واجہ اے بے دینیں مردم اَنت
نبشتہ کار: سکی ساوڑ بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
اے بزرگیں ماہ ءَ ھم گُلام جان ءِ زھگاناں پنچ روچ اَت کہ لنگڑ اِت اَنت، باریں گلام جان چَہ کجا کمو آرت وڑ کرتگ ءُ آؤرتگ اَت، آئی ءِ زھگانی ماس کُڈِک ءِ تہ ءَ نان کنگ ءَ اَت، گلام جان گوں وتی چاریں کسان سالیں ارواھاں دِرتگیں تگردے ءِ سر ءَ نشتگ اَت ءُ زھگاناں نان سارت کنگ ءُ دیگ ءَ اَت، زھگ مروچی سک گَل ءَ بال اِت اَنت کہ امارا نان رس اِتگ، گلام جان ءِ چم ارساں گُلگُل اِت اَنت، بلے یکوئی چادر ءِ لَمب ءَ ارسانی پھک کنگ ءَ اَت.
روچ ءَ وتی بالاد جَھل داتگ اَت کہ سُوالک ءِ گِسانی دپ ءَ سیٹ دلپُل ءُ ملا شیردل گوں دگہ دو ملا ءَ گندگ بوت کہ گِس ماں گِس ءَ تبلیک کنان ءُ داں سَوالک ءِ گِس ءَ سر بوتگ اِت اَنت، آواں سُوالک ءَ سر ءُ سوج کرت ، وھدے گُلام جان ءِ گِس ءَ آھت اَنت، سلام اِش دات داں دیست اِش اے گِس ءِ مردم اے بابرکتیں ماہ ءَ نان ورگ ءَ اَنت، ھمے وھد ءَ گلام جان آوانی دیم ءَ پاد آھت کہ دست ءُ دروت اِش کن آں داں دوئیں ملا پُشت ءَ گِنز اِت اَنت بلے گُلام جان ءَ ھچ نہ گْوشت، داں دوئیں ملایاں استغفراللہ گْوشت ءُ یکبرے بے توار بوت اَنت ءُ دوئیں ملایاں یکپارگی وتی دیم ماں سیٹ دلپل ءُ ملا شیردل ءَ کرت ءُ گْوش اش” اے زاناں چونیں مردم اَنت کہ اے وھد ءَ ءُ پد ءَ اے بابرکتیں ماہ ءَ ورگ ورگ ءَ اَنت” ؟
گلام جان ءَ گْوشت “واجہ مارا ورگ ءَ پہ ورگ ءَ،…….داں گُلام جان ءِ گپ سرجم نہ بوت کہ ملا شیردل ءَ گپ بنا کرت” کاری ساھب اے مدام انچوش اَنت، یک سالے ھم اے روچگ نہ بوتگ اَنت، پمیشکا ما شمارا لوٹائینتگ دانکہ شما ایشاناں چَہ کُپر ءَ در بہ کن اِت ءُ راہ ء نیک ءَ بیار اِت اش، بوت کنت اے شمے گپاں سرپد بہ بنت، چوں مہ بیت ھمے بے دینیں مردمانی وجہ ءَ مئے میتگ ءَ دگہ کزا ءُ میسبتے بہ کپ اِیت”.
کاری ءَ وتی دست ماں وتی سُنّتاں کرت ءُ گْوشت ئِے” استغفراللہ اے انچوش کُپر ءَ داکل اَنت کہ اے بابرکتیں ماہ ءَ روچگ نہ بنت ءُ ابابت نہ کن اَنت؟ اے گپ ھست بے دینیں شھر ءُ میتگاں مدام زمین چنڈ ءُ کزا کیت”.
گُلام جان ءَ پد ءَ وتی دپ پُر کرت کہ کاری ءُ آئی ءِ ھمراھاں سرپد بہ کن آں بلے اے بری کاری ءَ وار نہ دات ءُ سوج دیگ ءَ بنا بوت” اللہ یکے بے شک چَہ اللہ ءَ ابید دگہ مستر نیست، چَہ رسول کریم ءَ ابید دگہ شرتریں پیگمبر نہ بوتگ ءُ نہ بیت، ما مدام اللہ ءَ یاد بہ کن ایں ءُ آئی ءِ رسول ءِ سوج داتگیں پَنت ءُ پرماناں بہ بہ ایں، سال ءِ سر ءَ یک ماھے پہ روچگ بوگ ءَ کیت باید اِنت ما اے ماہ ءَ روچگ بہ بہ ایں، ورگ ءِ واستا یازدہ ماہ ھست،ما اے ماہ ءَ وت روچگی بدار ایں، وتی ھمساھگانی ھیال ءَ بہ کن ایں، اُمیت اِنت چَہ مروچی ءَ پد شما روچگ بہ اِت ءُ نماز وان اِت”.
باریں کاری ءَ دگہ چے چے گْوشت ءُ روگ ءَ لگ اِت.
کاری ءَ نا گُلام جان ءِ بزگی ءُ تنگدستی ءِ جُست کرت ءُ نا آئی ءِ گپ گوشداشت اَنت، کاری کدی اے ھم سرپد نہ اَت گُلام جان ءِ زھگ سالانی سال لنگڑ ءُ نیم لاپ اَنت، ھیر گُلام جان ءَ دگہ ھچ نہ گْوشت ءُ یکبرے آزمان ءِ نیمگ ءَ چار اِت ئِے ءُ پد ءَ نشت ءُ وتی زھگاناں نان دپ ءَ دیگ ءَ لگ اِت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
