“تارمہ غا چُنکا کوٹی، ہرانا روشن دان دے ئٹی منہ ساعت اکن ملنگک و دوارہ اسیکہ وا بھلو ساعت اسیکن کن بند کننگک، اوکان گُڈ ہچ سما تمیپک کہ ہراتم نن ہلک و ہراتم دے ٹِک تس، بیرہ روشن دان نا ملنگ آن سما تمک کہ دے ئنا اسہ پاس ئسے. روشن دان آن دے کوٹی ٹی پیہسہ کوٹی ٹی تولوکا بندغ آ تمیسہ اودے دیخہ دے مون اس بشخ ولے کوٹی ٹی بند آ بندغ نا نت دوک و خنک تفوک ءُ، او بیرہ دے مون ءِ محسوس کننگ کیک. اِرغ و دیر بیرہ پِن نا کچ تننگک اوفتا حالیت ہم اندن کہ گند آن تے اُست ہڑسینگہ و تینے آ زُلم کریسہ منہ باخو گُٹ آن ایمون مرے یا مف. چُرّو و چکر کن اسہ وخت ئسے آ ہننگ نا موکّل ءِ، چکّری نا حالیت اندن ءِ کہ ہر پارہ غرک، گند و گڑس اوڑے ہم چُنکو ساعت ئسے نا مَوکّل…..!”
دا ہیت آک اسہ بلوچ ورناء ئسے نا ئسر ہرادے پاکستانی ایجنسی نا کارندہ غاک بے گواہ کریسر و اوڑا بے دادی کریسہ اونا بلوچ مزاحمت کار آتیتون سیالی نا اقرار کریفنگ نا کوشست کریسر. بھلو وخت اس زندان اٹ بندی دا ورنا تینا بخت ئنا سوب آن یلہ مسوسس. ورنا نا دا ہیت آتے ای جاگہ ئسے آ اوڑتون اوڑدئی اسیٹی اوڑان بنگٹ. دا ہیت آتے بننگ تون کنا بدن نا پُٹ آک جِک مسر انتئے کہ زندان نا بیرہ دا دروشم تینٹ اسہ بھلو بیدادی ئسے تو داڑان بیدس ایلو ہرا بیدادیک زندان اٹ کیزی آ مریرہ اوفک امرو دروشم اسیٹی مرور!!
آفتاب بلوچ ہرانا عمر دا وخت آ بیرہ نُو سال ءِ، ہراکہ تینا چُنک سنی نا سوب آن دائسکان جہان نا بھاز چنکو بشخ اس خنانے و دائسکان زند ئنا ایلو گچین آ رنگ آتیان بے سما ءِ، دائسکان او تینا سنگت آتیتون گوازی تیٹ مشغول ئس، دائسکان اودے تینا چُنک سنی نا چَس ءِ ہلیسہ نوک بروت آ سَن ئنا زیبائی تا چَس ءِ ہلوئی ئس. آفتاب ہم اینو زندان ئٹی ءِ. آفتاب بلوچ ءِ 28 اکتوبر 2017 آ ننکان کراچی آن پاکستانی رینجرز و انٹیلی جنس نا کارندہ غا دزگیر کریسہ بے گواہ کریر. دا وخت آفتاب و اوڑتون اوار بے گواہ مروک آتے چار تُو آن زیات مننگ ءِ.
ای ہراتم زندان نا بابت ٹَک خلیوہ (الّمی کنا سوچ آتیان بھاز زیات زندان بد ءُ دروشم اسیٹی مرو.) تو خلیس و بیم ئتون سرگڑدانی نا گواچی مریوہ، کنا کاٹم سرگڑدانی آن موڷ کیک، ای بے جارات مریسہ تینا مُون’ نَت دُو خلیوہ. او امرو زند ئسے کہ نہ تینا اُست خواہی تو خاچنگ کیسہ، نئے تولنگ، نئے کُننگ، نئے ہیت کننگ کیسہ و نئے پین گڑا اس…….، گواچنی ہیت تو اندادے کہ او زند اس اَف. زند تو جہان نا رنگ آتیان چَس ہلنگ نا پِن ءِ، جہان تو تینا اُست خواہی تون سیل و سوات نا پِن ءِ، جہان تینا اُست خواہی تون گچین گچین آ کُن خُور نا پِن ءِ ولے زندان جہان و زند ئنا پِن مننگ کپک.
