بہ جیــــڑ کہ جیڑگ الم اِنت
نبشتہ کار ! زڈ جی دشتی
کے ءَ پہ بہ جیڑیں ،
ما بہ جیڑیں پہ راج ءِکُل شهیداں ، بہ جیڑیں پہ راج ءِ شهیدیں سُوهو اں ،
کہ آ شهیدانی کار چے بیتگ؟
چے پہ راج ءَ ندر کتگ اِش؟آهاں چتو وتی زندمان گوازینتگ ،
بیا اِت کمّو جیڑ یں ءُ چاریں کہ بلوچ ماتاں پہ چیا وتی بچ پہ راجءَ ندر کُتگ اَنت ۔
بیا چاریں کہ شہید گلام مھمد ءَ پرچا وتی جان پہ راجءَ داتگ واجہ شہسوارءَ وتی ورنا ایں بچ اسلمءَ ھوار چار بچ پہ بلوچ راجءَ پرچا ندر کُتگ ڈاکٹر اللہ نزر ءِ ماتءَ پرچا وتی دو زہگ پہ وتن ندر کُت شہید چیرمین دوست مھمد گو وتی ورنائیں زھگ تاہر جانءَ پرچا پہ کومءَ ندر بیت ڈیرہ بگٹیءَ بگر دان مندءُ دشت ءَ ھزاران بلوچ پسگاں پرچا وتارا شھید کنائنتگ ۔
اَنچوش کہ ما درست سرپد ایں کہ مارا گلزمین ءِ هست ءُ ما یک گران بهائیں مڈّی ءِ واهند ایں مارا یک گُلیں راجے هست ـ بلے مرچی مئے سرزمین دژمن ءَ وتی ایردست جوڑ کتگ ءُ مئے گلزمین ءِ سر ءَ واجهی کنگ ءَ اِنت، مارا آئی ءَ وتی گلام جوڑکتگ ، بلے بلوچ راج گلامی نہ مَنّگ ءَ اِنت ءُ نہ منّ اِیت بلوچ راج گلامی ۔
هاں ،نی هما سُوهو هما تنگویں بچ چتو شهید بیتگاں ؟
نی بہ جیڑیں آ سُوهو کہ شهید بیتگاں پاکستانی ریاست ءَ آ شهید کتگ اَنت ، آ پاکستانی ریاست ءِ دیم ءَ دیوال ءِ بیتگ اَنت پاکستانی ریاست ءِ هما راه ءِ دیما ڈنگر بیتگ اَنت پاکستانی ریاست ءَ وتی راه ءِ ساپ کنگ ءِ واستا آ شهید کتگ اَنت۔
آهاں وتی هکّ ءِ گپّ جتگ ءُ گلامی نہ منّ اِتگ ، آ هاں وتی راج آگاه کتگ کہ مارا بهشتیں سرزمینیں هست ءُ مارا یک بلاهیں مڈّی ءِ هست ، پاد ءَ اِت کل راج مئے همراه بہ بئیت ،
آهاں پہ وتی هک ءِ واستءَ توار چست کتگ ءُ گلزمین ءِ آجو کنگ ءِ تلب کتگ آ مرچی پاکستانی ریاست ءَ شهید کتگ اَنت ۔
من اشی ءَ گمیگ نہ آں کہ مئے سُوهو شهید بیتگ اَنت ، اَنچوش کہ شهید گلام مھمد ، شهید لالا منیر ، شهید شیر مھمد ءُ شهید ڈاکٹر منّان ءُ شهید چیرمین دوست مھمد شہید رزا جہانگیر ،امداد، عارف نور ءُ دگہ بازیں بلوچستانءِ شہید ، کہ آ هاں وتی هکّ لوٹ اِتگ آ شهید بیتگ اَنت ، بلے من دلجم آں کہ هزار گلام مھمد دگہ اتکگ هزار شیر مھمد دگہ اتکگ من دلجم آں کہ انگت کیت ، اِے گپّ ءَ پاکستانی ریاست شر بہ پهم اِیت کہ هزار سر روت هزار کیت بلے بلوچ راج پد نہ کنز اِیت ، پہ تمردی دیم ءَ جنزان اِنت ،بلوج راج داں وتی منزل ءَ سر نہ بیت آ پدا پُشت ءَ نہ چار ایت ۔
بیا اِت ما هم هما شهیدانی رندپداں بہ گر ایں ، وتی توار ءَ چست بہ کن ایں پہ گلزمین پہ وتی بزّگیں راج ، ما وتی بزّگیں راج ءِ لاچاری ءَ بہ پهم ایں ءُ زالم ءِ هلاپ ءَ پاد بیا ایں مئے سر ءَ ھلوپَگ “فرض” ایں کہ مئے هکّ ایں ۔
اَنچوش من یک کتابے ءَ وَنت ،
مئے( نبی پاک مھمد صلّی اللّہ علیہ ءِ وسلّم ) اَرز کنت کہ هما کومے سر ءَ کہ آ ریاست زلم کنت اِنت آ کوم باید پاد بئیت زالم ءِ هلاپ ءَ جَنگ بہ کنت آئی ءِ هکّ اِنت آئی ءِ سر ءَ پرز اِنت ،
مئے لهتے نوجوان اَنچوش واب اَنت هاموش اَنت بےسما اَنت کہ هچّ ءَ سهی نہ اَنت ،
او مئے راجءِ گلیں ورناهاں درپشوکیں چراگاں واب مہ بئیت آگاه کن اِت وت ءَ کہ دژمن اتکگ مئے ونگ ءَ سوار اِنت مارا انگت سمانیست ،
ما بہ جیڑ یں پہ تپاکی بہ جنز یں پہ شهیدانی گلیں راه ءَ پہ آجوئی ۔
تپـــــاکی آجوئی ءِ مانزمان اِنت
بلوچستان آجو بات
