گلابو تو من ءَ یل کت
نبشتکار ۔ مُھتاج بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
من نہ لوٹ آں تئی ھَڈاں بہ سُریناں یا ترا جکانسر بہ کن آں !
ترا یات بیت دوھزار ھژدہ ءَ سنگت ھیر بکش ناز پنام ءِ بابا گھرام شھید کنگ بوتگ اَت تو گُشت یار بابا ءَ چہ شھیدی ءَ پیسر ، بزاں ھمے روچ ءَ دیگر ءِ وھد ءَ کہ سنگت بابا دیم پہ بنجل ءَ شتگ ترا سک یات کتگ ئے ءُ سک گِلگ کتگ ئے ۔
ھمے دمان ءَ اے اوں گُشتگ ئے یار مُھتاج مئے گِندُک ءَ نئیت ،
وھد ءُ جاوراں سرپد اِنت ءُ بے وپائیں ملکموت ءِ ھال ءَ اوں شر زانت بلے نہ زاناں پرچا نئیت ۔ اگاں تو ھال کت منی سلاماں بہ دے ءُ بہ گُش ئے بابا سک گلگدار اِنت اَچ ترا ۔
ترا یات بیت ھمے کلوہ ءَ رند داں دیر ءَ تو گار بوت ئے ؟
منی جُست ءَ رند تو پسو دات ، یار بابا ءِ روگ ءَ من ءَ سک پروشتگ ، ھمے کہ بابا ءِ نام زبان ءَ کیت چمانی اَرس شل بنت ءُ ھیسکارگ بنا بیت من پمیشکا کمو گار بوت آں ۔
اے دمان ءَ من تئی ھال ءَ سرپد اِت آں اے اوں زانت کہ تئی ءُ بابا ءِ سنگتی چہ برات ءَ دیم ءَ تِر بوتگ ، بلے پھل کن منی کِر ءَ چُشیں گال نیست اَت کہ ترا تسلہ بہ دیاں ۔
بابا ءَ رند تو سک پُرشتگ اَت ئے مدام بابا ءِ اکس ءَ چارگ ءَ اَت ئے ءُ تھنائی ءَ تئی چمانی اَرس رچگ ءَ اِت اَنت ۔
اے گپ چو منی وڑ ءَ بازینے ءَ جیڑ اَتگ تو گنوک ئے !
بلکیں چو منی وڑ ءَ ترا بازینے ءَ ھم گُشتگ گنوک اے راہ ءِ ھمسپر پہ نندگ ءُ وش گپی ءَ نہ اَنت بلکیں پہ زمین ءُ راج ءِ باندات ءَ ندر بنت ءُ اے مئے ایمان اِنت ما کہ شھیدانی رِتکگیں ھونانی سوگند ءُ مُسّام کتگ مارا ندر بوگی اِنت !
من اے اوں سرپداں کہ تئی پسو ھمے بوتگ ،
” ھو من گنوکاں من ءَ زمین زادگ دوست بنت ءُ من پھر بنداں وتی گنوکی ءِ سر ءَ ، بلے شما ھما وھد ءَ منی گنوکی ءَ سرپد بہ اِت کہ شمئے درمیان ءَ ساڑی نہ باں ۔۔
گلابو ترا یات بیت تو دوھزار بیست ءِ پروری ءَ سنگتے ءِ کر ءَ کلوہ کُتگ اَت ؟
تو گُشتگ اَت ، ” مُھتو ءَ منی سلاماں بہ دے ءُ بہ گُش اگاں تو زند ءَ نیتک ءُ دیدارے نہ کُت گڑا مرگ ءَ رند منی مانش ءِ سر ءَ میا ءُ اَرس مہ گوار پرچا کہ من سک تکانسر باں !
باریں منی ھال چے بیت ترا پہ گریوگ ءَ بہ گند آں ؟
مُھتو ءَ اے اوں بہ گُش ، ابید تئی دیدار ءَ منی ساہ در نہ اِیت من زاناں سکرات ءِ وھد ءَ ساہ پہ تو مَھتل بیت ءُ من ءَ سک جکانسر کنت ۔
چہ شھید سلمان پنام ءِ گوڈا ءَ رند اگاں کَسّے بوتگ پہ تسلہ دیگ ءَ گڑا مُھتو ، آ تو ءُ شھید بابا بوتگ اِت بلے بابا ءَ من ءَ نیم راہ ءَ یل دات نوں چم ترا سک اَنت ۔
گلابو ! من ھیراناں منی بستار چی اِنت تئی وڑیں تمردیں نرمزارے ءِ دیم ءَ ؟
تو من ءَ پرچا وتی وشی ءُ گمانی رازدار لیک اِتگ ؟
ناں من پہ تو زھمے جتگ ءُ ناکہ پہ راج ءَ !
بلے انگت تو من ءَ وتی اَرواہ ءِ ٹُکر پھم اِتگ ۔
گلابو ترا گپے بہ گُش آں ؟
تو جکانسر نہ بئے ؟
گپ ایش اِنت تئی شھیدی ءِ ھال من ءَ سر بوت من سک پروشت آں ، زیکینیں من تئی ھمک کتگیں گپاں دل ءِ دنیا ءَ نوک کنگ ءُ گریوگ ءَ آں !
گیشتر ھمے گپ من ءَ دردیگ کنگ ءَ اِنت باریں تیرانی سُمبگ ءُ سکرات ءِ وھد ءَ تو منی نام چینچو رند ءَ گپتگ ءُ چینچو تکانسر بوتگ ئے ۔
من بے کساس بژنیگ آں !
بلے کَس نیست تسلہ بہ دنت ، چہ سلمان ءُ بابا ءَ رند تو تسلہ دات بلے تو اوں من ءَ یل دات ؟
پہ کئی اوستا ؟
زاناں من اَنچو مُھکم اِت آں ؟
ھیر اے گپ ءَ یل کن ۔
بلے دلجم بو تئی تُپنگ ءَ من دور نہ دے آں اے منی مُسّام اِنت گوں تئی رِتکگیں ھوناں ۔
الم شھیدانی رِتکگیں ھونانی جُست ءَ کن آں چہ بدیں دژمن ءُ آئی داشتگیں دلُکاں ۔
تئی واھگانی اَجگیں چنالاں پہ گیمُرگ نیل آں ۔
من ءَ پھر اِنت شمئے دلیری ءُ سر بُلندی ءِ سر ءَ ۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
