تَپَر بے دَستگ ءَ کار نہ کنت
ندکار: زِرگوات بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
بگندئے اے سرگال بازئے دیما گوستگ کہ بلوچی زُبان ءَ گُشتن ءُ بَتلے زانگ بیت .اے گپ ءَ ھر یکّے زانت کہ ” تَپَر بے دَستگ ءَ کار نہ کنت” بزان تَپَر چنچو تیز ءُ گُڈوک ءِ بِہ بیت بلئے بیدئے دَستگ ءَ بے اَرزش اِنت.
پمشکہ یک مردُمے کہ راج ءُ کوم ءِ گپّ ءَ جَنت گُڈا آ بُگشیت کہ مَستِر ،کستر تہنا مناں ، چونیں کہ شور ءُ سلاھ ءِ بیت آ چہ منی منہ واری ءَ بِہ بنت ، من چے کہ گپ جناں ا کُران ءِ آیات ءُ ھَدیث اَنت مَٹّ ءُ بَدل کنگ نہ بنت. راج ءُ کوم چو چَم پَچّیں کور ءَ منی پُشت ءَ ، ءُ من ساری ءَ چے کہ منا دل پَرمائیت من ھَمائی کن آں بَس شُما گوں گُنگ ءُ بے تواری ءَ کبول بکن اِت ، نہ بوتگیں ھَبرئے!
چیا کہ اے کرن ءَ جتگ ءُ نوکیں باریگ ئے آتکگ ، ما چتور پدا چو چمدار ءَ واجہ ءِ در ءَ پانگ بِہ بئیں کہ واجہ چے گُشیت مارا سر ءُ چمان اَنت ،مَجال اِنت کہ کسّے واجہ ءِ گپّانی میان ءَ اَڑاند دور بِہ دنت ،اگاں چُشیں کارئے بوت گُڈا دلجم بزان کہ تو راجی گدار ءِ. چیا کہ واجہ دربار ءَ دروگ ءِ سَنگ ءَ راستی ءَ را ھِچّ ارزش ءُ بِستار نیست.
بَلئے! کئے چہ راجدپتری راستی ءَ شموشکار بِہ بیت کہ سُکرات ءَ پرچہ زھر ءِ پیالگ نُوش کُتگ؟ شہید ھَمید پاھُو ءِ ساد ءَ پرچہ چُکّیت؟ شہید دَرویش وتئی جان ءَ پرچہ شوروھاں بَندیت ءُ مرگ ءِ امبازگ ءَ روت؟ شہید ریھان جان پرچہ وتا ندر کنت ءُ اے کُلوہ ءَ شنگ ءُ تالان کنت کہ مکسد چہ زندمان ءَ دیما تِر اِنت؟
باز سرپد بیت کہ اے داتگیں سرانی کُربانی ءُ ھَملانی مَنّ ءُ مُول چی اِنت ، بَلئے لہتین ءَ تِچکیں ھَبر کُنٹگ جنت بیدئے وتئی سِپَت ءُ ساڑاھگ ءَ.
چُش کہ ما آشوب ءِ گپّ ءَ جنیں ءُ پدا چہ وتئی ساھگ ءِ پیشگاہ ءَ دَر کَپت نہ کن اِیں اے کُجام آشوب اِنت ؟
بَلئے من گُش آں کہ اے ھَما آشوب اِنت وتا ءُ وتئی بے بُنیں کردءِ ساٹگ ءَ آرگ بیت ، آ آشوب کہ پہ مکسدئے ءَ بیت چہ آئی ءِ بدن ءَ دَر کپتگیں آشوبکار کدی اے سِنچ ءُ زانت ءِ واھُند نہ اَنت کہ ما بِہ بئیں بَس ،بَلکیں آ وتا آشوب ءِ لوٹانی رِد ءَ رَجیت ءُ بُورینیت بَلئے آشوب ءِ شنگینگ ءَ چَک ءُ پَد نہ بیت ،گُڈا ھَمے آشوب ءِ بَرورد پہ ترا ءُ پہ تئی پَدریچّ ءَ سُہرچَکّیں بامّے بَلّینیت.
پمشکہ من پیسرا گُشت آ کرن ءَ جتگ ءُ نوکیں باریگ ئے آتکگ ، گُشگ ءِ مُول ءُ مراد چو اے وڑ اِنت کہ راج ءِ ھر ورناہ وانندگ ءُ سرپد اَنت ،پارٹی ءُ ادارہ ءِ رھبندانی اَرزشت ءَ شیوار اَنت ،پہ واجہ ءُ نوابانی چیردستی ءَ جاڑیگ نہ بنت کہ واجہ چے گُشیت ما گُنگ ءُ بے توار بِہ بئیں ،چُش نہ بیت؟
اگاں نہ ما انگت پہ واجہ ءِ وشنودی ءُ نازینگ ءَ برئے سؤتے بُنگیج کُت ءُ برئے سؤتے ایرھت،تِچکیں دانکانی بَدل ءَ ھَمُک ھَبر ءَ بینگ دَرنزگ ءِ جُہد ءَ گُلائیش بوتیں گُڈا وھد ءِ روان ءَ بگندئے واجہ شات ءُ گُل ، مئے تماھانی کچکول سرکیل بیت بَلئے راجدپتر کسّ ءَ نہ بکشّیت.
