شہید اُستاد منظور احمدبلوچ
ندکار: شولان بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
دگنیا ئے تہ ءَ قُربانی دیوکیں مردم لہتین انت کہ آہ ھساب بنت اے ھاترا کم انت کہ قُربانی دیگ ءِ عمل سک گِران ءِ چُشیں ھچ وڈیں انسان ءِ نیست کہ آہ بلوٹیت من چہ زندئے وشیاں چہ بے بہر بہ باں زند وشیانی نام انت پمیشکہ دگنیا ئے گیشتریں بنی آدم وتی زند ءَ را گیشتر آسودگ کنگ ءِ واست ءَ گوں وت ءَ سرءُ چیر انت
بلے لہتیں انچیں نام دیما کایاں کہ آہ تہنا پہ وت ء- زندگ نہ بوتگ انت آہ راج ءُ زمین ءَ پہ زندگ بوتگ انت پمیشکہ وھدءِ کہ راج دوستی ءُ زمین دوستی ءِ گپ ءَ کن ءِ ایش نام ءَ دیم ءَ میارئے تئی کّسہ نہ سرجم بیت۔
ھمے قُربانی دیوکیں ورناہ ءَ چہ یّک ءِ ملنگ تبیں دوست منظور انت منظور ہرکسءَ پہ منظور اّت آئی ءِ ملنگیں تب ہر وھدا یک ھساب ءَ اَت انچوں گُشاں کہ انسان یکیں تب ءَ داہمی بوت نہ کنت بلے نزانہ ایش ورناہ ءِ ملنگیں تب یک ساہت ءُ اوں مّٹ نہ بوت آہی ءِ کندگ ءَ چہ درد ءُ گپ ءَ چہ راج دوستی ءِ بوہ مان اَت ایش منظور اَت کہ سکین مارشت ءُ درد ءِ کتاب ئی اَت منظور ءَ ہرکس سرپد بوت نہ کُت پہ آہی ءِ سرپد بوھگ ءِ واست ءَ آہی ءِ باتن ءِ دردانی تہءَ ھوژناگ کنگ المی اِنت آہی ءِ اوپار ءُ پاہار باتن ءِ تہءَ اِت انت مدام وت ءَ وت جُست ءَ اِت انت ایش ھمے دردانی سوب اِنت کہ آہی ءِ زندمان مٹ کرتگ
من سدکاں کسے گوں منظور دُچار کپتگ آہ الم ءَ جیڈیت کہ منظور ءَ انگت زندگ بوھگی بوتگ۔
چشیں زہیپ ءِ ورناہ کرنانی سرا ودی بنت چشیں درویش ءُ مریدانی دوری ءَ زمین ءِ درچک ءُ دار دشت ءُ کوچگ پرسیگ انت انچوں
گُشنت کہ مرد یک رندے مریت ءُ نامرد روچے ھزار رندا مریت ہمے دروشم ءَ منظور پہ مردی مرتگ ءُ ما ہچ پژنیگ نہ ایں
آئی ءَ مُدام ایش گپ جتگ کہ آجوہی گِرگ ھنچوں آسان نہ انت اگاں ھمنچو آسان بوت اِنت دگنیائے راج دپتر ھونانی سرکِیل نہ اَت مرچی ھما گوں دژمن ءَ انچو سر ءُ چیر اِنت بگند ئے اے جنگ ءِ تہءَ مہ باں ھما اوں ارواہ ءِ قُربانی ءَ بہ دیاں بلئے باریں مئے زندمان ءِ گُڈی وھد گوں دژمن ءَ دیم پہ دیمی بیت یا مارا دگہ بیماری ئےوتئی نام ءَ مکن ـ
بلئے منظور ءِ گُڈی واھشت سرجم.بوت گوں زژمن ءَ دیم پہ دیم بوت وتئ دردانی سرجمیں پاہار گوں دژمن ءَ دلجمی ءَ کرت انت
بلے من پُر امید اِنت کہ شہید ءِ کاروان ءِ ھمسپر داں گُڈی واس ءُ واک ءَ شہیدانی واھگ ءَ پورا کناں۔
