اَرس
نبشتہ کار: فقیر بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
ما بلوچ راج یک ھنچیں دیارے ءَ نشتگ اِیں ءُ یک ھنچیں زوراکیں دیارے ءِ گلام اِیں کہ اد ءَ نہ اَرس ءَ کدر ھست نہ انسان ءِ ھون ءَ کدر ھست ءُ اے ھم نہ زانت کہ اَرس ءُ ھون ءِ کدر چی یے ءُ گیرت چی یے ءُ دگنیا ءِ تہ ءَ انسان ءِ ارزشت ءُ کدر چی اِنت ءُ انسان ءَ چِنکسیں کدرے ھست. بَلے اے دیار چہ انسان ءِ کدر ءُ کیمت ءُ مھر ءَ زبھر اِنت.اے دیار ءَ انساپ، راستی، ایمانداری، مکلسی اے وڑیں چیز ءِ نام ءُ نشان نیست نہ اے چُشیں چیز ءَ برداشت کُت کنت ءُ نہ چُشیں چیز اِد ءَ گواہ کنت ءُ اد ءَ کُل گُنگ ءُ کَر ءُ کور اَنت. یک چم پچیں مردمے ھم نیست کہ یک مردمے ءِ توار ءَ اِیش بکنت ءُ نہ چم پچے ھست کہ دردے بہ مار اِیت ھچ نیست اے دیار چہ اے کُلیں داداں زِبھر اِنت.
اگاں اے دیار ءَ درد ماروک بہ بوتین اَت. گُڑا مرچی مئے گھارانی اَرسانانی نہاد اے نہ بوتگ اِت اَنت ءُ مرچی گھار سیما، زرینہ ءُ آدگہ مئے مات ءُ گُھار دگانی سر ءَ نہ کپتگ اِت اَنت ءُ سمی، پرزانہ، اَلی ھیدر، ماما کدیر ءُ آدگہ مردم وتی بیگواھیں مردم ءُ سیاد ءُ وارسانی شوھاز ءَ دو ھزار کلو میٹر گیش شال تاں اِسلام آباد ءَ پند نہ بُراِتگت اِش.
چِد ءُ ساری مئے ماس ءُ گھار وتی لوگاں چہ در ءَ ڈن در نہ اَتکگ اَنت. بَلے مرچی اے ناپُرسانیں دیار ءِ سواب ءَ مئے مات ءُ گھار ماں دگانی سر ءَ کپتگ اَنت . وتی بیگواھیں براتانی، پتانی، لوگ واجھانی شوھاز ءَ کہ باریں مئے ارواہ کجا اَنت ءُ چونیں ازابانی تہ ءَ اَنت.
زیکیں روچ ءَ ماں شال ءَ سی ایم ءِ لوگ ءُ پریس کلب ءِ دیم ءَ شبیر بلوچ ءِ دیم ءَ آرگ ءِ ھاتر ءَ شبیر بلوچ ءِ گھار سیما ءُ شبیر بلوچ ءِ لوگ بانُک دگہ مردمانی ھواری ءَ زھرشانی کن اَنت ءُ سیما گُش اِیت کہ من گوں سی ایم ءَ ملّگ لوٹ آں کہ منی برات ءِ ایپ آئی آر ءِ کنگ ءُ منی برات ءِ دیم ءَ آرگ ءِ واستہ منی توار ءَ دیم ءَ سر بکنت ءُ اگاں منی برات ءَ ھتایے کُرتگ آھر ءَ ماں انساپ جاھاں بیار اَنت ءُ دگنیا ءِ کانودانی وڑ ءَ سزا ءَ بہ دے اَنت. اے وڑے نہ اِنت کہ مردماں چِست بکن ءُ پد ءَ سالانی سال بیگواہ بکن ءُ پد ءَ کُنٹان اِش ماں جنگل ءَ دور بہ دے اِت ءُ چو مہ بیت منی برات ءِ ھم کُنٹ چو دگہ براتانی وڑ ءَ ماں جنگلاں دور دیَگ بہ بیت.
