کَسانیں گُلگدارے
حنیف بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
میر گوں وتئی چُک ءُ مھلونکاں ماں ولایتاں عیش ءُ نوش کنگ ءَ اِنت.ھنکین ءِ رکینگ ءِ جُہد ءَ پہ وار ءُ بزگیں مہلوک کوہاں سر سر جنئگ ءَ اَنت۔دُژمن روچ پہ روچ زوراک تِر بوان اِنت۔زھگ ءُ زالبولانی بیگواہ کنگ بندات کنئگ بوتگ۔ میر ءَ وتی نزدیکیں مردم کش اِت اَنت ءُ دگہ دیماں پہ لڑ ءُ بار بُرت اَنت۔پشتکپتگیں مردم اللہ ءِ میاراَنت۔وار ، شُدیک ءُ بزگراں دُژمن ءِ دیم ءَ وتی سِلاہ دور نہ داتگ اَنت ءُ پیش سلامی نہ بوتگ اَنت ۔انگت پہ زمین ءِ پھازگ ءَ جنگ کنئگ ءَ اَنت۔ باریں جنگ کجام دیم ءَ وتی سرا کَشّیت بلے پہ کول ءِ مراد مہمد ما چونائی ءَ مُرتگیں! بلے چہ دُژمن ءَ تَہے کشّیں کہ یات بکنت۔
مراد مہمد ءِ گپانی رِدا،، باریں چُنت بلوچ سرکار ءَ بندیگ کُتگ اَنگت پکائیں ھال نیست بلوچ راجی گلاّنی گُشگ اِنت انچو گُش اَنت،بِیست ءُ سی ھزار مردم ءَ چہ گیش مردم گار ءُ بیگواہ اَنت۔ ایشانی تہا زھگ ءُ زالبول اوں ھوار اَنت۔مرادمہمد ءِ گپ من اِش کُتاں منی چم دراَتکاں۔ھدا ھیربکنت اِنچو مردم ھوار گوں زھگ ءُ زالبولاں بیگواہ اِنت گڈا میان اوستمانی مہلوک ءَ را شُما چون ءُ چےرنگ ءَ اے مردمانی بیگواھی ءِ بابت ءَ سرپدی دات کُرتگ۔جہان ءَ انسانی ھکّانی مہکمیں ادارہ است اَنت شُمےکنٹریبیوشن چے بوتگ؟۔چومہ بیت کہ شُمے بےتواری ءِ مُز بلوچ ءَ مُرتگیں کُنٹانی سوگاتے ءِ رنگ ءَ دست بہ کپ اَنت۔ھمےگپانی جُست من چہ مراد ءَ کُت،،
مراد گڈا شُمے سروک پرچہ دری مہلوک ءَ اےبابت ءَ سرپدی دات کُت نہ کن اَنت کہ مئے لجّ مرچی دُژمن ءِ بندیگ جاہاں بند اَنت اَذیت ءُ دگہ باریں چونیں مُشکلانی دیمپان اَنت۔شُمے سرکماشانی درانڈیھی ءِ مُز چےاَنت۔ پرچہ درانڈیھ اَنت نشتگ ءُ عیش ءُ نوش کنئگ ءَ اَنت۔چونائی ءَ بلوچ ءِ جُہد ءَ چُنت مردم رھشونی کنگ ءَ اِنت؟۔
مراد مہمد ءَ چاہ ءِ گُلبے وارت ءُ سگریٹے روک کُت ءُ شاکارگے جت،پدابچکندان ءَ گُشتئے،،دلمراد من ترا چے بُگشاں بلوچ چہ اَزل ایر دست بوتگیں راجے ءُ مدام وتئی ایردستی ءَ چے درکپگَ لجّ ءِ رکّینگ ،ھنکین ءِ پہازگ ءَ پہ جنگ کنان ءَ پیداک اِنت۔مرچی اوں ھمے رنگ ءَ وتی لج ءُ ھنکین ءِ پہازگ ءَ زمین زادگاں وتی گرانبہائیں سرانی دیمونی داتگ ءُ دیئگ ءَ اَنت۔بلےبژن کہ انگت ما تپاکی ءِ سیمسراں سر نہ بوتگیں باریں دیم ءَ چےبیت۔چی ءَ کہ ما وت ءَ گوں جہان ءَ برابر کُرت نہ کُتگ۔ما وت گلائی ءِ مہری ءَ سواریں تاں رؤت ھمیش اِنت مَٹ کپتگیں پدا گپ ھما اِنت تاں من نہ کُشتگ ھِلار نہ اِنت۔
