سُرمگّیں ڈیھّ ءِ یَلّیں بَچّ
بابُل لطیف
دی بلوچستان پوسٹ
سال ءُ سَن،وھد ءُ موسُم بَدل بَنت بَلئے یاتانی کینزی دائم چَہ چاھَڑیں زھیراں سَرّیچ اِنت۔من نزاناں کُجام شَکلّیں یاتاں وتئی نَد ءِ ساھگ ءَ نوشتہ بکن آں کہ زِند ءِ بازیں وھد ءُ پاساں ھَوار بیتگیں نِند ءُ نیاد،سُبکیں گالوار بِہ بیت یا چَہ زانت ءُ زانگ ءَ سَرکیل ءُ نہنگّیں بالاد کہ مُدام بِچکندگ ءَ اَت۔من گْوش آں اے یک اَنچیں کِسّہ یے کہ بہہ آسر نَہ بیت۔بلوچی ءَ گْوش اَنت سال پِر گْوزنت بلئے گال اُوشت اَنت۔
منا یات اِنت زِمستان ءِ سارتی،نودانی شَموریں شَنزگ ءُ گوریچءَ ماں بَستگ اَت ۔آدینگ ءِ سُھب اَت من گوں وتئی ھَیالانی سُبک رَواجیں کُمیت ءَ چو مُدامیگیں وڑا کِساس نُوہ ءُ دَھ ءِ مْیان ءَ چَہ وتئی گِس ءَ دَرکپت آں ءُ دیم پَہ جَھلاد سنگت ساگر ءِ وتاک ءَ کہ مئےسنگتانی سُھبت ءُ مَجلس،سیاسی گپ ءُ تْرانانی بُنجل اَت۔ھَمُک سُھب ءُ بیگاہ نیادانی پَتّر تالان اَت۔
من وھدئے ماں ساگر ءِ وتاک ءَ سر بوت آں چاراں سنگت شوھاز ءِ ھَمبرائی ءَ لاگریں ورناھے گوں ساگر ءَ نِندوک اِنت۔من سلام دات ءُ بَگل گیر بوت آں، چَہ سلامءُ دْروت ءَ رَند گپ ءُ تْران،کندگ ءُ مَزاک کُرت بلئے ساھتے ءِ گْوزگ ءَ پَد سنگت شوھاز ءَ گْوشت کہ ما نوں شُمارا مُوکَل کن اِیں جمبراں بَستگءُ ھئورئے مَہ کنت،ما جُنزیں وتئی نیمگ ءَ ۔من ءُ سنگت ساگر باز مِنت کُرت کہ شپی بِہ جَل اِت گُڈا ھمے لاگریں ورناہ ءَ پَہ بچکند گْوشت اگاں زند ءَ وپا کُت ءُ موہ دات شُمئے گِندوک ءَ اَلّم کایاں۔سنگت ساگر ءَ ھَم پَہ بِچکند پَسّو تَرینت ءُ گْوشت اللہ شُمارا بیار اِیت مئے گریبی دَر دائم پَہ شُما ساڑی اِنت۔
وھدئے سنگت دیم پَہ وتئی ھَند ءُ دْمگ ءَ راہ گیپت آں من ءُ ساگر دو پَہ دو نِشت ءُ وتئی ھَیالانی شَلّیں نیاد بُنگیج کُرت داں جَھل دیگر ءَ ۔ھمے وڑا جَمبر ءُ گوریچ ءِ وت ماں وت جَنگ ءُ مِڑ اَت داں جَمبر ءَ باج بُرت ءُ ھَئور بوت۔ ھَمُک دیما تَل ءُ شیپ آپ اِتاں،دھکان ءُ شریک گوں کوڈالاں دیم پَہ ڈگارانی آپینکی ءَ جُنزان اِتاں من ءُ ساگر گوں بُتکگّیں دْرین ءِ چارگ ءَ مُشکول اِتاں کہ مگرب ءِ بانگ بوت۔من ھَم ساگر مُوکَل کُرت ءُ دیم پَہ وتئی گِسانی نیمگ ءَ رھادَگ بیت آں۔
