نبشتانک: شاھینہ شاھین ءِ اناگتیں روگ ءُ بلوچ چاگردے پدمنتگی
نبشتہ کار:عبدالواجد بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
“من ھما درچکے بر بوھگ لوٹاں
وش بہ بیت تامے چہ براں وشیں
دروشم ءَ چہ درائین آں زیبا تر
ساھگے سارتیں بکشیت دنیا ءَ”
برے برے جیڑاں کہ مئے چاگردے پد منتگی ءِ سیمسر کساس کنگ نہ بنت، بلے زانگ المی انت اے پدمنتگی ءِ ودی کنوک مئے چاگردے ھکّگیں دو دست ءُ دو پادیں ھما جناور نہ انت کہ “اشرف المخلوقات “گشگ بنت منی چاگردے اشرف المخلوقات بلوچ انت ءُ اے گپ ءَ من پہ سِدک گشاں کہ بلوچ ءِ جند چہ بُن ءَ پد منتگ نہ ایں بلکیں اے پد منتگی ءِ نہ کٹّوکیں جمبرانی ساھگ دژمن ءِ نیمگ ءَ پیدا کتگیں ھما رِپک انت کہ بلوچے تہا آئی بلوچیت ءَ ولگوج کنگ لوٹیت اگاں چُش مہ بوتیں گڑا روچ رھمانی اِلم ءُ ادب ءَ چہ چکاریں کیچ ءِ پئیمیں زمین ءِ سرا بانک ملکناز، برمش ءِ چورہ بوھگ، بانک کلثوم ءِ گردن چہ بدن ءَ جتا کنگ، ھیات ماتے دیما تیر باران کنگ ءُ بلوچ ازمکار، اھوال کار شاھینہ شاھین چو اے رنگ ءَ کُشگ نبوتگ اتاں۔
شاھینہ ءِ میار ہمیش ات کہ آئی ءَ دژمن ءِ نپسیات ءَ چہ چکاریں بلوچ ءِ چاگردے دو دست ءُ دو پادیں جناوراں شعور ءُ زانت بکشاھگے ردیے کتگ ات، من اے گپ ءَ سد رندا گشاں کہ شاھینہ ءِ پئیمیں پھمیدہیں سرانی اے پئیما رؤگ مئے چاگرد ءُ بلوچی ھیائے ارواہ ءِ گٹ گیر کنگے بستارا داریت۔شاھینہ ءِ میار ہمیش ات کہ آئی ءَ کوریں چمّاں دید بکشاھگے ردی کتگ ات؟ گڑا سرپد بوھگی انت کہ بلوچے لجّ، ھیا، میار جلّی ءِ بام ءَ جورکاں داتگ بگندے اے ھیال کنگ ءَ من باز ھبکّہ باں کہ یک با اِلمیں زالبولیں سرے ءِ کُشگ چو ارزانیں کارے نہ انت اے گَھِتگیں کارے کنوک ھم سازش ءِ بھر انت کہ لوٹ انت بلوچ ءِ گلامی تا ابد برجاہ بہ بیت۔ شاھینہ ءِ میار ھمیش ات کہ آئی واھگ ات کہ بلوچ زالبول کلم ءَ گوں مھر بکن انت ءُ وتی جبین ءِ چیریں رازاں رنگانی دروشم ءَ دنیا ءَ پیش بدار انت ءُ بگش انت کہ مئے ھم رُدوکیں ارمان است، مئے ھم لھتے زندگیں واھگ است کہ ھماہانی سوب ءَ ما چار روچ زندگ بوھگ لوٹیں؟ گڑا ھئو اگاں اے کار ردیں ایوک شاھینہ ءَ نا بلکیں اے چاگردے تہا ہر ھما بلوچ زالبول کشگ بہ بیت کہ وتی واھگ ءُ ارمانانی درنگازی ءَ فن، آرٹ ءُ رنگانی ھمرائی چار گپ جنگ لوٹاں۔
مرچی دو ماہ ءَ گیش کبل بیتگ کہ اے کورانی جھان ءَ شاھینہ ءِ کشندہ انگت ساہ کشگ انت، ھئو ھما مھراب کہ چاگردے توکا بنّامی ءِ سوب انت ھما ساہ کشگ انت ءُ شاھینہ ءِ پئیمیں پھمیدہیں سرانی چمّانی بند کنگے سوب جوڑ انت۔
من پمشکہ جیڑاں کہ اے جیڑگانی میان ءَ اے ھیال منا سد رندا تکانسر کنت ءُ من سک درد باں کہ “شاھینہ” ءِ پئیمیں سر مئے چاگرد ءَ پہ ردی ودی بوتگ انت۔ شاھینہ دروشمیں ھر ھمک گھار کہ زندگ بوھگ لوٹاں، گپ کنگ لوٹاں، نبشتہ کنگ لوٹاں، وتی مارشتاں رنگانی تہا آرگ ءُ آھاں دنیا ءَ پیش دارگ لوٹاں آھانی دیار مئے پدمنتگیں چاگرد نہ انت کہ اودا روچے سد رند ءَ دژمن وتی مکر ءُ ھُنرانی سوب ءَ بلوچے بلوچیت ءَ چہ ھُنڈالاں نہال کنگ لوٹیت۔
مارا اے زانگی انت اگاں ما لوٹیں مئے چاگردے بلوچیت، بلوچی ھیائے ھما درچک کہ مئے پیریناں آپ داتگ ءُ زھمت کش اتگ مزن کتگ آ مرتگیں درچک پدا شاہ بہ جنت سبز بہ بیت گڑا شاھینہ ءِ وابانی پورا کنگ ءَ آئی کاروانے ھمراہ بوھگی انت “دزگھارے” تاکانی سیاہ کنگ ءُ آئی ھمک بلوچے گِس ءَ سر کنگ شاھینہ ءِ ارواہ ءِ تاھیر دئیگے سوب جوڑ بیت کنت۔
ہزاروں سال نرگس اپنی بے نوری پہ روتی ہے
بڑی مشکل سے ہوتا ہے چمن میں دیدہ ور پیدا
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