اے دَرگت ءَ شاھرئے گُش اِیت
کِرد ءِ واھُند دانکہ کَرناں زِندگ اَنت
آ کہ جُہد ءَ سِتک ءُ ایمانے گُش اَنت
چیا کہ ” کرد ءِ واھُند راستانی چیدگ اَنت ” پمشکہ راجدپتر گوست ءِ ھَمُک کردانی ھُدابُنداں یات کنت تاں آؤکیں پَدریچّ ءُ تاریخ دان ، زانتکار ءُ کوّاس پہ دیمے جُنزگ ءَ اَلّم وتئی گوست ءَ بوان اَنت ءُ نوں دیما بُہ جُنز اَنت، داں گوستگیں ردی دُو وار کنگ مہ بنت ءُ دگہ زوال ئے مئیت.
مرچی اے جُہد ءِ سپر کہ دیم پہ منزل ءَ راھی اِنت گُڈا ایشگی پُژدر ءَ دِرتّہ پُچ ، دھکان ءُ بزگر ءِ ہَواری ءَ کُل بلوچ زادگانی مھلبیں ہون رِتکگ اَنت ، بَلئے انگت مئے تب ءِ سرکیلی نہ پُرشتگ ءُ واجہی بَس واجہی ،گڈا بِہ جزم کہ اے پئیمیں لیکّہانی پَدگر چتور مئے آسری ھَمبراہ بنت.
پمشکہ مارا چہ گوستگیں آشوبی جُنزاں ھمے درونت رسیت کہ علم ءُ زانت ءَ وتئی سِلاھ جوڑ بکن کہ کدی ریپینگ نہ بَہ ئے ،بزان ترا ھَمُک ردیانی چِست ءُایر ،ھُنرسازانی ھر ھبر مالُوم بیت. دومی تو کُجام وھد ءَ کہ اَڑ ءُ جنجالاں مانگیش ءِ گڈا وتئی گیشینگ ءَ زانئے. اگاں نہ چہ علم ءُ زانت ءَ دور ماں دگہ جہانے ءَ مُجانی اندیم ءَ واجہ ءِ گال ءُ گُپتارانی مِنہ وار بَہ ئے پہ ترا رُژنائی ءِ چَموکیں برمش شہمان نہ بیت ،تہاری چو رستر ءَ ترا پہ اَبد وارت گار ءُ بیگواہ کنت کہ کدی پہ زندگ نہ مان ئے. ھاں اے بگندئے پہ بَدّیں نام راجدپتر ءَ گیر آرگ بِہ بَہ ئے بَلئے وژنام کدی نہ بَہ ئے ،چیا کہ وژنامی ءِ ھاترا چہ وھشتانی تَلاپ ءَ دَر کپگی اِنت.
کئے اِنت اے دیوانگ ؟ پہ.ھاک وژبوئیں مات ءَ وتئی مھروان ءُ دیوانگی ءِ سبوت ءَ دنت ءُ چہ گردابیں جھان ءَ در کپیت کہ بزگیں بلوچ راج ءِ چم پہ ھمے جمبرانی گوارگ ءَ رھچار اَنت کہ بندیگیں مات آجوئی ءِ شال ءَ پوشیت.
اَنچُش واجہ کمال وتئی نبشتانک ءِ تَہ گُشیت کہ” بلوچ جُہد ءَرا بے سُوبی چہ دُژمن ءِ زُلم ءُ جبر ءِ دُروشم ءَ نہ بیت ،جُہد پہ تاگت ءُ زور ءَ گوں ایرموش ءُ ھَتم کنگ نہ بیت ،ھُدا مہ کنت اگاں بے سوبی ءَ دُوچار کپت گُڑا اے بری لیڈرشپ ءِ سَوب ءَ کہ آ دورچاری کُت کنگ ءَ نہ اِنت “( بلوچ جہدوجہد کو ناکامی دشمن کی جبر کی صورت میں کھبی نہیں ہوگی .جہدوجہد کو کوئی طاقت کے زور پر ختم نہیں کرسکتا.خدا نہ کرے اگر ناکامی سے دوچار رہے تو وہ اس دفعہ لیڈرشپ کی وجہ سے ہوگا جو دوراندیشی کا مظاہرہ نہیں کرپاتے).
گُڈا من ھمے سرپد باں واجہ کمال ءِ اے گواچنیں دانک سد در سد راست اَنت ءُ پمّے لیڈرشپ ءَ ھَمل کنگ ھَژدری اِنت. اگاں ما وھد ءِ ھَمبرائی ءَ وتئی تبءِ سرکیلی نہ پُروشت ءُ راجی جُنز ءِ لُوٹ گُزرانی پیلو کنگ ءَ جاڑیگ نہ بوتیں گُڈا مئے زوال ءِ مَستریں ذمہ وار لیڈرشپ بیت. پمشکہ منی نابزانتیں اَرز اِنت گوں بلوچ لیڈرشپ ءَ کہ وتئی سَسّا ءَ گور بکن اَنت ءُ راجی جُنز ءَ گیشتر اَرزشت بدئینت، تہ باندا پَشومانی ءِ کُچلّیں کدّہ نوشگ مہ بیت.
من اُمیت کن آں کہ مئے رہشون ءُ رھدربر راجی نَپّ ءُ سِیتّانی رِد ءَ یکجاہ بنت ، راستی ءِ بیرک ءَ بُرز دار اَنت گوں تپاکی ءَ دیم پہ منزل ءَ
