بندیں کوٹی ءِ جِنک
(سیزدھَمی بھر)
اکیل مراد
دی بلوچستان پوسٹ
آئی ءِ گور ءَ بدّستی ءِ واستا رِیپک ءُ ھُنر نیست اَت کہ آ تَچک ءَ دست جنگ ءَ مزنیں چَپ ءُ چوٹیں راھاں شُت بہ بیتیں، آئی ءَ ھِچ بر اے وڑ ءَ کُرت نہ کتگ اَت اے درست ھماھی ءِ زانشتی ءِ کار اِنت کہ آ مردمے نا بزانتی ءِ سوْب ءَ آئی ءَ سما بہ بیت کہ کَسے ءَ پہ وت ءَ چِک اِیت بہ کنت
آ مرد آئی ءَ بوجیگ ءِ تہ ءَ دوست بیتگ ءُ درستیں چیز پہ آئی ءَ درشان کنگی بیتگ اَنت،
آ ایشی ءَ گْوش اِیت کہ من لوٹ آں تو من ءَ گوں مھر مہ کن اگاں تر ءَ من ءَ گوں مھر اِنت گڑا ھَنچُش کہ تو آ دگہ جِنکانی گون ءَ کَن ئِے منی گوما ھم ھما وڑ ءَ بہ کن،
اے گپ ءِ ایش کُنگ ءَ پد ترسناکیں دیمے ءَ آئی ءَ چاریت ءُ گْوشت ءِ تو ھمے لوٹ ئِے؟ آ گْوش اِیت ھَو! اے گپ آئی ءَ سک تورین ایت بلے اے کوٹی ءَ اولی رند ءَ اے گپ ءِ ایش کُنگ ءَ آ ھِچ نہ گْوش ایت آ ایشی ءَ گْوش اِیت کہ من پیسر ءَ زانتگ کہ تو گوں من ءَ مھر نہ کن ئِے جِنک آئی ءَ ٹوک نہ دنت، پیسر ءَ جنک ءَ زانتگ اَت کہ ایشی ءَ سرپدی نیست بلے نِی زانت ئِے کہ اے زانت کہ من آئی ءَ گوں مھر نہ کن آں،
آ گْوش اِیت کہ من ایوک ءُ تھنایاں سنگ دلیں رنگے ءَ تھنا اوپار کنگ ءَ آں تھنا زندگی کنگ ءَ آں، آ ایشی ءَ وتی تھنانی ءِ بارو ءَ گْوش اِیت، اے تورناکیں مھر ءَ آئی ءِ ھمراہ ءَ اِنت جنک مرد ءَ گوش اِیت من ھم تھنایاں بلے آ جنک ءَ را نہ گوش اِیت کہ من چون ءُ چتور تھنایاں
آ جنک ءَ را گْوش اِیت کہ تو چون منی ھمراھی ءَ اد ءَ اتکگ ئِے ھَنچُش تو دگرانی ھمراھی ءَ ھم شُت کن ئِے جِنک پسو دنت من ایشی ءَ نہ زان آں کہ انگت ءَ من دگہ مردمانی ھمراھی ءَ بندیں کوٹیاں نہ شتگ ءَ آں جنک گْوش اِیت من لوٹ آں تو منی گون ءَ گپ مہ کن منی لوٹ ھمیش اِنت کہ تو ھنچُش اد ءَ دگہ جنکانی گون ءَ ھمے ماڑی ءِ تہ ءَ کتگ ھما وڑ ءَ منی گون ءَ بہ کن جنک آئی ءِ زیر منت ءَ گپت تو منی گون ءَ ھما وڑ ءَ بہ کن
بچک آئی ءِ پَشک ءَ کَش اِیت ءُ آئی ءَ زمین ءِ سر ءَ تچک دَنت ءُ آئی ءِ شَلوار ءَ ھم کَش اِیت ءُ آئی ءَ برھنگی ءَ بِنڈانی سر ءَ بارت جِنک ءَ واپین اِیت
یک ءِ دوھمیگ ءَ پُشت ءَ پِر کنت ءُ نِی گریوْگ بندات بنت ءُ جِنک کم کم ءَ اوپار ءِ گون ءَ بچک ءَ وتی نیمگ ءَ کَشان کَنت ءُ آئی ءِ گُدانی کَشگ ءَ بندات کَنت
چَم بند کَنگ بیتگ اَنت آ ھمے وڑ ءَ گْوشگ ءَ اِنت کم کم ءَ بچک جنک ءِ کمک کنگ ءَ دستاں سُرین اِیت جنک گْوش اِیت مہ سُر من ءَ بِل کہ تی گُداں کَشاں بَچک گْوش اِیت من وت ھمے وڑی ءَ لوٹ آں منی دل ھم ھمے رنگ ءَ لوٹگ ءَ اِنت جِنک سرجَم ءَ بچک ءِ گداں کَش اِیت
وھدیکہ بچک وت ءَ سُرینگ لوٹ اِیت بَس کمے، کَم کَم ءَ ھَنچُش کہ آئی ءَ جِنک سُرینگی نہ اِنت
ھنچُش جِنک ءِ جِسم ءِ پوست نرم اِنت ھمے وڑی ءَ بچک ءِ پوست ھم نرم اِنت ھَنچُش جِنک بارگ اِنت ھمے وڑی ءَ بچک ھم بارگ تابیں مردمے، بیت کنت پیسر ءَ یک نادراھی ءِ آماچ بیتگ نِی ھمے وڑی ءَ سماہ بیت کہ نادراھی ءَ پد دراہ بیتگ نوکی سبزگ ءَ اِنت
آئی ءِ سر ءَ مِد پِر نیست مردے ءِ کَٹ ءَ چَہ شُتگ آئی ءَ ھِچی پِر نیست جسم ءُ جان ءَ نیزور اِنت “آئی ءِ” جھل ءِ “آزہ ” ھَنچُش ھُشیتگ ھَنچُش سماہ بیت کہ آ یک نادراھی ءِ آماچ اِنت آ مُشگ بیتگ آئی ءِ رگ ھُشیتگ اَنت بیدے ھُشکیں پوست ءَ
جنک آئی ءِ چھرگ ءِ نیمگ ءَ نہ چاریت ءُ بچک جنک ءِ چھرگ ءِ نیمگ ءَ نہ چاریت بچک جنک ءِ “آزہ ” ءَ دست پِر کنت ءُ جنک بَچکیگ ءَ دست جنت
جنک بچک ءِ آزہ ءِ سھر رنگیں پوست ءَ لتاران کنت ءُ آئی ءَ پاد کَنت یک نوکیں رنگیں بنا بیت نوکیں دروشمے ءَ ایر کَپ اِیت بازیں سُرین ءُ پُرینگاں چَہ پد نِی آ وتی کَد ءَ گِپت ءُ پاد کیت
بَچک وشی ءِ تواراں کَش اِیت جِنک گریوْگ ءَ لَگ اِیت کہ من اجب رنگیں مھرے ءَ اڑیتگ اَنت گوں ءُ گریوْیت گریوْیت داں آئی ءَ مھر کَنت پیسر ءَ دردیگ پد ءَ درد ایرموش بنت کم کم ءَ درد مٹ بیان ءُ وشی ءِ نیمگ ءَ بران کن اَنت درستیں درداں بیھال کَنت
“اگاں دریا بے رنگ اِنت بلے سرجمی ءَ وتی مَٹ وتیں “
بوجیگ ءَ وتی وھد ءَ پیسر اے اکس جاورانی تہ ءَ ھوار کَپتگ اَت
کِسہ روان اِنت سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ ـ
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
