تُرس – غمخوار حیات – خلیل بلوچ

198

آزمانک

تُرس

(چہ براہوئی ادب ءَ)

نبشتہ کار: غمخوار حیات

رجانک: خلیل بلوچ

تیوگیں میتگ ءَ تھنا آ وتی لوگ ءَ تھنا نشتگ اَت…
اے تھنائی چہ کسانی ءَ آئی ھمراہ اَت…
اے آئی بے تبی اَت اگاں نا دومی مردمانی بد مزاجی…
کس چہ آئی وش نہ اَت اگاں نا تیوگیں دگنیا ءِ تہا آ چہ کس ءَ وش نہ اَت آ چہ مُچّاں جِتا وتی زِند گوازینگ ءَ اَت…
مرچی چِلَّگ ءِ تہاریں شَپ یے اَت، بجلی ءِ رَوَگ ءِ سَوَب ءَ آئی موم بتی یے رُژنا کُتگ اَت، شَپ ءِ سئیمی پاس اَت بلے آئرا واب آیگ ءَ نہ اَت…
کُچکّانی وکّگ ءُ اولاسکگ ءِ توار، پِشّیانی مِیاؤ مِیاؤ، ھَرانی سَرَّگ ءُ کُروسانی بانگ ھمے کُلوہ ءَ دیگ ءَ اِت اَنت کہ آئی ءَ اَبید میتگ ءَ دِگہ ساہدار ھم اَست…
بلے اِنشپی آ دگہ تُرسے ءِ آماچ اَت کہ آئی واب پَرّتگ اَت…
ھمے تُرس ءَ دم پہ ساھت آئرا چو دل ءِ دورہ ءِ وڑا ءَ گِپت ءُ اے سردی ءِ شَپ ءَ آئرا چہ ھَید ءَ میچّل ئےِ کُت—
نزاناں پرچا مرچی آئرا اے تُرس ءَ وتی امبازاں زرتگ اَت کہ اے شَپ آئی زِند ءِ گُڈّی شَپ اِنت- ءُ داں سُہب ءَ آ زِندگ ءَ نہ مانیت—
ھمک دمان آئی چمانی تہا کبرستان ءِ تُرسناکیں ندارگ آیگ ءَ اِت اَنت…
ھمے تُرس ءَ آئرا نہ واب است اَت نَئیکہ تاھیر…
دم پہ ساھت پاد اتک ءُ بے تاھیری ءَ اِنگو آنگو گَشت-
سگریٹ ءِ سرا سگریٹے دُوت دیگ ءَ اَت… آئی دیم ءِ پْرشتگیں کوپ ءِ تہا سگریٹ ءِ بُنڈک ھمے زانت ءَ دیگ ءَ اِت انت کہ آئی ڈبّی یے سگریٹ ءِ دُوت کَشّ کُتگ…
آئی ءَ گوں وتا گُشت مِرَگ ءَ چوناھا اِنشپی مِراں نی پہ وتا چاہ یے وَ بکناں بہ وراں…
آئی ءَ وتی گونڈُکیں چادان پہ آپ کنگ ءِ ھاترا زُرت… چادان دست ءَ اَت کہ جیڑگ ءَ لگ اِت…
منی مرگ ءَ کئے ارمان کنت؟
نہ منا پُشپدے است نہ دیم یے؟
نہ مات، پِت، گُہار، براتے نہ سیاد ءُ سنگت یے…
من اے ھم نزاناں کہ منی مات پِت کئے بوتگ اَنت… من کُجا ودی بوتگاں ءُ اِدا چِتور اتکگ آں…
نہ منا زھگ ءُ جن یے اَست کہ آھانی ھاترا وتا پریشان بکناں…
ھمیدا آئی بلاھیں کندگے جَت ءُ گُشت دگہ نا من اے ھم نزاناں کہ منی وتی وجود کُجا گار ءُ بیگواہ اِنت؟ منی وتی زِند ءِ مول ءُ مراد چے بوتگ؟
چہ اے بے وجود ءُ بے پائدگیں زِند ءَ مگہ مرگ ءِ آسراتی شرّ نہ اِنت؟
بلے اے گَپ ھم است اگاں منی وجود نیست گُڑا مرگ چیا پیداک اِنت… اگاں من نیست آں گُڑا کئے مرگ ءِ آماچ بیت؟
ھمے جیڑگ ءِ تہا چادان ئےِ آپ کُت… آس ءَ ایر ئےِ کُت… چادان ءَ لاڑ کُت، شَکَر ئےِ مان کُت… شَکَراں کہ لاڑ کُت گُڑا چاہ تاک ءِ ڈبّی ءِ نیمگ ءَ دست ئےِ دَور دات چارت ئےِ چاہ تاک ھلاس بوتگ اَنت…
یکبرے پدا چہ ھَید ءَ میچّل بوت…
کُچکّانی توار دو ھمینکس گیش بوت ایشی ھَوار ھَر ءُ دومی ساہدارانی کُوکاراں آزمان سرا زُرتگ اَت…
انچو لَگّگ ءَ اَت گُشئے اے میتگ ءَ قیامتے اتکگ یا اے میتگ ءِ سرا آزمان کَپَگ ءَ اِنت…
شَپ آسر بوت روچ ءِ ٹِک دیگ ءَ گوں آ چہ وتی لوگ ءَ در اتک…. ھو آ زِندگ اَت نہ مُرتگ اَت
بلے! وھدے آئی میتگ ءِ دمکاں چَکّرے جَت گُڑا چہ ھَید ءَ میچّل بوت- دوشی ایں زمین چَنڈ ءَ تیوگیں میتگ وتی ارجاناں جتگ اَت…
آئی ءَ گوں ھوار تھنا ھما ساہدار بَچ اِتگ اِت اَنت ھما کہ چہ لوگاں ڈَنّ ءَ اِت اَنت… ھَر، کُچک، کُروس، پِشّی ءُ دومی ساہدار-
ھلاس