کنا راہشون – نوشت: باہوٹ بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ – براہوئی بشخ
’’مُر اُروک، بروکا وخت آن معلومدار، دلیر، جوفہ و ہڑس آن مُر، مُستی مروک‘‘، دا تیوہ غا لوز آک سادہ آ بولی اٹ اسہ راہشون اسینا صفت آتیتون اوار اونا خواست پاننگرہ۔
نپولین پائک کہ ’’اگہ نم جہان اٹ سرسہب مروکا بندغ آتا زند ئنا جاچ ءِ ہلیرے گڑا نم دا بننگ آ گوڑینگورے کہ دافتیان ہر اسٹ اسہ نہ اسہ نزوری ئسے نا گواچی ئس، او سرسہبی آن مالو اسیکہ ہندا بد انگا تینا نزوری تون جنگ تس گڑا سرسہب مس۔ او نزوریک جوفہ، حرص، کست، خود پرستی، خودستائی، جذباتی مننگ، نمود و نمائش، پِن کٹنگ یا خیال آتیٹ ماڑی تفنگ اوار ءُ۔ ڈاکٹر نپولین ہل پائک دافتیان بیدس پین ہم چندی نزوریک اریر ہرافک اگہ اسہ راہشون اسیتون مسر گڑا اودے اونا وژن، مشن و مسخت آن چَپ دیرہ۔ (۱)
بلوچستان و بلوچ راج اٹ ہم تدوکا وخت اٹ دن تو منا راہشون تا پِن ہلنگک، دنکہ نوری نصیر خان، خان محراب خان،حمل جیئند و پین پین ولے اوفتیٹ بھاز نزوریک مسونے ہرافتا سوب اوفک جہان اٹ ساڑی یا تدوکا راہشون تا وڑ اوننگ یا پاننگ مفسہ مفسہ و اندن ساڑی وخت اٹ بلوچ قومی غلامی نا خلاف برجاء جہد اٹ منہ بندغ نا پِن راہشون تا بابت ہلنگک ولے اوفتیٹ ہم بڑزکو نوشتہ کروکا نزوری تیان بھازاک اینو ہم ساڑی ءُ ہرافتا سوب آن اوفک راہشون پاننگ نا خواست آتیا پورہ بفسہ۔
اینو اگہ ای پاؤ کہ بلوچ قوم ءِ راہشون اف گڑا ای رد اُٹ انتئے کہ گدرینگوکا یانزدہ اگست آ بلوچ راج ءِ اسہ راہشون ئسے نا مستائی ءِ دالبندین نا دنز و مُج اسیتون اوار بش مروکو اسہ کوک اسیتون تننگا۔
پٹ و جبل، ریک مَش تیان گدرینگسہ دا کوک اٹ مستائی تون اوار تیوہ غا جہان تون اوار کوزہ گیر، و بے دادی کروک آتے و قومی میرات نا لُٹ و پُل کروک آتے کلہو تننگا کہ لمہ وطن بلوچستان ءِ دلیرو مڷ ارے ہرانا شاہدی ءِ دالبندین آن بش مروکا رژنائی تننگ ءِ.
ریحان راہشون ءِ، ہمو آجوئی نا کسر نا ہراڑکن ہزار آ بندغاک بے گواہ مسر، ہراڑکن سد آ ورنا، پیر، چُنا و زالبولک شہید مسر، ہراڑکن خلق ہر دروشم نا بے دادی تے سگنگ ءِ، ہراڑکن ورناک تینا اُرا، سیال و ہنین آ زند ءِ یلہ کریر، و اسہ جتاؤ زند ئسے تینا کریر۔ ریحان بلوچ قوم ئنا راہشونی ءِ کریسہ کلہو تس کہ تیوہ غا گڑا تینا جاگہ ساڑی اریر ولے خواست آک دافتیان بھاز زیات ءُ۔ دائسکان نن اسٹ ایلوڑتون چِک و تاڑ اٹ اختہ اُن، دائسکان ضد، شخصیت پرستی، ذاتی دوست بننگ و بد بننگ اٹ نن اختہ اُن، دائسکان قبیلہ پرستی و علاقہ پرستی آن پیشن متنون، دائسکان باقاعدہ ادارہ غاتا خواست ءِ، دائسکان نن دژمن تون ترندی ئتون مون تننگ افن، دا تیوہ غا نزوری تیان پیشن مننگ نا کلہو ءِ ریحان تس۔
دژمن تینا ترندی تیتون بلوچ قومی تشخص ءِ ایسر کننگ تون اوار وطن نا ساحل و وسائل تا لٹ و پُل اٹ مشغول ءِ ہرانا توننگ کن، ہرادے ورندی تننگ کن بلوچ جہد کار (نرینہ و زالبول) تے ریحان نا پاروکا کسر آ ہنوئی مریک انتئے کہ ریحان چائسکہ، او دور اندیشن ئس، او راہشون ءِ کہ دا کسر دژمن و دژمن تون ہم کوپہ غاتے توننگ کیک۔ او جوان چائسکہ داوختا چِک و تاڑ آتیان سرگڑدان آ قوم ءِ حوصلہ بشخنگ کن، اوفتے ٹوئنگ کن اندا ترندا توار نا خواست ءِ۔
اسیکہ پارہ غا ریحان راہشونی نا فرض ءِ ایسری تریسہ اولیکو گام ءِ تینٹ ارفے تو ایلو پارہ سنگت استاد اسلم بلوچ، لمہ یاسمین قومی فرض ئنا مونا،مار ئنا راہشونی نا مونا ہڑاند شاغتور کہ انداٹی بقاء ءِ۔
استاد اسلم دود و روایت آتے پرغسہ فدائین تا لڑ آن مار ئنا پِن ءِ گچین کرے و لمہ یاسمین “اِن کنا مار ای نے وطن کن ندر کریٹ” پاریسہ ہنینا مڷ ءِ دروت اس ہلیسہ رادہ کرے.
بلوچ راج و بلوچ قومی تحریک تون اوار خلقت کن دا اسہ رژناؤ کسر ئسے کہ اوفک راہشون نا کلہو، اونا کڑدار و اونا صفت ءِ تینا کیر کہ سرسہبی انداٹی ءِ، قومی تشخص نا بچفنگ، قومی آزاتی تون اوار دا تیوہ غا ویل، ہڑ و جنجال آتا ایسری انداڑتون ءِ۔ داسہ ہم اگہ نن تینے و تینا کسر ءِ پہہ متون گڑا نن ہچبر سرسہب مفرون۔ اگہ نن گواچنی تینا قوم و وطن تون مخلص اُن گڑا ریحان ءِ پہہ مرین و اونا کڑد، اونا نظریہ ءِ تینائی کن کہ او راہشون ءِ.
حوالہ:
۱۔ کسر مونی کائک، صفحہ 196
