ندر پہ استاد اسلم بلوچ ءُ آئی سنگتانی نام ءَ
چہ بجیڑاں پہ تو
چہ نبشتہ کناں
چہ گشاں پہ ترا
نیست زانت ءِ من ءَ
لبز انساپ مکنت
پہ تی کرد ءِ سرا
گمجتیں ترانگ ءِ
روک انت زرد ءَ منی
گپ ءُ کسہ نہ بیت
ھنچیں کرد ءِ تہی
راج ءِ رھشون منی
تی جدائی من ءَ
ستک ءُ باور نہ بیت
تو مدام زندگ ءِ
راجی جنگ ءِ پڑا
مئے دلانی تہا
چہ تو بے ھال نباں
گیر کاراں ترا
راج ءِ پرزند یلیں
جزماں پدریچ تی
باج ءَ بارت دُژمن ءَ
روچ ءِ آجو کناں گلزمین ءَ وتی
وفا بلوچ
ہما گندگ نَباں دل ءَ جاگہ کنَاں
اِنسان ءِ دْروشم ءَ پرشتہ آں
زی نند ءُ نیاد اِش کُرتگ گوں ہر کسءَ
بلئے!
مرچی گندگ نَباں زاهر ءَ
مردم کردانی پد ءَ پجارگ باں
آ نمیران ءُ است بنت مُدام
پہ بیگواہ کنگ بیگواہ نہ باں
اے وَ راستے من گون گمَاں پُرشتگ آں
تئی دانک مانپوشتگ آں
مُھکماں
ایمنی نیلاں ما دژمن ءَ راجی
مئے رہشون است اَنت
مئے پگرانی تہ ءَ
کوھیں سنگر منی اُستاد
تو مئے باھڑیں باسک
من شیردل!
سَدکاں مئے راج داں دیر ءَ نَہ بیت بندیگ
نوں اَسلم سنگُران اِنت تئی نام
گوں آجوئی ءِ بام ءَ
شیردِل
مرک ءَ کلوھے گوں کناں
پہ رپتگیں اوبادگاں ،
زند ءَ زبہریں نوبتاں ،
رنگاں رجاں ، هوناں شِناں ،
کشت ءُ کشار ہیشی سراں ،
نہ پہ وت ءُ نہ پہ ترا
ءُ نہ پہ منی زند ءِ لدا
هُشکاوگیں زید ءُ زباد ،
نہ زافراں بوهاں شِناں
نہ مہلب ءُ بوه ءُ دُناں ،
کاپور کفن شانیں بُساں ،
مانش دواریں هلکواں ،
شَک انت کلمپوگ ، ڈنگراں ،
گور پٹ ، لدیگیں رستراں
گِس پہ گِس انت ، تُرس ءُ لپرز ،
پہ ایمنی اوگارگ ءَ ،
ہر نیمگا گند سیاه تہار
کیامت رجیں زند ءِ کمال ،
واجہ هُدا واجہ هدا ،
گندگ نہ بیت زند ءِ سدا
مارا چے کار گوں ہر کس ءَ
پہ هر کس ءُ گوں ناکس ءَ
چونیں تماھے من کتگ
چونیں گناہے من کتگ
زند ءِ وتی پہ وژدلی
زند ءِ وتی پہ شادهی
روچاں زروکیں آدماں
پرچہ منا ابلیس کتگ
پرچہ منی تو هک جتگ
هک ایمنی هک واجہی
هک انت منی ڈیه ءُ ڈگار
پرچہ پُل ات تو چہ منا
پرچہ نہ گندئے سیمسراں
سیمسر منی میہیں دلاں
دیبل بہ بیت یا چابهار ،
هلمند یا نیلیں زر ءَ
کل انت منی هلک ءُ دیار
تو پہ کئی ءُ چہ کجا ؟
واجہ هدا ءِ مردم ئے ؟
پیگمبر انت محمد تئی؟
بل کہ منا من کاپراں
من کاپر ءُ نا سرپداں
پمن منی دوزه بهشت
تُربت ، سیوی ڈاڈراں
پنجگور گُلیں شال ءِ هوا
ہر رنگ منا چم ءُ سراں
تو پہ منی مرگ ءِ پدا
چوں شاده ءُ وژدل بِہ بئے
من چوں بہ ننداں ایمنی
بمباں مہ بنداں سینگ ءَ
پہ تو وتا زندگ کناں
تا زندگ ئے من زندگاں
هچ مرک منا گار کُت نہ کنت
من اسلم ءُ ریحان جان
پُلیں مجید ءُ آزُلاں
درویش من ،ملّیں وسیم
بیم انت منی ہرجاہ ترا
من زندگاں تاں کہ ابد
تو زندگی ءَ مُرتگے ،
ایش انت منی مرک ءِ کلو ،
پہ تی لجوزیں لشکر ءَ
داں زندگ ئے گیر آر مناں
نیلاں ترا من نندگءَ
نیلاں ترا پہ ایمنی
ماتیں ڈگار ءِ سینگ ءَ
هسابجار
دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
