بلوچ راجی جُنز ءُ لگورانی کرد
هسابجار
دی بلوچستان پوسٹ : بنشتناک
اے راستے کہ کار گران انت ءُ هبر ارزان ، اُودا کہ کار انت ، کار ءَ کارچ ءِ نام پرانت ءُ زبان ءَ زهم ءِ , بلے اے هر دُکانی میان ءَ هما پرک کہ منتگ یکے پہ ٹهشت ءَ انت ءُ دُومی پہ بگاڑ ءَ –
ما مدام همے گندیں همے وڑا چہ ازل بوتگ ءُ کئیت کہ کجام هم کارے بی بیت آئی ءِ دیما اڑاند الم ءَ گندگ ءَ کئیت ، کجا نہ کجا تو الم گندے کہ هما کار کہ پہ یک گهتری ءِ هاترا بوهگ ءَ بیت ، آئی ءِ دیما کسے نہ کسے ترا اُوشتگ ءَ گندگ ءَ کئیت.
پرچہ کہ هما کار کہ کنگ بوهگ ءَ بیت الم پہ مول ءُ مرادے ءَ،پہ یک مکسدے ءَ بوهگ ءَ بیت –
همے کار چاے کجام هم کارے کہ آئی ءِ سیادی گوں چاگرد ءِ تہ ءِ چست ءُ ایراں بہ بیت الم چُشیں بازینے بیت کہ همے کار آیانی چپ ءَ روت ءُ هما اے کار ءِ دیما میلانک بنت ءُ آ کار ءَ ترا پہ شاهستگی کنگ ءَ نیل انت –
کجام هم چاگردے بہ بیت اُودا شر ءُ هراب هردُک است بنت. انصاف ءُ نا انصافی هر دُک ترا گندگ ءَ کایاں –
الم وهدے ترا چیزے کہ تُورینت ، ترا تکلیپ کنت ، زاهریں تو وتی تکلیپ ءِ دور کنگ ءَ هما بار ءَ سُبک کنگ ءَ پہ دست ءُ پادے جنئے .سُر ءُ پُرے بندات کنے –
تئی همے دست ءُ پاد جنگ ، تی همے سُر ءُ پُر ، بزاں کہ جُهد ترا پہ تی هما لوٹتگیں شاهستگی ءِ نیمگ ءَ براں کنت تئی سر ءِ بار ءَ لیٹینان کنت دُومی نیمگ ءَ ، هما نیمگ ءَ کہ آئی ءَ پہ وتی شاهستگی ءِ هاترا تی سرا لڈتگ –
نی زاهریں هما کہ پہ تی تکلیپ دیهگ ءَ وت شاهستہ بوتگ ، الم پدا هما بار ءَ پہ ارزانی ءَ وتی سرا زورگ ءَ تیار نہ بیت ءُ آ هم دست ءُ پادے جنت ، سُر ءُ پُرے کنت کہ من پدا دوار هما بار ءَ وتی سرا آرگ ءَ مَیلاں کہ من چہ وت چوٹینتگ ءُ تی سرا لڈتگ –
پمشکہ جنگ بنا بیت . اے سَنگ ءُپارسَنگ ءِ همسنگ کنگ ءَ الم مهنت کنگ کپیت . ءُ باز براں اے سَنگ ءُ پارسَنگ تیوکی هم بیت ءُ مُچی ءَ هم بیت ، هما سَنگ ءُ پارسَنگ کہ مُچی یے ءَ بیت کل همے هزاب ءِ تها بوهکیں مهلوک بنت کہ سَنگ ءِ همسَنگ کنگ ءَ ، ءُ وتی تکلیپی ءِ دور کنگ ءَ مُچی ءَ جُهد کنگ بندات کننت –
چو کہ کجام هم کارے بید ء زهمت کشی ءَ نہ بیت ، جنگ وا جهان ءِ گران تریں کاراں چہ یکے ءُ جنگ پدا هما جنگ آشوبی جنگ یک دمبراینوکیں کارے .انچو هالو هالو ءَ آسر نہ بیت ، دنیا ءِ تها بازیں جنگ بوتگ انت ءُ است انت هم کہ پُشت در پُشت ءَ جنگ دیان ءُ پیداک انت بلے همے جنگ آسری ءِ نام ءَ نزانت –
آشوبی جُهدانی تها اول سرا همک وڑیں مردم ھوار کپ انت گوں ، پرچہ کہ تو وهدے کہ تکلیپ بئے تہ گندے کہ کسے منی همے تکلیپی ءَ دور کنگ ءَ دست ءُ پادے جنگایں ، جُهدے کنگایں تہ الم هما تکلیپ بوتگیں مردم ءِ دل هم تُکشیت کہ من هم گوں بہ کپاں وتی هک ءَ ادا بہ کناں گوں ، پرچہ کہ اے هزاب مئے کلانی سرا استیں ، ما شاهستہ بیں تہ کل بیں پمشکہ آ همے امیت ءَ ھوار کپنت ءُ بازینے وھدے زوراکیاں چے ری اکشنری بنت ءُ جزباتانی بُنیاد ءَ گون کپنت گوں بلے پدا دمبرنت.
