اَئید پَہ وژدِلیں راجاں
نِبشتکار: زِرگوات بَلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
اَئید پَہ وژدلیں راجاں وشیانی کُلوہ اِنت کہ شادِھانی منگیر ءِ ساھگ ءَ ھَر یکّے پہ شات ءُ گَل مہر ساچیں جھان ءَ شاتمان بیت.
وائے پہ نَستگیں نسیب ءِ ھُدابُندیں بلوچ ءَ کہ اے وشیانی ساھت ءَ مھشریں زُلمانی دیمپانی ءَ زند گوازینگ ءَ اِنت. ھَمُک گِس ءَ ودارانی آس جَمبور اِنت کہ منی زرد ءِ مُراد ءُ ھُلّ اے ساھتاں زندان ءِ تہاریاں گوں کُجام رَنج ءُ گماں دُوچار اِنت ، چِتوریں زندئے گوازینگ ءَ اِنت کس نزانت.
پمشکہ گوہار پہ ٹہلیں برات ءَ ، مات ءُ پِت پہ دیدگیں بَچّ ءَ ، برات پہ چَنگ بروتیں ھمکوپگ ءَ ،لوگبانُک پہ جود ءَ ، زھگ پہ پِت ءَ اَرسانی شہکور ءِ دامُن ءَ نِشتگ ءُ ارساں کیل کنگ ءَ اِنت.
اے درگت ءَ کسّے گوستگیں راجانی راجدپتر ءَ پَٹّ ءُ پول کنت وانیت گُڑا ھمے سرپدی دز کپ اِیت کہ پہ ایردست اِیں راجاں وشیانی جمبر کدی نہ گواریت کہ آ وتا اُمیتانی چادر ءَ مانبُپوشیت. پمشکہ چہ اے راستی ءَ کس وتا بیگانگ مہ کنت کہ تاں ایردستی ءِ لوپ دَرلَگوشگ مَہ بیت پہ وشیانی اُمیت ءَ دلمانگی ،دلمانگی ئے مان اِیت. گُڑا پَمّا ھژدری اِنت کہ مارا گوں یکمُشتی ءَ ایردستی ءِ دیوال کروجگی اِنت داں آجوئی ءِ برمش پَمّے کرگین ءَ سر بِہ کش اِیت.
مرچی شادِھانی وشیں روچ ءُ بلوچ راج پُرسیگ اِنت ،زھگ ءُ ذالبول زندانی اَنت ،بازیں گس ءِ چُلّاں آس روک نہ بیت ، بُگُش پہ ھیراتی ونڈ ءَ دلمانگیں درتہ پُچ ، گُژنگیں بے وس ءِ چے آسر؟
بَہ کئول ءِ واجہ گلام مھمد ” اے درتہ پُچّی ،بزگ ءُ واری ،لنگڑ ءُ ھمشامی کُل گلامی ءِ داتگیں داد اَنت ” .تاں گلامی ءِ ھُنڈالانی ولگوج کنگ ءَ ما سوبین مَہ بئیں گُڑا ھَمُک اَئید ھمے داب ءَ کئیت ءُ پِر گوزیت کہ مرچیگیں اَئید اِنت.
اے ھبر پہ بلوچ رہشوناں پُرارزشتیں ھبرئے کہ آ پہ درتہ پُچ ءُ ھمشامیں بلوچ ءِ ھاترا چہ وتئی کست ءُ کینگ ءِ جھان ءَ دَر بِہ کپ اَنت ءُ ھم پَتّی ءَ سنگر بکن اَنت ، اگاں نہ ایردستی ءِ زِرابیں آس تئی آکبت ءَ سرجم ءَ سوچیت ءُ پُر کنت. پدا پہ ماھکان ءِ بِچکنداں اُوستیگ مَہ بئیں کہ مئے باندات رُژناہ بیت ، بلکیں ھَمُک آزگیں ٹپّ کُدیت ءُ تاجگیں ٹپّ ئے ودی کنت.
مرچی وھد مئے دست ءَ اِنت کہ ڈیہی ءُ میان اُستمانی راجکاری ءَ پوہ بِہ بَئیں ءُ وتئی جُہد ءَ دیم ءَ بِہ بریں. چیاکہ دُگنیائے چم پہ مئے راجی تاگت ءَ سکّ اَنت ما چنچو توان ءُ تاگت مند یں ،اگاں نہ مئے راجی تاگت ھمے وڑا شنگ ءُ شانگ ،وتمنی ءِ ڈگار ءَ مَرزگ ءَ اِنت گُڑا مئے راج ءِ دیستگیں واب نیم بُندگ ءُ بے ارواہ بیت کہ کدی مانا کنگ نہ بیت. پمشکہ یکرندئے پدا من ھمے گُش آں کہ مارا کینگ ءُ کست ءِ جون کل ءُ کسارت کنگی اِنت داں پَمّے رُژنائیں باندات ءَ رائے بِہ گِشیت. راج ءُ کوم ءِ اُمیتانی گیمُرتگیں اِنجیر پُلّ ءُ بَر بکنت.
مَہ دار کینگ ءُ کست ءُ ھسدّ گوں برات ءَ
بِہ جزم دست ءِ تئی ہَنجر ءَ نہ گندیت کس
” بسمل”