بلوچستان نا بیرہ اسہ آفتاب زندان ئٹی اَف بلکن ہزار آتا کچ اٹ آفتاب آک زندان آتیٹ بند ءُ. او آفتاب آک ورنا، کماش، چُنک، بھلن ہر دروشم اٹ بے گواہ مریسہ زندان آتیٹ کہی سال آتیان بندی بیدادی تا گواچی مریسی ءُ. اندن دا زندان آتیٹ بھاز آ بلوچ زالبول و پین کہی چُنک سن آ مار و مسنک بے گواہ ءُ ہرافتا بابت پورہ معلومداری میڈیا اسکان ہم سر مننگ کتنے، انتئے بلوچستان اسہ بھاز شابیت ءُ ڈغار ئسے آ تالان و ایلو پارہ غان پاکستانی فورسز آتا سوب آن بھاز آ علاقہ غاتیت مروکا ظلم و بے دادیک میڈیا و جہان نا مُون آن اودیم ءُ مطلب میڈیا ٹی بروکا حساب آن بھاز زیات بلوچ مخلوق ظلم ئنا گواچی مریسہ اینو زندان آتیٹ بندی ءُ.
آفتاب تون اوار شش سالہ اُلفت و ایلو یانزدہ بندغ نا بے گواہی ءِ چار تُو آن زیات مننگ ولے نن تینا زنچک تیٹ اُریسہ تینا جائزہ ءِ ہلین کہ داخہ دے اٹ نن اوفتیکن انت کریر؟
گڑا یخین اٹ نن اندا خنینہ کہ اسہ ترندو احتجاج اس ہم نن کننگ کتنن، نن بیرہ دود آنبار منہ دے سوشل میڈیا غا اوفتا عکس آتے شینک (سوشل میڈیا ءِ کاریم اٹ اتنگ و ننا نزوری تیا ہیت کننگ تینٹ اسہ جتاؤ سرحال ئسے.) کرین و بے خیال مسون. بلوچ سرفیس سیاست نا دعویٰ کروکاک اسہ گچین ءُ و سرجم ءُ مچی اس ہم ہڈ تننگ کتنو، اوفک بیرہ مسہ چار پلے کارڈ ئتون تینا عکس آتے ہلیسہ اُست جَم مسر کہ نن ہم گڑاس کریر ولے اینو کاریم نا خواست آک بھاز زیات ءُ، نئے بیرہ آفتاب و اوڑتون اوار بے گواہ مروکا بندغ آتیکن بلکن تیوہ غا بے گواہ مروکا بلوچ مخلوق کن، ہڑدے پاکستانی فوج نا پارہ غان خلق و گدان آتے بوٹ آتیٹ لتاڑنگ آ بچفنگ کن، بلوچستان ئٹی مروکا بے دادی تا ایسری کن سیاسی پارٹی تے تینا کاریم تے ترند کریسہ، لَس بلوچ خلقت ءِ تینتون ہمراہ کریسہ سرجم ءُ پروگرام تروئی ءِ، جہانی ادارہ غاتا مونا سرجم ءُ برانز ارفنگہ، انسانی حق آتا کوالخوائی کروکا ادارہ غاتے تینا حق ئٹی سرجم ءُ گام ارفنگ کن امنّا کرفنگہ گڑا بلکن ننے سرسہبی دوئی مننگ کے. گڑا آفتاب کُونا کودک آک دا زُلم و بے دادی تا گواچی مننگ آن رکوک مریر و جہان نا زیبا غا رنگ آتے خنر و اوفتا چَس ءِ ہلیر.