بلے وهدے آ همے وتی سر ءِ تکلیپی ءِ دور کنگ ءِ هاترا هما سُر ءُ پُر ءِ بزاں کہ جُهد ءَ کہ ھوار بیت ءُ آئی ءِ تہ ءِ تکلیپی ءَ گندیت تہ پرتریت کہ اے وا چرا هزاب ءَ چہ گنتریں هزابے ، تُن ، شُد ، پند ، بے وابی ءُ دُرساں مستریں هزاب ، مِرَگ ءِ بیم ءَ کہ ماریت ، تہ آئی ءِ همّت هلاس بیت ءُ هزار نیمون سازیت ءُ وتا یک کِر کنت ، ءُ آ همے ماریت کہ مدان مدان ءَ کُل چو منی وڑا دمبرانت ءُ اے جیڑه کُٹیت ، ما پدا وتی پیش ءِ وڑا وتی هما زند ءِ واهُند بیں ، هر وڑا کہ بیتگیں وا بیتگیں بلے دگہ جنگ ءُ مڑے وا پِر نہ بوتگ ، وتی لوگ ءَ وا بوتگیں ، وتی مردمانی تها بوتگیں .هزابیں مرگے وا سرا ساهیل نہ بوتگ –
بلے اے وڑا جیڑوکیں مردم هزارانی تها سد بنت ءُ پریشانی پِرترگ ءَ هما کار کہ بُنیادی مردماں پہ ستک ءُ پُهتویں ارادهاں پہ وتی گلامیں زند ءِ دایمی هزاب ءَ چہ بُن ءُ نهالان ولگوج کنگ ءِ مکسد ءَ.بندات کتگ ، آ مدان مدان ءَ جُنزان بنت ءُ وتی جهد ءَ وتی بسات ءَ کناں باں ءُ آیانی هما همت ءُ جوزگ ءَ اے دگہ مردم کہ گنداں باں آیاں باں جهد ءَ ھوار کپاں باں ، جهد مهکم تر بیاں بیت ءُ هما پشتکپتگیں مردم کہ ، اے جُهد ءِ مهکمی ءَ گنداں تہ حساس ءِ کمتری ءِ آماچ بنت ،مدان مدان ءَ نفسیاتی مریض جوڑ بنت ، آ تها چہ بیمار بنت.
اے پشکپتگیں مردم کہ بلوچ چاگرد ءَ لگور ءِ نام ءَ زانگ باں ، اے هما مردُماں چہ بنت کہ وهد ءِ زورکیاں چہ مجبور بوتگ انت ءُ لهتے وهدی تور ءَ جزباتی بوتگ ھوار کپتگ انت –
اے لگورانی سے تهر انت .اشانی تها یک بهر وا سکیں کپتگیں باں کہ آ پہ وتی شاهستگی ءُ آسودگیں زند ءِ هاترا هما وتی گوستگیں جاورانی ترتیب ءِ تها وتا دوار ھوار گیج انت ءُ دُژمن ءِ کُٹ ءَ وتا دور دینت همائی ءِ بهر جوڑ بنت ءُ پہ همائی ءَ کار کن انت ءُ وتی هما همرایاں گراینیت ءُ جناینیت ءُ تاوان بار کن انت کہ پہ همائی ءِ تکلیپی ءَ دُور کنگ ءَ باڑه بوتگ انت ءُ اے وت هم همایانی یک بهرے بوتگ –
دُومی هما بنت کہ چرے سُر ءُ پراں وتا دور دارانت ءُ بے تواری ءَ چیپانمور بنت نہ اے نیمگ ءَ بنت ءُ نہ آ نیمگ ءَ بنت پہ ھمے ھاترا کہ مارا جنگ اسرمند مکنت بلے جنگ وھدے یک ملک ءُ دمگے ءَ کپیت روچے نہ روچے،وڑے نہ وڑے ھرکس ءَ وتی آس ءَ سوچیت.