جہان ءَ دیمروی کُتگ مہلوک وانندہ ءُ کواس اَنت۔ بلوچ ءِ وانندہ کہ چارلبز زانت مہلوک ءَ بِل وتی جند ءَ شموشیت۔ ھرکس وتی مالک وت کہ بہ بیت راج دوستی ءُ زمین ءِ گُلگرکیں کشارانی پادمالی ءَ چَک ءُ پَد نہ بیت۔آدگہ جہانی مہلوک چونہ اِنت وانگ ءُ زانگ ءِ برورداں وتی زمین ءُ مہلوک ءِ سرا ھرج کن اَنت۔ وتی سرکاری ادارہ ءُ لیکہی کاراں شرپ ءِ نگاہ ءَ چار اَنت۔بلوچ ءَ ویل گردی ءُ بےسریں تبانی پُشت ءَ بادشاھی کُتگ۔پمیشکا توجیل سازی پہ بلوچ ءَ گرانیں بارے انچو سرپد بو کہ ادارہ مارا گُٹگیرکنت۔ماجنگ کنیں دیمونی دیئگ ءَ چَک ءُ پد نہ بیں بلے بےراہ ءُبے رھبند ءَ اگاں نہ گڈا کس گوں تو ھمراہداری کُت نہ کنت۔
منی ءُ مرادمہمد ءِ دگہ ھمراھے بوتگ،،گَمانی۔من چہ مراد ءَ جُست کُت،، مراد گَمانی ءِ ھالاں بکن چون اِنت۔
مراد دمانے ءَ بےتواربوت ءُ پدا ھالیگیں کوپےمنی نیمگ ءَ شہار دات۔اشی ءَ چاھےمان کن۔من کوپ ءَ چاھےمان کُت ءُ جست گپت ھاں مراد تو منی جُست ءِ پسو نہ دات؟۔ مراد،،ھئو تئی جُست ءِ پسو ھمےگپ کہ من پیسرا کُتاں ھمیشانی تہا ترا تئی جُست ءِ پسو رسیت۔چونائی ءَ گَمانی جوانیں سنگتے۔ وانندھ،کواس ءُ جنگولے بلے بےرھبندیں جُہد ءَ شِزار کُتگءُمرچاں کمیں گستا اِنت من گُشتگ انوگیں وھد ءَ اَنچوتیلانک بِدئے دیم ءَ شریں توجیل سازی ءِ بیت۔بلے گَمانی اےرنگ ءَ اوپار کُت نہ کنت پمیشکا مرچاں بےتوار اِنت بلے نہ سِستگ گوما ھوار اِنت۔
من کم ءِ جیڑ اِت ءُ پدا جُست کُت،، مراد گڈا شُما پرچہ مہتل اِت وتی ھمےچاریں سنگتانی ھواری ءَپہ وت شریں ترتیب ئے ٹاھین اِت۔کم چہ کم شُمےسنگت چہ شُما گستا نہ بنت۔
مراد،، دلمراد جان ما وتی تہا اگاں چیزےبدل بکنیں آھَم پہ ما توکےبیت سرکماشانی گُشگ اِنت ما وت شریں ترتیبے جوڈ کنیں شما کمو اوپار کن اِت۔ پمیشکا ما اوں ھمے اوست ءَ نشتگیں اگاں شریں چیزے ٹھیت گڈا گِہتر اِنت کہ ادارہی دروشُم ءَ بیت۔ما اگاں چہ وت چیزے بکنیں سنگت دگہ وڈ بنت چونائی ءَ تو بلوچ ءِ تب ءَ شر زان ئے منی گُشگ المی نہ اِنت۔مراد گڈا شُمے سرکماش اگاں چو واجہ ھیر بکش ءُ آ دگہ پیسری جُہدکار کہ بیتگ اَنت چیزے سال ءَ جنگ اِش کُتگ ءُ پدا ھمےواست چہ جنگ ءَ دست کش بوتگاں کہ بلوچ ءَ مڈی نیست کس ءَ مارا کمک نہ کُتگ ءُ دُژمن ءِ دیم ءَ سرنگون بوتگ اَنت ھدا مہ کنت اگاں چو بہ بیت گڈا اےمہلوک کہ چہ ھمک رنگیں وشیاں زبہر بوتگ وتی ھرچیز ببا داتگ اَنت ایشاں شما چون ءُ چے رنگ ءَ رازی کن اِت۔
