من چاکر اِت آں ءُ آ سلاھدین اَت
نبشتہ: اِمُل بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
من کسھے اِت آں ءُ گوات ءِ باھوٹ اِت آں ، بگندئے من ءَ ھرکس ءَ وانگ لوٹ اِت، سرپد کسے بوت یا اناں، بلے جھد ھرکس ءَ منی وانگ ءِ کت ، چونائیگا زندگی اوں کسھے، من ھمے ھاتر ءَ کسھے اِت آں کہ منی زند تھنا روچ ءِ رژنائی ءَ میتگ ءِ دمکانی شپ ھیالاں ءُ گندلانی باھوٹ اَت۔
اے آسر بوت ، ھلاس بوت، بے مانا بوت، گنگ بوت ، بے توار بوت، بس گڈّی ءَ ساہ ئِے دات، ساہ ئِے بلکیں نہ دات ساہ ئِے کشگ بوت۔
ھاموشیں چاگرد ءَ وتی ھاموشی نہ پروشت کس ءَ ھچ ھم نہ گشت ، منی مرگ ءَ ابید منی مات ءُ گھاراں اے جھان ءَ کس ءَ ارس نہ ریتک ، بس ھاموشیں جھان ءَ ندارہ چار اِت ، ھما پیم ءَ ندارہ کت کہ منی زند ءَ ندارہ کنگ ءَ اِت اَنت ،من روچ ءَ میتگ ءِ دمکاں وتی شوھاز ءَ درکپت آں، میتگ ءِ مردم من ءَ وتی لیبو سرپد بوتگ اِت اَنت،ھرکس ءَ گوں من لیب کت سرجمیں ھاموشیں مردمانی ھاموشی ءِ پروشگ ءِ من جھد ھم کت ، بلے اے میتگ ءَ سرجمیں گنگ ءُ بے تواریں کوراں ھنکیں کتگ ات،بس ھمینچک ءَ کسہ ءَ ساہ دات ، بے تواری ءَ ھلاس بوت ۔
گڈّی روچ ءَ منی دیم ءَ ایریں منی میت من ءَ گوْانک جَنَگ ءَ اَت، بلے دستانی وس شتگ اِت اَنت ، میتگ ءَ گنْگ ءُ کرّاں جاگہ کتگ اَت ، منی میت کوکار کنگ ءَ اَت، بیا اِت من ءَ شود ءِ سر ءَ بر اِت، من وت وتی میّت ءَ چست کرت نہ کت ، ناں کہ من ءَ انچو واک ھست اَت کہ من وتی جند ءِ میت ءَ بڈّ ءَ بہ کن آں ۔
تھاریں کوٹی ءِ پچیں دریگ ءَ ڈن ندارہ سک باز زیبدار اَت، بلے من نشتگ اِت آں ءُ وتی جند ءِ میّت ءَ ندارگ کنگ اِت آں، منی دیم ءَ پچیں دروازگ ءِ پردہ ءَ گوات پہ نازے ناچ دیگ ءَ اَت ءُ من ءَ گوات الوت کنگ ءَ ات ءُ سلہ جنگ ءَ اَت بیا من ءَ امباز بہ کن ، بلے منی دست ءُ پاداں منی ھمراھی یل داتگ اَت، بس من وتی جند ءِ دیم ءَ ایریں میّت ءَ ندارہ ءَ کنگ ءَ اِت آں۔
منی نک چوں تلار ءَ ھشک اَت، منی دیم ءَ ایریں مٹکا اوں من ءَ گوانک جنگ ءَ ات کہ ما تئی ودار ءَ نشتگ ایں ، بیا، بلے من وتی جند ءِ میّت یل دات نہ کت، بس ودار ءَ نشتگ اِت آں بلکیں کسے بئیت ءُ منی میّت ءَ چست بہ کنت ءُ شود ءِ سر ءِ بہ بارت ءُ منی اے ودار ھلاس بہ بیت۔
دروازگ ءِ دپ ءِ پردہ ءَ گوات پہ نازے انگت ناچ دیگ ءَ ات ، کوٹی ءِ دریگاں ءَ چہ روچ ءِ رژنائی ھلاس بوان اَت ءُ سرجمیں کوٹی ءَ شپ ءِ تھاری وتی امبازاں زورگ ءَ اَت ءُ ماہ ءِ ماھکانی اوں چہ کوٹی ءِ دریگاں آھگ ءُ کوٹی ءَ سر بوگ ءَ نہ اَت ءُ کوٹی ءِ کش ءَ ھمساھگانی لوگ ءَ ماھکانی پمن سر بوگ ءَ نیلگ ءَ ات۔
سرجمیں کسہ آھستہ آھستہ ھلاس بوتگ اِت اَنت ءُ من گوں وتی جند ءِ میت ءَ اے کوٹی ءِ باھوٹ ات آں .
کسھانی تہ ءَ کسہ رُد ایت، اے کسہ ءَ کوٹی من ءُ منی میت ، دگہ اوں منی پیمیں انسانے کوٹی ءِ تہ ءَ منی پیم ءَ وتی میت ءَ ندارہ کنگ ءَ اَت کسہ دوئینانی یک اِت اَنت ۔
منی چم پد ءَ دروازگ ءِ پردہ ءَ کپت پردہ ءَ انگت گوات ناچ دیگ ءَ ات ءُ گوات نوں الوت ءِ بدل ءَ کوکار کنگ ءَ اَت ءُ من ءَ گشگ ءَ اَت ،بیا من ءَ امباز بہ کن ، دست گیش لرزگ ءَ اِت اَنت، جان ءِ وس ءُ واک گیشتر ھلاس بوتگ اِت اَنت ، بلے اے گوات من ءَ گیشتر سکین دیگ ءَ اَت بیا من ءَ امباز بہ کن ۔ من کمے ھمت کت پاد اتکاں ءُ دروازگ ءِ دپ ءَ سر بوت آں، چَک ترینت ءُ چم پد ءَ منی کوٹی ءِ تہ ءَ ایریں منی میت ءَ کپت، کہ گوں ھاموشی ءَ کوٹی ءِ باھوت اَت، من دومی نیمگ ءَ چک تر اینت منی کوٹی ءِ تہ ءِ ھمراہ اوں منی کر ءَ اشتاتگ اَت ءُ آ اوں اے وھد ءَ وتی میت ءَ ندارہ کنگ ءَ اَت، آئی ءِ میت ءِ سر ءَ واہ ءُ زاری کوکار اَت، منی میت ھاموشی ءَ کوٹی ءِ باھوٹ اَت۔
ما دوئیں یکیں راہ ءِ مساپر اِت ایں ۔
بلے من چاکر ات آں ءُ آ سلاھدّین ات۔۔۔۔۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