سیمی هما بنت کہ چہ مرگ ءِ تُرس ءَ وتا چہ جُهد ءَ گستہ کن انت بلے دل اش تُشکیت کہ ما گون هم بہ بیں –
یک گپے تچکیں کہ تُرس ءُ جنگ ھور بوت نہ کن انت ، اے هما تهر انت لگوری ءِ کہ چہ اولی تهر ءَ کترناک تریں ، پرچہ کہ اولی تهر دُومی پریک ءِ تچک ءَ همراہ انت ءُ زوت زانگ بیت،گرگ بیت، جنگ بیت ، بلے اے نہ اولی پریک ءِ همراه انت ءُ نہ دُومیگ ءِ ءُ نہ بے تواریں ، اے میان ءَ اوشتاتگ وتی دل ءِ وش کنگ ءَ –
دستے دُومی پریک ءَ نہ رسیت ءُ وتیگ ءِ همراه بوت نہ کنت یکے چہ مرگ ءِ تُرس ءُ دومی وتی کاهلی ءُ جانبڈی ءَ چہ.وهدے کہ جنگ ءَ دمبُردو بنت یا بیرو کن انت ءُ وتا بے میار کنگ ءُ وتی لگوری ءَ چیر دیهگ ءُ وتا پارسا کنگ ءِ هاترا ایمانداریں سنگتانی ءُ جنگ ءِ شوربندیانی سرا وسریں اتراز کنگ ءَ بندات کنت ، وتی واتری ءَ پہ همے هیلہ هُنراں جواز جوڑ کن انت .وتی کتگیں سوڑگ ءَ راست ءُ ایمانداریں سنگتاں رد سابت کنگ ءَ گلائیش بنت ءُ روچے هُنرے سازانت –
وتی جند ءِ ریپینگ ءَ ، آ وتی منّاں مهلوک ءَ ریپینگ ءَ بنت ءُ همے زاهر کن انت ، آ وهدی کہ ما گوں بوتگان اشانی کارپد اے نہ بوتگان ما همیشانی همے کاربیرانی آنی سبب ءَ دراتکگاں .وتا بے میار کنگ ءَ وتی لگوری ءِ چیر دیهگ ءَ روچے هنرے سازانت ءُ بے سر ءُ بے بُنیں نکتہ چنی کن انت ءُ وتی همرایاں بنام کنگ ءِ جُهد ءَ بنت ، آ وتی منّاں وتا بے میار کنگ ءِ جهد ءَ باں بلے همے میان ءَ دُژمن سوب کناں بیت ءُ جُنز تاواں بار بیاں بیت –
اے چہ وتی نادانی ءَ پہ وتی بے میار کنگ ءَ جُنز ءِ چیریں رازاں هم درشان کن انت گونڈیں گونڈیں گپانی سرا ایرتی ءَ گوں نکتہ چینی کن انت ءُ وتی همرایانی رازان درشاں کن انت ءُ دُژمن ءَ پہ راه پچ کن انت –
اے هما مردم باں کہ پارٹی ءُ گلانی تها واننده ءُ سرپدیں مهلوک انت ، لس دیوان بنت کہ اشانی وت ماں وتی دیوان ءُ چاے چاگردی رسانکدر (سوشل میڈیا) ما مدام گندیں کہ پارٹی ءُ گلانی سرا ایراد گرگ ءِ نیمون ءَ همے نفسیاتی مریض ، لگوریں بے کرداں کہ روچے گوں نوکیں پندلے ءَ دیما پیداک انت ءُ ردیں پروپگنڈہ کننت پہ مردماں زھنی سورت ءَ مان گیشینگ ءَ.
مرچی همینچک جیڑه کہ پیداک بوتگ ، پارٹیانی یکے دُومیگ ءِ بُتهام جنی یا بے بیسهی،مخبرانی پلامرزی ، مهلوک ءِ پارٹیانی سرا بے بیسهی ، کُل همے لگلورانی کارپداں ءُ سوشل میڈیا ءِ بے پائیدایں پُپسڑیانی وجہ ءَ پارٹیانی راهشون ءُ ایمانداریں سنگتانی ایرجنگ ءُ وتا بامرد زاهر کنگ ، وتا پارسا ءُ وتی لگوری ءِ چیردیهگ ءِ جُهد ءَ گوں وتی زوریں دانشوریاں جهان سرا زُزتگ –
اے کل همے تہ ءِ بیچاڑی ءُ وتی کرداں چہ پشومانی ءِ سبب ءَ پیداک بوتگیں نفسیاتی مریضی ءِ نشانی انت . کہ اے داب ءَ درانگاز بوهگ ءَ انت، ارمان کہ کار ءَ کارچ ءِ نام پِر مہ بوتیں ءُ زبان ءِ زهم زنگاں گپتیں ، بلکیں اے کلکت چرے نادراهی ءَ رکتگ ات ءُ جُنز اے کدا تاوان بار نہ بوتگ ات.
بلوچ راج پہ هوش بات
…. ء
بلوچ سرڈگار آ جو بات
