پسنی بے تو ابیتک اِنت کماش نَسیر کمالان
اکیل مراد
دی بلوچستان پوسٹ
کماش ترا یات اِنت،گوادر ءَ ترا کاسگ چَٹیں پولیس ءَ دزگیر کتگ اَت، تو درائینت من ءَ پہ درنجگ ءَ نہ تُرس اِیت، منی جان ءِ پوست ءَ پاچ توری، من آجوئی لوٹاں، منی مرگ گوں آجوئی ءَ بندوک اِنت، منی رژنائیں پکر آجوئی ءِ رژن اِنت.
کماش تر ءَ یات کنت کہ پسنی ءِ پولیس ءَ زھرشانی ءِ وھد ءَ زھرشانی کنوکانی سر ءَ لَٹ شاپی کرتگ اَت تو چی پسو دات؟
تر ءَ یات اِنت تو پسو دات کہ من ءَ ھم پوجے ھست کہ آئی ءِ نام بی ایل اِیپ اِنت، اَلّم ءَ روچے نا روچے منی بیر ءَ تر ءَ گپت.
اے ھون کہ وڈانی سر ءَ تچگ ءَ اَنت، ایشانی رند پداں الّم ھار مَلیت، بلے اشاں گار کُت نہ کنت، الّم اے سُھری یک روچے ءَ ھُشکاوگیں ڈنے ءَ سبزین اَنت.
الّم اشانی بر ءُ وشتامیاں بلوچ ءِ آھوکیں پدریچ گِند اِیت، الّم اے سبزگانی سیل کنگ ءَ بلوچ مُچی کنت ءُ ھمے سبزگانی ندارگ ءَ روت اَنت.
وھدے کہ تئی سُھرچکیں ھون سر ڈگار ءِ سر ءَ تلان بوت اَنت، من پد ءَ سرپد بیتاں کہ ھون ءِ شاہ جوھاں ابید آجوئی ءِ رژن بیت نہ کنت.
دمانے ءَ پد من سما کت کہ آجوئی ءِ واست ءَ الّمی اِنت ءُ کار کنگ ھم لوٹ اِیت،
ھون ھم تلامینگ لوٹ اَنت.
ترا یات بیت کہ تو گوادر ءَ یک دیوانے ءَ نشتگ اِت ئِے،
تو درائینت کہ مارا کماشاں چہ انگیں ورنا بلد تِر اَنت ،ورنا زانشتکار اَنت، زانشت ءَ چہ چکار اَنت، کُل آجوئی ءِ باندات ءِ رژن ءَ سرپد اَنت؟
ھمے دیوان ءَ شھید لالا ھمید ھم گون اَت،
شھید ءَ کَند اِت ءُ درائینت کماش تو وت سر ءَ مارا ساڑائے ،ما ھاک ءُ پر نزان اِیں.
کماش تو دیر نہ کت ءُ سگریٹے در کت ءُ بن دات ءُ بارگ بارگ ءَ دیت کشان کت اَنت،تئی سگریٹ ءِ دِیت گوشگ ءَ زِر ءِ چَولاں مانا کنگ ءَ اِت اَنت .
ھَنچش سما بُوَگ ءَ اَت کہ اے انگت ءَ بے وارس نہ اِنت، ایشی ءِ وارس کوھاں کپتگ اَنت ،ایشی ءِ وارس شھر ءُ بازاراں نیشتگ اَنت.
ھَرچ وڑ ءَ ایشی ءِ وارس ایشی ءِ درگت ءَ جیڑ اَنت، الّم ایشی ءِ پھازگ ءَ وت ءَ بباھی کن اَنت.
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