ھمے وڑا وھد دیما گام جَنان اَت کہ من گوں وتئی ھَنکین ءِ سنگتانی ھَمبرائی ءَ پَہ دْمگ ءِ دیوان ءَ آواران ءَ شُت آں کہ مئے دیوان ماں دْمگ آرگنائیزر ءِ سرکماشی ءَ بُنگیج بوت ءُ دیوان ءِ ھاسیں مھمان بلوچ نیشنل موؤمنٹ ءِ مَزن کارگُشاد نمیرانیں واجہ ڈاکٹر منان بلوچ گوں اُستاد علی جان ءَ ساڑی اَت۔چَہ دیوان ءِ سرگالانی سرا سُھل ءُ تْران ءَ پَد دْمگ ءِ گچینکاری بِندات بوت ءُ دیواں وتئی گُڈی آسر ءَ سر بوت۔
چَہ دیوانءِ ھَلاسی ءَ پَد یکرندئے پَدا من گوں ھمے سوسنیں ورناہ ءَ ڈیک وارت کہ اے مْیان ءَ سال ئے پِر گْوستگ ءَ ۔بلئے اے رَندیگیں گِندگ ءَ پَد مئے گوں یکّے دومی ءَ شریں وڑئے ءَ پَجّاروکی بوت ءُ من سرپد بیت آں کہ اے لاگریں ورناہ ءِ نام شبیر بَلوچ اِنت۔
ھمے وڑا وھد ءِ بوجیگ ماں ساوڑیں تیاب ءَ چَئول جنئگ ءَ اَت مئے گوں یکّے دومی ءَ گیشتر ھَوار ءُ یکجائی،نِند ءُ نیاد،جُہد ءِ آجوئی ءُ راجی جُنز ءِ دَرگت ءَ سُھل ءُ تْران،پُرکئیپیں دیوان بَرجاہ اَت۔ھَمُک دیوان ءَ ما کہ دُوچار کپت اِیں شبیر جان بے گپ ءُ تْران نَہ اَت،اَلّم راجی جُنز ءِ سرا چمشانکے دات ءُ وتئی نُگرّھیں دانک پَمّا شکسات اَنت۔دومی یک ءُ دو وانگی اَلّم آئرا وتئی ھَمبرائی ءَ گون اَت،وانگی وت ونت ءُ دومی ءَ را ھَم کَڈن کُرت کہ پِلان وانگی ونتگ،اگاں نہ ونتگ اَلّم بْوان ئے کہ راجکاری ءِ سرا بْراھدار نِبشتگ اِنت۔
چَہ شبیر جان ءِ اے مھّر چَکاریں دانکاں من مُدام ھمے مارت کہ کسّے ءَ اگاں گوں وتئی ماتیں گُلزمین ءَ مھّر اِنت تَہ آ اَلّم چو مَلنگ تب ءُ مھّروانیں بنی آدم شبیرجان ءِ دْروشم ءَ بیت۔چیاکہ شبیرجان تَپتگیں گُلزمین ءِ پِریات ءَ سرپد اَت کہ بیدئے سرڈگار ءِ آجوئی ءَ مئے آکبت تامور ءُ زِندمان بے مَکسد اِنت۔پمشکہ اے لاگریں ورناہ مُدام پَہ راجی کارانی دیمرؤئی ءَ بَرئے ھَلک ءُ میتگے ءَ گولان اَت۔
منا یات اِنت وھدئے واجہ زاھد چَہ شال ءَ اِستانی لشکریاں چِست کُرتگ ءَ گُڈا شبیرجان ءَ ھَمے گْوشت۔۔۔۔۔۔۔پَہ راج ءُ کوم ءِ آجوئی ءِ کارانی دیمپانی ءَ گراں بھائیں زِند ءِ بازیں سَر رؤنت بَلئے!۔۔۔۔۔۔گام دیما شھارگی اَنت ءُ جَلگّی نَہ اِنت۔ چیاکہ اُوشت مَرگ۔۔۔۔۔ ءُ دیمرؤئی زِندگی اِنت۔