تینا ہمو ایلم تون اوار مسورے ہرافک تینا زند ءِ وطن و قوم نا آزاتی کن ندر کرینو اینو نم ہموفتا نتا کچ ہم مفیرے اخس کہ نم تینے بڑزا سرپد مبو نم باز شیفرے، نمے اگہ غیرت ارے تو مچٹ اس بے وس آ قوم نا پارہ غا اربو۔
نم لمہ و ہیڑتا بےعزتی، ایلم تا لاشتے، شہید آتا دتر تے، قوم نا دڑد ءِ محسوس کتورے پوہ متورے نم دا پاسا بش متورے تو مِش مریرے، نمے زندہ مننگ نا حق اف، نم تینا ذات آن پیشن مفیرے تینا، پین اسینا چوٹ آتے پالش کیرے ارا کہ نما ہیڑ لمہ تا بےعزتی کیک گڑا نم مش مبو پین تو ہچ اسینا متورے نم۔
بلوچی آ دستار نا تفنگ و رواج ءِ تینا کننگ اٹی خوشی ءُ گلوبال کبو ولے قوم تو انت مریک اوڑا نظر ہڑسبو ہیڑتا لمہ آتا خڑینک آتے بےعزتی تے خنبو ولے خنتے شیف کبو نم بیرہ اسے خوشی سینا وختا بلوچ جوڑ مبو سختی نا وخت ءِ قوم، تینا وطن ءِ استان دبو گڑا نم امر تینے بلوچ پاننگا فخر کیرے۔
بشخس وطن، نا چناک زندہ لاش جوڑ مسونو نی دیرا ناز کروس نا فرزنداک بیرہ ہمودو کہ نا دردے چارہ نا آزاتی کن مشتے ٹی خواری تے برداشت کیرا لمہ وطن نا درد آتے محسوس کیرا لیکن گڑاس اُراتے ٹی تولوکو نے اوستان درینو نا توار ءِ بنپسا کر کور گنگ مسونو۔
دی بلوچستان پوسٹ : دا نوشت اٹ ساڑی ہیت و خیال آک نوشتوک نا جند ئنا ءُ، دی بلوچستان پوسٹ میڈیا نیٹ ورک نا دا ہیت آتے مَننگ الّمی اَف و نئے کن دا ادارہ نا پالیسی تا درشانی ءِ کیک۔
