میتگ
داد بلوچ شاشانی
دی بلوچستان پوسٹ
باز دیر گْوستگ اَت کہ من وت ءَ نہ دیستگ اَت۔
آ روچی من آدینک ءِ دیم ءَ نشتگ ءُ وت ءَ شرچارگ ءَ اِت آں، انچوش گُمان بوت کہ من ءَ اُمرے بیت کہ وت ءَ نہ دیستگ ۔ گوں زھیریگیں چمّان وت ءَ ھُرت چارگ ءَ اِت آں بلے من ءَ باور نہ بوت کہ اے من آں ۔ من وت ءَ بے ھال کُتگ اَت ءُ ھچ یات نہ بوت کہ من چون بوتگ آں۔ پیسر ءَ من وتی دیم ءُ سر ءَ دست جَت ،پک ءَ اے من آں۔۔۔۔۔یا دگرے ؟ چی ءَ کہ من ءَ اُمرے بیت من نہ جان شُشتگ نہ وت ءَ سینگار کُتگ ، نیکہ آدینک دیستگ ۔۔۔۔۔۔۔۔
آ یک وھدے اَت کہ من روچ ءِ تَہ ءَ سے بر ءَ وت ءَ شُشتگ ءُ سینگار اِتگ گوں دزگوہاراں ھور نشتگ ءُ وش گپی کُتگ ۔ ھر کس ءَ من ءَ دیستگ تہ گُشتگ توسک بْراھدار ئے نام ھُدا۔۔۔۔۔۔
مرچی من ءَ یک ، یک ءَ ھما گپ ءُ ھبر یات پیداک اِت اَنت کہ مئے میتگ کسانیں میتگے اَت ، اُود ءَ وش دلیں مَردُم جھمند اِت اَنت ۔ شپ کہ بوت میتگے مردُم ، زھگ ءُ زالبول، مردین ، کسان ءُ مَزن دْرست اَتک اَنت منی پِس ءِ گِس ءِ دیم ءَ یک دیوان جاگہے اَڑ کُتگ اَت نشت اَنت۔ دیوان کُت ، گپ ءُ کندگ اَت ، ھر کس ءَ وتی روچ ءِ سرجمیں کسہ کُت اَنت ۔ما گوں بے تواری ءَ کَش ءَ نشتگ ءُ وتی کماشانی کسہ ءُ گپ گوش داشتگ اَنت۔ منی پس ءَ را یک ریڈیوے ھست اَت مُلکانی ھال گوش داشتگ اَنت ، ءُ پدا ھما ھالانی سر ءَ ھم گپ ءُ تران بوتگ اَت۔ پدا مہلوک یک یک ءَ پاد آیان بوتگ اَنت ءُ ھر کس دیم پہ وتی گِس ءَ شُتگ ءُ سُھب ءَ مہلہ وتی ،وتی کارانی سر ءَ شُتگ اَنت۔ مئے میتگ ءَ یک کسانیں وانگجاہے ھم ھست اَت کہ ما زھگ ھمود ءَ پہ وانگ ءَ شُتگ اِیں ، مالدار وتی مالان شُتگ اَنت۔ زمیندار وتی زمینانی سر ءَ شُتگ ءُ لہتیں پہ دار ءُ پیش ءَ شُتگ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
وھدے کہ مئے میتگ ءَ سور ءُ آروسے بوت گُڑا ھر کس پہ دیم وش ءُ شات،گَل بوتگ ۔ شپ ءَ زیمر ءُ ھالو بوتگ ۔ ڈھل ءُ چاپ بوتگ ،جنکان وت ءَ پہ دیم سینگار کُتگ ءُ بچکاں پہ دیم۔ پیریں کماش ھم دْرست نہ بوتگ اَنت سک وش اِت آں آ دؤر ءُ باریگ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
اگاں مئے میتگ ءَ کسے مُرتگ گُڑا سَجھیں میتگ یکجاہ بوتگ دوا لوٹ اِتگ پہ ھمائی کہ ھُدامُرزی ءِ ارواہ ءَ آسودگ بہ کنت ءُ وتی رھمتانی ساھگ ءَ جاگھے بہ دنت۔
مئے میتگ ءَ سال ءِ سر ءَ یک بلائیں ھیرات ئے بوتگ ، ھر گِس ءَ چَہ یک پسے آرگ بوتگ ءُ کُشتگ ۔ دُوا کُتگ سکی ءُ سوری مہ بات ، اگاں یکّے ءَ کُنٹگے لَگ اتگ سَجھیں مردُم پہ ھال پُرسی ءَ شُتگ اَنت۔
سک وش اِت اَنت آ گْوسگ اِیں نوبت کہ ما اے گُمان ءَ نہ اَت اِیں باندا مئے اے میتگ ، مئے میتگ نہ بیت۔
یک روچے میتگ ءَ سردارے اتک سلاہ ءُ سامان باز گون اَت ئے، گاڑی ،تُپنگ ءُ پوج میتگ اِش انگر کُت۔ منی پت میتگ ءِ کماش اَت ، منی پِت ءَ را گْوشت اِش تو اے میتگ ءَ چَہ لَڈ اد ءَ ما یک بلائیں کارے ءَ دلمانگیں۔ منی پَت ءَ پسّو ترینت ءُ گْوشت ما اے میتگ ءَ چتؤر یلو بکن اِیں کہ اے مئے ماس اِنت، ماس یلو کنگی چیزّے نہ اِنت۔ گُڑا منی پَت گوں میتگ ءِ سرجمیں کماشاں دزگیر اِش کُت ءُ گوں وت اِش بُرت ۔ ھما اِنت کہ میتگ ءَ آس روک اِنت ءُ نوں کس نیست ، دْرستاں لڈ اِتگ۔۔۔۔۔۔
من ھمائیں کہ چَہ میتگ ءَ در کَپتگ آں پدا وت ءَ نہ دیستگ۔نوں من وت نہ زان آں من کئےآں ؟ کجا آں ؟کسمت کہ مرگ ءَ چَہ ساری یک برے پدا وتی میتگ بِہ دیست اِیں نوں باریں چون اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ ۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