اگاں کُجام راج گْوست ءَ چو وانگی ءَ وانیت ءُ تْراوَلّیں پَندانی پُژدر ءَ چَندنیں واباں مانائے دَیَگ لوٹ اِیت گُڈا آئی ءَ پَہ کُربانی ءِ دَیَگ ءَ چَک ءُ پَد بُوَگی نَہ اِنت۔گُڈا من سَدکاں گوں شھیدانی مِھلّبیں ھُوناں رُوک کُرتگ ئیں کَندیل زُلم ءُ زُوراکی ءِ شَمالیں گْوات ءِ اَرجان نَہ بیت،بَلکیں یک زْرمبش ئے بیت ءُ دُژمن ءَ گار ءُ گُمسار کنت۔بے دَروَریں ڈیھّ ءِسراراجدوستی ءِ مَزن شانیں بیرک مِک بیت، بیگواہ ءُ شھید بیتگیں پُسّگانی واب مانائے شکسائیت۔چیاکہ بُودِشتی اِیں ورناہ یک راجے ءِ
شَھموک ءُدْرپشناکیں باندات گْوشگ بیت۔
اگاں مُبادا۔۔۔۔ !!!! ما وتئی ڈُبّہ ءُ راجی ذِمّہ واری ءَ پُوہ ءُ سوھو نَہ بیتیں گُڈا پَہ جَزم بِزاں کہ ایردَستی ءِ ھُون شَنزیں جُڑ سرا ساھیل اَنت۔تو پَہ شَرپ گِدارے راجدْپتر ءِ تاکدیماں
کدی گِندَگ نَہ بَہ ئے۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
مَروچی شبیرجان ءِ ھَمُک دُرّیں دانک گیر کائینت کہ چو کُران ءِ آیات ءَ دِل ءُ دِیدگاں نَکش اَنت،کَروجَگ نَہ بنت۔پمشکہ وش الھانیں واجہ نورھان ءُ نئیم پنجگوری ءِگْوشتگیں اے شئیر یات آتک اَنت۔۔۔۔
یاتانی ماھکانیں شَپاں کہ پَدی کُتگ
تئی دوری ءَ گُشئے دِگہ ماھے وَدی کُتگ
دومی پِربِند۔۔۔
شَپ کہ یاتانی مھپراں شاریت
تئی زھیر زِرد ءَ آس مانداریت
مَروچی تئی بیگوائی ءِ شبیر جان ھَمُک روچ گوں کرناں ھِساب بنت،بَلئے۔۔۔۔!! اے گَپّ ءَ من سِتک آں لَہسّیں پِگرانی ھُدابُند ءُ رُژن ءِ پَدگِر کدی اَلباس نَہ بَنت۔
تو بِگندئے سَرپد نَہ ئے۔۔۔۔۔۔۔۔! بَلئے اے گَپّ ءَ مَروچی بلوچ ءِ زھگ ،زھگ سَرپَداِنت کہ تئی لاڑیں گھار سیماءبَلوچ گوں زرینہ ءِ ھَمبرائی ءَ پَہ تئی شُھاز ءَ چار راہ ءُ دَگانی پانَگ اِنت۔
ھمے داب ءَ بلوچستان ءِ ھَرھَند ءُدْمگ ءَ ،ھرھَنکین ءُ میتگ ءَ دُژمِنیں اِستان ءِ زُوراکیانی آس جَمبور اِنت کہ کسّے کماش ءُ بْرات،بَچّ ءُ جود،لوگبانُک ءُ جِنک بیگواہ اَنت۔
بلئے! بَہ کئول تئی شبیرجان۔۔۔۔۔کئے سَرپد بکنت اے ناسرپد ءَ ؟۔۔۔کہ راجی جُنزءُ آجوئی ءِ جُھد گوں کُشت ءُ کوش،گار ءُ بیگوائی ءَ اِیرموش نَہ بیت،بَلکیں گیش ءَ گیش مُھکم ءُ توانمند بیت۔
تئی زُلمانی چَکاس اِنت
ترانوں زِندگی ماس اِنت
“واجہ گوس بھار”
