تو پہ وتن دیوانگ ءِ : جیئند بلوچ

537

دنیا ءِ ھزارسالانی راج داپتر اے شاھدی ءَ دنت کہ اچ ادا لہتیں انچیں نمیرانیں سر گوستگ کہہ زند اش پہ بزگی گوازینتگ ،ھر رنگیں تماہ ءُ متاھاں دست ءِ وت دز کش بوتگ انت ءُ پہ لس مہلوک ءُ سر ڈگار ءَ نگرھیں جان اش ندر کتگ۔اے وڈیں نمیرانیں سر تھنا گوں یک زمین یا یک راجے ءَ بندوک نہ بنت ۔ ھاس من گلامیں راجانی دپتراں ھر نیمگ ءَ لہتیں گراں کیمتیں گوھر دست کپیت۔ھمے پئیم بلوچ جنز ءِ تاک سر ءُ چیر کنگ بہ بنت تاں ادا ھم اے پئیمیں گوھر کیمتیں سر گندگ کئیت ۔ اچ من نزیک تریں سنگت کہ آھاں پہ اے گل زمین وتی نگرھیں جان ندر کتگ چوناھا و بے ھساب انت بلے لہتیں انچیں ھست انت کہ بہہ بے ھال کنگ نہ بنت آھانی یات دلاں نکش انت چہ آھاں چیئرمین سھراب ، کامریڈ محمد خان مری، کامریڈ ساگر نبی بخش ، کامریڈ خلیل یعقوب ، کامریڈ کمبر چاکرءَ ابید دگہ باز انت ۔ھمے سنگتانی نزیکی، گوں اشاں نند ءُ نیاد ، گپ ءُ تراں ھردماں یات کاھنت۔اے ھبر ءَ گشیناں کہ منی جند جنز ءِ بھر نبوتگ بلے گوں سنگتاں نزیکی باز بوتگ اے چہ ھما سنگتاں لہتیں انچین انت کہ اشان پہ ماتیں سرڈگار ءُ لگتمالیں راج ءَ وتی سر باھینتگ انت ،اشاں زانتگ ھم کہ اے راہ گرانیں نوبتے داریت ،زند ءِ سودا انت ،جنگ، کشگ، گار ءُ بیگواہ کنگ ، زانگولیں لاشانی دز کپگ اے راہ ءَِ مزل اَنت بلے بے ترس اچ وتی ھما راہ ءَ یک گامے ھم پشت نہ کنزاتگاں کہ آھاں اے راہ پہ وت گچین گپتگ ات ۔
بلوچ جنز ءِ نمیرانیں سراں چہ یکے ھمبل رضاء جہانگیر اَت کہ شے مریدی پنام ءَ وتا پہ لگتمالیں مھلوک ءُ سرڈگار ءِ اشک ءَ دائم نمیران اش کت۔ رضاءِ سنگتی ءُ نزیکی اچ من باز نہ ات بلے ھردیں کہ رضاء من دیستگ یک پُہتئیں کامریڈی دروشمے ءَ دیستگ آئی ءَ پہ وتی زات ءَ بہہ نہ جیڑاتگ دائم گوں گل زمین ءِ مھکمیں مھر ءَ بندوک بوتگ ۔ رضاء جہانگیر ءَ منی نند ءُ نیاد ھما وھداں کہ من شال ءَ وانگ ءَ اتاں بوتگ ات ۔ شال ءِ دمک ءُ رضاءِ پادانی پد ، برے ڈگری کالج ءِ ہاسٹل، برے پولی، برے مزن شاہ در بر جاہ ، بی ایم سی ءُ برے اے دمک برے آدمک، بی ایس او آزاد ءِ مراگش ءُ زھر شانی بہ گر اندگہ چست ءُ ایراں درا من رضاء جہانگیر باز رندا باز جاگہ بازیں وڈ ءُ درشماں دیستگ۔ آئی ءِ راستی ءُ تچکی، گوں سنگتاں مھر ءُ دوستی بہہ بیھال نہ بنت تو کہ ھر وھد ءَ دیستگ بچا رضا ء بچکندگ ءَ اِنت ۔