ھمے زھرشانی ءِ وھد ءَ من وتی گھارانی چمانی اَرس دیست آں. منی جگر کپ کپ بوت بَلے جام کمال ءُ ایندگہ پاکستانی کاسگ چٹانی سر ءَ بوڑے ھم نہ وارت ءُ وھدے ما ھمے کاسگ چٹانی گپاں گِند اِیں . کہ مدام بلوچی گیرت ءِ گپ ءَ جَنَت مرچی کجا اِنت اِیشانی گیرت کہ مرچی بلوچ زلبول ماں دگانی سر ءَ کپتگ اَنت ءُ اے ھم گپ ءَ پاکستان ءُ آھی ءِ کاسگ چٹ شری ءِ سر ءَ سرپد بہ بنت ءُ بِزان اَنت کہ مئے مات ءُ گھارانی ارس پہ آھانی واستا ءِ یک توپانے جوڑ بنت .اِنشاءاللہ مئے مات ءُ گھارانی ارس ءُ شھیدانی ھون گار ءُ بیگواہ نہ بنت مئے ماتانی ارس زمین ءِ دل بند ءَ سبز ءُ آباد کن اَنت ءُ پہ پاکستان ءَ آس ءُ آپ جوڑ بنت.
مرچی سیما ءَ ھپتگے ءَ بُرز اِنت کہ گوں وتی تپلیں زھگ ءُ وتی نشار رزینہ ءَ ھوار شُد ھرتالی بُنجل ءَ نشتگ. بَلے سی ایم ساھب داں پریس کلب ءَ اتک کُرت نہ کنت.
سیما ءَ ابید گلام پرید ءِ ھم گھار وتی برات ءِ شوھاز ءَ نشتگ کہ آھی ءِ برات ءَ را ھم 2016 ءَ پاکستانی لشکر ءَ گوں وت بُرتگ اَنت ھچ ھال ءِ نیست.
مرچی ماماکدیر ءَ نُھ(9) سال اِنت پہ بیگواھیں بلوچ پرزندانی آجوئی ءِ واستا شُد ھرتالی بُنجل ءَ نشتگ بَلے انگت پاکستانی لشکر ءَ وتی زوراکیاں روچ پہ روچ گیش کنان اِنت. مرچی چِل ھزار ءَ گیش بلوچ پرزند ماں پاکستانی ازیت جاھاں بندیگ اَنت ءُ ھمے بندیگاں ھوار ھزاراں بلوچ زالبول ھم ھوار اِنت . مرچی پاکستان مئے مات ءُ گھاراں ھم بیگواہ کنگ ءَ اِنت. اے زُلم ءُ زوراکی پہ پاکستان ءُ آھی ءِ کاسگ چٹاں یک سیاھیں ٹکّے جوڑ بنت.
من گوں بلوچ راج ءُ دگہ انسان دوستیں ادارگاں دست بندی کناں کہ آ شبیر بلوچ ءُ آدگہ بیگواھیں مردمانی واستا وتی توار چِست بکن اَنت ءُ پاکستان ءِ زلم ءِ ھلاپ ءَ چو بولان ءِ کوہ ءَ بوشت اَنت ءُ دومی من گوں بلوچ کومی پارٹی ءُ رھشوناں دست بندی کن آں. کہ آ وتی ھسد ءُ گینگاں یل بکن اَنت ءُ یک مشت ءُ تپاک بہ بنت ءُ وتی مات ءُ گھارانی چمّانی ارساں بِدار انت ءُ آھاں چہ درمدانی دیم ءَ سریگ ءِ شاھار دَیگ ءَ دور بکن اَنت.
بلوچ راج آجو بات
مئے ماتانی ارس اندیم بہ بات اَنت.
دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
