منی میتگ – بیبگر بلوچ

249

منی میتگ

 نبشتہ : بیبگر بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

جیڑ آں کہ وتی میتگ ءِ سر ءَ چیزے نبشتہ بِکن آں بلے ھچ نہ پھم آں کہ بندات چہ کجا بکن آں، کجام کارست ءَ بزور آں ءُ چے نبشتہ بِکن آں ؟ چی ءَ کہ منی میتگ وتی مٹ ءُ درور وَت انت، مئے میتگ اجب ڈولدار انت بلے من پھم آں کہ مئے میتگءِ براہ داری ءِ سوب مئے میتگءِ ورنا ءُ کماش اَنت، اے میتگءَ تمرد ءُ بھادریں پُسگانی ودیگ کنگءَ پہ وتی دل نہ رنجینتگ۔

راجدپتر ءِ تہءَ النگءِ ڈن جوانیں ساڑاں گوں زانگ بیت پرچا کہ النگ ءِ بچ پہ گلزمینءِ رکینگ ءِ ھاتر ءَ ، آجوئی ءِ برجاھیں جنگءَ ھرچ وڑیں کُربانی ءِ دیگ ءَ پہ پُشتءَ نہ کنز اِتگ انت اے میتگ ءَ ترا انچیں کارست دست کَپ ایت کہ آیاں وتی زند ءِ گُڈی ساھتاں داں وتی دستءِ سلاه زمین ءَ کپگءَ نہ اِشتگ ، النگءِ مردم چو بلوچستانءِ آ دگہ هند ءُ دمگانی وڑ ءَ مھمان دار ، دلیر ءُ میار جل اَنت۔

النگءِ پُسگانی دلءَ مدام آشوبی سوچ ءُ پکر بوتگ ءُ ھست انت، منءَ انگت یات انت کہ من سک کسان اتاں ، میتگءِ نودربر دگانی سر ءَ گوں بیرکاں یلہ اِتنت ءُ زنده باد ءُ مردباداں گوں میتگ اِش سر ءَ زُرتگ اَت, وھد گوازان بوت ءُ زنده باد ءُ مرده باد کنوکانی سر ءَ زوراکءِ زوراکی گیش بوت، بازیں کسے بیگواه بوت ءُ آیانی تیر سپتگیں کنٹ ماں گیاباناں چگل اِش دات اَنت ءُ بازینے تاں روچ ء مرچی بیگواه اِنت۔

راجی آجوئیءِ جنزءَ وتی دُروشم مٹ کنان کُت، نودربر گل چہ گراؤنڈ ءَ گار بوان بوت اَنت بلے النگءِ بچ ھما دابءَ دژمنءِ دیمءَ چو کوهءَ مِک اِتنت وهدے کہ سیاسی چِست ءُ ایراں چہ گراؤنڈءَ  اندر بوت اَنت گُڑا النگءِ بچاں دیم پہ مات کوھاں سر دات ءُ سلاه بندیں گلانی ھمبراھیءَ زمینءِ رکینگ ءِ جد ءُ جھد ءَ هوار بوت اَنت۔

النگءِ بازیں بچے شھید بُوت ، زندانءَ  بَند بوت اَنت بلے پُشتءَ کِنزگءِ نام اِش نہ زانت، شھید ابدو النگءِ یک انچیں بے دروریں کارِستے کہ آئی وتی زندءِ گُڈی ساهت پہ گلزمینءِ رکینگءَ کُربان کُت  ھمے رنگءَ شھید ولی جان شیر، جھانزیب شیر ءُ زبیر ءِ پیمیں بازیں سنگتان وتی زند پہ گلزمینءِ رکینگءِ ھاتر ءَ ندر کُت اَنت۔

من مُدام کہ وتی میتگءَ وهدے رو آں منءَ میتگ ءِ سرگُوات ءِ تہءَ شھیدانی وشیں بوہ مارگ بیت گمان بیت کہ شھیدانی هون گوں سرگُواتءَ هوار اَنت،  اے میتگ منءَ یک اجب رنگیں لِزتے بکشا اَنت ،انگت لھتے سنگت ابدو ءِ وڑ ءَ ڈنانی سر ءَ نِشتگ ، گرماگیں شپاں گند ئے وھدے کہ تو ڈناں وپس ئے میتگ ءِ کچکانی وکگ ءُ ڈنانی سر ءِ نشتگیں ورنا ئیں بچکانی ٹھکگ اَنت والله دنیا یے بھا۔


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