ھما روچ کہ کامریڈے شفیع بلوچ گوں سنگتاں آوار جنگ بوتگ ات من ءَ سنگتے ءِ ایس ایم ایس اتکگ ات ءُ ھا ل ءَ پکا کنگ لوٹگ ءَ ات من یک ءُ دو سنگت جست گپت آھاں پسہہ نہ دات رضاءَ گوں من ھال کت آئی ءَ ساھتے پد گشت ھو ھال پکا انت ۔ ھمے وھداں من دگہ گپے چہ آئی ءَ جست گپت کہ راستے اناں رضاءَ جواب دیئگ ءِ جاہ ءَ اچ من جست کت کہ ترا اے گپ کئے گشتگ من و کسی نام نہ گپت کہ گپ تنظیمی ھوالہ ءَ شریں گپے نہ ات بلے رضاءَ وت ھما سنگتءِ نام گپت ءُ منا گشت کہ اے سنگت مرچاں بازیں وت سریں گپ اڈ دیئگ ءُ آ دگہ سنگتاں دل پروش کنگ ءَ اِنت تئی و سنگت انت بلے اچ اشی ءَ وتا پھریز من ھیران بوتاں کہ اے چونیں ھبرے بلے انچو کہ وھد کنزاں بوت رضاءِ گپ وتی جاہ راست بوت انت ۔
وتی نمیرانی ءَ ھپتگے پیسر منا چہ نمبرے ءَ ایس ایم ایس اتک کہ من اچ تو گنند ءُ نند کنگ لوٹاں۔ من زانت کہ وتی سنگتے بیت بلے اے نزانت کہ رضاء انت آئی وت منا گشت کہ من شے مریداں ۔ منا دیر ات کہ گوں رضاءَ ھال اھوال نیست ات البتہ اے ھبر ءَ من سرپد اتاں کہ اے زمانگ ءَ رضاء بی ایس او آزاد ءِ سیکرٹری جنرل اِنت اے زمانگ ءَ ھالات ھم نہ وش اتاں سیاسی سنگتانی گرگ ءُ برگ، آوار جنگ پدا ٹپ ءُ ٹوریں لاشا نی دز کپگ گیش بوان ات ۔ ھاس پہ بی ایس او آزاد ءُ بی این ایم ءِ سنگتاں ھالات سک نہ گیگ اتاں دومی نیمگ ءَ وتی سنگتانی بے نپیں چست ءُ ایر غیر سیاسی ایراد گیری، بی ایس او آزاد ءِ ھلاپ ءَ پندل سازگ ھم باز بوتگ ات ءُ زمانگ ھمیش ات کہ شے مریدیں رضا ء پہ وتن دیوانگ ات اے دیوانگی ءَ آ تربت ءَ آؤرتگ ءُ سر کتگ ات دیم ءَ چے بیت شے ئیں رضا چہ اے گپ ءَ باز گستا دگہ جنجالاں جیڑگ ءَ ات پہ آئی زند بلاھیں چیزے ات نہ موت ترسے ات پمشکہ آ چہ ھردُکاں یک کرّے گوں زمین ءِ جیڑھاں گوں بی ایس او آزاد ءِ کاراں دزگلاش ات ۔ من کہ شے مرید ءِ کلہ پہ وت دیست ھو کت اچ آئی ءَ وھد گپت ءُ دومی روچ ءَ آئی ءِ گشگ ءِ پدا سنگتے پہ من اتک ما ھردو دیم پہ شے مرید دیوانگ رھا دگ بوتیں۔ من دل ءَ جیڑاں اتاں کہ شے انو پرچا تربت ءَ اتکگ، اے ھالات ادا چے کنت ، من آئی چے شور ءُ سلاھ بکئیں ، چوں سرپدے بکئیں کہ ادا چہ زوت در بئیت کہ اے جاگہ رسترانی دستاں کپتگ۔ ما کہ سر بوتاں اے یک کسانیں کوٹے یے ات رضاء گوں دگہ دو سنگت ءَ ھمودا نندوک ات ۔