مراد ءَ پیشانی کِرچک کُت ءُ گُشت،، دلمراد چو کدی نہ بیت اےجنگ تاں قیامت برجاہ بیت۔
ہمدا من ءَ کندگ ءَ گپت،، مراد چونائی ءَ تو سرپد ئے کہ من ھمےقیامت ءُ مہشر ءِ میدان ءَ انگت زانگ ءَ نہ اوں کہ چون ءُ چےپیم ءَ کاینت ءُ چون بنت۔بلے بلوچ ءِ سروک پرچہ تاں زندگ اَنت سروک اَنت زاناں شُما اے دگہ انچو نابود اِت یا بلوچ مہلوک ءِ تہا چوشیں سرپدین ءُ کواسیں دگہ کس نیست۔ من ءَ انچو گُمان بیت کہ شُمئے سروکانی سروکی ءُ واجہ ھیربکش ءِ سروکی یکیں دروشُم ءَ گام جنان اِنت۔چو مکن اِت کہ شُمے جُہد تاوان ءَ رؤت جنگ ءَ یک مردمے چوں دیم ءَ بُرت کنت یاکہ چو واجہ ھیربکشی ءَ وت کہ نند اَنت پدا وتی زھگاں یاکہ دگہ سیاد ءُ وارساں دیما کار اَنت۔بِزاں مےجنگ ءَ آدگہ نواب ءُ سردار چکپروش کُتگ اَنت اگاں نہ بلے دگہ نوکیں نواب ءُ سردار رودینتگ۔چو مکن اِت پہ ھدا ءَ بہ چار اِت انو شُمےوھد اِنت باندات ءِ اوستاں مہ نند اِت۔مُراد ءَ پدا گُشت،،دلمراد تئی گپ راست اَنت بلے اےبری چُش نہ بیت اےجنگ بلوچ ءِ آجوی ءِ جنگ اِنت ادا کس باج نہ بارت۔
نہ زاناں مُراد بلے من ءَ سک تُرسگ ءَ اِنت چی ءَ کہ من سرجمیں چیزاں نزدیک ءَ گندگاؤں شُما جنگ ءَ اِت من نِدارہ کنگایاں۔منی نِز ءَ بلوچ ءِ آکبت تہاری ءِ نیمگ ءَ جُنزان اِنت۔دیم ءَ شُما چون ءُ چےرنگ ءَ زان اِت ھدا بہ زانت ءُ شُمے ایمان۔
مراد ءَ ٹہک دات ءُ گُشت،، چو نہ بیت مئے ایمان مُہکم اِنت البتہ شُما شاعراِت شُما چماگیش مار اِت شُمے مارشتانی ھدّ چہ اےدگہ مہلوک ءَ گیشتر اَنت۔ کسانیں کَچّے ءَ سردار مئے تہا رُستگ اَنت بلے زوت لگام بنت۔
ھدا بہ کنت،،بلوچ بزگ اِنت،،بلوچ ءِ لَجّ مرچی دُژمن ءِ بندیگ جاھاں بند اَنت،،مراد من روچ ءِ ھزار رندا مِران ءُ زندگ باں تاں جیڑاں،،ھیاداریں بلوچ کجااَنت وتی ننگ ءِ پہازگ ءَ چَکّ ءُ پد نہ بنت۔ کماش اُزمانی آھگ ءَ من گوں ھمے شئر ءَ وتی گپ سرجم کُت۔
کُج اَنت بالاچ ءُ میرکمبر،،
کُجا اَنت ھمل ءِ پُسگ،،
کُج اَنت دودا ءِاوبادگ،،
کُج اَنت تی دادشاھ ءِ زھم جنیں پُسگ،،
کُج اَنت میریں بلوچ خان ءُ نواب نوروز،،
کُج اَنت شیرو مری ءِ کُنگُریں بچیگ،،
بوپُرس ھیربکش ءُ اکبرکان ءِ پدریچ ءَ،،
کجا رپت اَنت ھما ورناہ،،
کہ سوگند اِش زمین ءِ وارتگ اَت زیک اَت،،
نہ منتگ کس،،
بلوچ ءِ پُشپداں مرچی،،
زمین ڈُنگان لپاشت پاداں،،
ھیاہ ءُلَجّ ءِ بیپار اِنت،،
سریگ ماس ءُ گُہارانی،،
نہادیگ اِنت ماں پنجاپ ءَ ،،
بلوچ ءَ ھوش ءُ سارےنیست،،
شِپانک وش وابیانی لِزتاں گار اِنت،،
رمگ گُرکانی دیمپان اِنت،،
رمگ گُرکانی دیمپان اِنت،،
