آزمانک
رگو ءِ واجہ
نبشتہ کار: عارف ھمبل
دی بلوچستان پوسٹ
واجہ چُشین مردے نہ ات بلے نزان انت چیا چو کت ءِ؟ منءَ گار کنت کُشیت پرواه نہ انت بلے گوں کماش ءَ اے وڑین هبر مکتیں ءِ کماش آئی ءِ قبلہ مہ بیت بلے آئی ءِ هون ءَ گوں الم سیادی بیت۔
رگو درچک ءِ سیاهگ ءَ نشت ءَ وت سر واجہ ءِ سرا جیڑگ ءَ انت کہ رگو ءِ واجہ لهتیں روچ ساری رگو ءِ سیادی پروشتگ ات چہ رگو ءَ باز دور شتگ ات۔
چوناها رگو ءُ آئی ءِ واجہ هر وهد ءَ هر مشکل ءَ هم کوپگ بوهگ ءُ کماش ءِ واهگانی سرجم کنگ ءِ وعده کتگ ات کماش ایشانی هدا ات پدا رگو وتی درست اوست واجہ ءِ سرا بستگ ات انت۔
نوں رگو ءِ چمانی ارس پیداک اِت انت یک شل ءَ بس همے جیڑگ ءَ اتت کہ واجہ پرچہ چو کت من کماش ءَ چے بگوش اَنت۔۔۔
اڈے من تئ نام ءِ سرا پہر بست من ترا گلابانی باگ ءِ هیال کت من ترا یک ڈولدارین عکس ءِ گُشت من ترا مہر ءِ هدا منِّت من ترا دیدگانی وشی ءِ ارس کت من ترا کماش ءِ مہروان گُشت ۔۔ بلے بلے من نزانت کہ تو گلابانی پھل نہ ئے بلکن تو راه ءِ هما کنٹگ ءِ چماں ظاهر نہ بئے ءُ پاداں هونیگ کنے۔۔ من نزانت کہ تو ڈولدارین عکس ءِ نہے بلکن تو ستُکگیں بُت ءِ اے ڈولداری تئی نہ انت اے کماش ءِ آدینک بوتگ کہ ترا ڈولدار ءِ کت ءَ۔۔ من نزانت کہ تو مہر ءَ چہ سک دورین مردم ءِ ءُ مہر هم ترا سرپد انت کہ تو همراه داری کت نہ کنے مہر گون تو سیادی کنگ ءَ ترسیت ۔۔ من نزانت کہ تو ارس ءِ بستار ءَ هچ پوه نہے ۔ تو بلکن ارس ءَ دو ترمپ آپ هیال کنے تو اے نزانے کہ اے دو ترمپ آپ ءَ را امبار ءِ درد گون انت ۔۔۔
ءُ من اے هم نزانت کہ تو کماش ءِ مہروان ءِ نہے بلکن تو کماش ءِ نام ءِ پُشت پہ وت ءَ نام لوٹ ات تو کماش ءِ نام بہا کت ءَ ءُ اے بزان کہ کماش وتی نام ءِ بہا کنگ ءَ کدی وش نہ بیت ۔۔ اے کماش نام ءِ پُشت ءَ بارین چنچو مات ءَ وتی تنگوئین چک ءُ چنچو گوهار ءَ وتی سالونکین برات ءُ چنچو برات ءَ وتی هم کوپگ چہ وت ءَ گِست ءَ کتگ انت۔۔
ترا نام رست تو نام ءِ واهند بوتے ۔۔۔ بلے اے بزان کہ کماش تئی همراه نہ بوهگ ءَ اوشت ءِ آماچ نہ بیت کماش روان کنت کماش ءِ کوپگ انگت ءَ مهکم انت کماش انگت نزور نہ انت کماش انگت وتی پادان اوشتاتگ۔۔
رگو درچک ءَ گوں هبر کنان ءُ آئی ءِ ارس ریچگءَ اِت اَنت۔
رگو رگو رگو تئ واجہ جنَگ بوت ءَ تو سرپدے۔۔؟
گونڈو ءِ تچان تچان ءَ رگو را هال دات
منی واجہ جنگ بوت ءَ ۔۔۔؟
رگو ابکہ بوت گوں لهمیں آوازءِ گشتے
هو جنگ بوت ءَ آ دگ ءِ بیچ ءَ کپت ءَ کس کرا نہ روت ۔۔۔
رگو پاد اتک ءُ روان بوت ۔۔۔
شما ادا اوشتاتگے کس واجہ ءِ مردگین بدن ءَ چیا چست نہ کنت شمارا کمو انسان ءِ چہرگ هم نہ جنت۔۔۔ رگو ترندی ءَ گُشت لاش ءِ نیمگ روان بوت۔۔۔
رگو مرو اے بد وپا ءِ اے بے زبان ءِ ایشی ءَ بل کہ همے وڑ بیت پدا تو سرپدے ایشی ءَ را کئے جتگ۔۔؟ ایشی گوں کماش ءَ دگہ کت پہ وتی وشیانی واستہ ایشی هما وشیان مرچی جتگ هما وشی کہ هون ءِ هار ءِ پُشت ءَ کیت اے ملامتیں مردے۔۔۔
همے هبر رگو ءِ گوشان کپت انت رگو کمو وتی گام داشت انت، بلے پدا هیال ءِ اتک کہ منی همراه بوت ءَ من ءَ روگ لوٹی الم۔۔ رگو روان بوت واجہ مردگین بدن آئی ءِ نزدیک بیان بوت ۔۔
منی کتگین درست من ءَ میاریگ کنگا انت کہ تو شر نہ کت رگو من گناه گار، من بد زبان آں، من ءَ اے درچک دار کوه کوچگ درست وتی کنگا نہ انت تو میا کہ گناه گار بئے تو میا منی نیمگ ءَ تو میا۔۔
رگو ءِ هیال ءَ واجہ من ءَ گشگا انت ۔۔
رگو وتی گام داشت انت کمو اِنگو آنگو چارت آئی چماں هچ نہ یتک بس هاموشی ابیتکی بے تواری ۔۔۔
بلے رگو انگت روان بوت پرچاکہ همراه ات ۔۔۔۔۔