منا کہ دیستے کنداں بوت ءُ اتک منا گلاشے کت، دست ءُ دورھ ءَ رند من رضا شری ءَ چار ات، شوکیں رضا نو پکائی ءَ شے مرید بوتگ ات، پہ وتن دیوانگیں شے مرید ،آئی لنٹ ھشک اتاں بلے دپ پُر کندگ ات، بی ایس او آزاد ءِ سیکرٹری جنرل رضاء جہانگیر ءِ پشک ءَ بٹن ھم پر نیست ات ، سیاھیں ملاشی ئیں گد آئی ءَ گور ات زانگ بوت کہ شے مرید ءَ اے گد کساس ھپتگے بیت گورا انت ۔ سیاست کہ نام کشی ءُ لاپ چاری ءَ جوان تریں وسیلہے جوڑ بوتگ من رضا ءِ اے ھالت ءَ اجکہ ءُ ھیران دگہ ھچ گپ ءُ ھبری نہ اتاں آئی ءَ منا آپ ءِ سلاہ جت کہ بوتلے چہ آپ ءَ پُر ات ھمودا ایر ات ۔رمزان ءِ ماہ ات ءُ من روچگ اتاں پمشکہ من کند ات گشت کہ آپ نہ وراں آئی ءَ زانت کہ من روچگاں گشت اش بہ بکش کہ ما روچگ بوت نہ کناں ترّ ءُ گردئے مردماں ۔ ھمدا یک شریں ساھتے نشت ءُ ما بازیں گپ جت، سیاسی گپ، وانگ ءِ زمانگ ،بی ایس او ءِ چست ءُ ایر ءُ اے زمانگ ءَ کہ وت گڑیں بحرانے پیداک کنگ بوتگ ات آ بابت ءَ ھم بازیں ھبر ءُ ھالے کت۔ رضا ء ءَ شے مرید بوتگیں ورنا وتی جاگہ ءَ محکم ات بی ایس او ءِ تھا سنگتانی آؤرتگیں بحران ءَ ھچ مان نیارگ ءَ ات آئی جواب ھمے یکین ات کہ بی ایس او ءَ ھچ نہ بیت اے درھا پر ماھگ بوتگ انت وت ھلّنت مارا گوں آھاں ھچ کار نیست وھد راستیاں وت پدّر کنت۔ اچ وتی موبائل ءَ منا دو سے میٹنگانی پوٹو ھم پیش داشت انت کہ جتا جتائیں یونٹانی دیواناں بی ایس او ءِ جنک ءُ بچکیں سنگت سک باز گندگ بوتاں ۔ گوں پوٹوانی گندگ ءَ من زانت کہ بی ایس او ءِ بابت ءَ آ پروپیگنڈہ یا دروگ کہ اخبارا ں یا سوشل میڈیا ءَ دیم ءَ آرگ بوگان انت درھ وت ساچیں کسہاں ابید ھچ نہ انت ۔ رضا ء منا پوٹواں پیش داران ات ءُ کندان ات ، اے پلاں یونٹ انت، اے پلاں یونٹ اِنت نو تو وت بگش بی ایس او کجا سر بوتگ ، آ سنگت کہ دروگ بندگ ءَ انت ھما راست انت یا بی ایس او راست ایں۔ بازیں گپ ءُ ھالاں پد من گشت کہ رمزان انت کوہ مراد ءَ زیارتی ھم پیداک انت بلے تو بائدیں کہ وت اودا مہ رو سرکار الّم ترا در گیجیت ءُ نکسان دنت ۔ھالاتانی ھترناکی، گرگ ءُ جنگ ءِ بابت ءَ من وتی منّاں آ ترسینگ ءَ کوشست کت کہ زیادھیں سر ءُ پُر مکنت منا دیم ءَ گشت اش کہ ھو من وتارا زاھر نہ کناں تاں سرکار ءِ چماں زاھر مہ باں بلے من زانت کہ شے مرید دیوانگ اِنت ءُ آ بس منی تسلہ دیئگ ءَ ھو ھو کنگ ءَ انت ۔ساھتے رند من اجازت کت ءُ چہ اودا پاد اتکاں ۔ سے ءُ چار روچ نہ گوست منا چہ موبائل ءَ کلوہے راہ دات کہ باندا سھب آپسر اسکول ءَ ادیوان انت تو اتک کنے بیا۔من ھیران بوتاں ،ترسے چیر کپت کہ باندا چے بیت اے مرد دلیر انت یا دیوانگ ،اے وھد ءُ ھالاتاں آپسر ءِ اسکول ءَ نندیت دیوان کنت ۔
وھد روان ات ءُ 14اگست ءِ شوم ءُ شانزدھیں روچ ھم اتک سر بوت بی ایس او ءَ مدام ءِ پئیم ءَ پدا زھر شانی ءُ روانک ءِ جا ر پرینتگ ات ۔ ما ابکہ ءُ ھیران اتاں کہ اے وت کشی پرچا، سرکار چوں ھونواریں رستر ءَ مست ءُ دو دست انت زھر شانی کجاکنگ بیت بلے ھیر سنگت جزباتی انت ھبر ءَ گوشدارگ ءَ کس تیار نہ ات 14اگست وتی درستیں تھار ءُ تاموریاں اتک سر بوت بی ایس او ءَ ھم روانک کش ات، پریس کلب تربت ءِ دیم ءَ زھر شانی سنگت اتک مچ بوت انت اے روچ ھرکس ترس آماچ ات تربت ءِ سے ءُ چار اکبار والہاں ابید آ دگہ درہ بیگواہ اتاں۔ جنک ءُ بچکانی ھواریں روانک اتک ءُ سر بوت بلے زوت ھلاس کنگ ءُ روگ ءِ بجاہ ءَ اشاں سے گھنٹہ ءَ گیش ھمدا نشتودار کت کہ مے سنگت چہ تمپ ءُ مند ءَ انگہ نیاتکگ راہ ءَ انت ۔ ھمے سھتاں من گوں یک ءُ دو مستریں سنگتاں ھال اھوال کت کہ چے مسلہے زھرشانی ءَ زوت ھتم کن ات سنگت بلّے رواں کہ ھالت شر نہ انت بلے ھو ھو ءَ ابید ھچ۔ اناگہ پریس کلب پوج ءَ انگیراں کت بچکیں سنگت ما لہتیں تاچینت ءُ راہ دات ءُ لہتیں پوج ءَ دزگیر کت ، جنکاں کوکار ءُ جاک کت پوج ءَ آھانی سرا لٹ شانی ءُ برزا تیر گواری کت ۔ ھمے پئیم چہ تمپ ءُ مند ءِ سنگتانی آھگ ءَ ساری پوج ءَ زھرشانی زور ھتم کنائینت درھیں سنگت یک یک بوتاں۔
ھمے روچ ءَ من گوں رضا ء ءَ پدا ھال کت ءُ گشت کہ اے چہ کسہے کہ شما مرچی کتگ اے وتی سنگتانی وت نکسان دیئگ انت ۔ اندگہ سھب ءَ سنگتے ءَ موبائل ءَ کلوہ کت بیا کہ امداد بجیر ءِ لوگ انگیران انت ۔ گوں من دگہ لہتیں سنگتانی ھال اھوال بوگا ات منا ھر ھالے کہ سر بو ات من سنگتاں سرپد کناں اتاں۔چہ امداد ءِ بجیر ءِ لوگ ءَ منا گشگ بوت کہ دوشی رضا امداد ءِ مھمان بوتگ پوج ءَ ھردو شہید کتگ انت ۔ من اچ وت ھلاس ھچگی نوبتاں ۔ شے مرید کہ پہ مکہیں گل زمین ءَ دیوانگ ات پہ گل زمین کربان بوتگ ات ۔ آئی ءَ اے ھبر راست کت داتگ ات کہ بی ایس او دائمی ھست انت ءُ ھست بیت اے دراجیں جنز ے گوں اشی ءَ محکمیں سدک لوٹیت ءُ اے سدک سرانی نوبتاں تاوان بار نہ انت ۔ مکہیں گل زمین ءِ دل پھکیں اشک ءَ شے مرید دائم ماں راج دپترءَ نمیران کت ۔ رضا ء جھانگیر گوں شے مریدی نوبتاں پہ مدامی نمیران انت ابد مان انت۔