گدار زندان
(پنچُمی بھر)
نبشتہ : کوبرا بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
منءَ لَرزگءَ گِپت، ھمے ساھتءَ من چَم پَچ کُرت آں، اینگو آنگو چارِت ، ھِچ ندِست۔اے دُرستیں نِدارگ پیش ءِ وڑا اِت آں۔
ھما تارونکیں زِندان اِنت۔
بلے ھئو! ھردیں من ھیال بکن آں ، منی واب ءُ راستی ءِنیامگءَ اینکسیں مْزنیں فرق یے نیست۔
دیمءَ یک ورنائیں سپائی یے اوشتوک اَت۔ ھمشّی ءَ منءَ چہ وابءَآپ جتگ اَتءُ پاد کُرتگ اَت۔دِلءَ گُشت شُکریں کہ پاد آھتکاں ، سکءَ تُرسناکیں واب یے اَت۔
دیمءَ اوشتوکیں ایوَکیں سپائی من دِست ، کموکئے گشتِر ھیران ءُ ابّکہ بوت آں۔یک ءُ دو رندا چو گوْتگ(چِچّئ) ءِ پیمءَ چّمان آں پَچ ءُ بند کُرت آں ءُ گوں اُرتی ءَ چاروٹّپاس کُرت ءُ وَترا مُہکم کنگءِ کوشست کُرت کہ واکی من وابءَ پاد آھتکگ آں یانکے نہ؟
اوشتوکیں سپائیءَ منءَ چہ پادگ آں بِگِر تانکے سرگءَ چارِت ءُ دُرائینت:
” اُٹھو!۔۔۔صاحب تفتیش کیلیئے آرہا ہے،”
مُہکم بوت آں کہ ھئو واکی من چہ وابءَ پاد آھتکگ آں ۔بلے نوں دِل چہ پیسرئیگءَ گیشتر درْھک درْھک ءَتوارءَ اَت، دَست ءُ پاد سَک ءَ لَرزگءَ اِت آں۔ گوں تفتیش بِزان کہ جُست ءُ پُرس ءِ ھبر ءِ اُشکنگ ءَ دُرائیں بدنءَ گُشے زان ءَ آس یے جنبول بوت۔ چیاکہ ایے جُست ءُ پدءِباروا من شّریءَ سرپداں ءُ زان آں کہ وھدے اِشانی صاحب پہ تفتیشءَ کیت گُڑا بزان کہ جُلم ءِ رَستریں جناور چہ چیلکاں سِستگ۔
ھمے دمان ءَ دو مَردُم پُتِرت ۔ اشاں اوشتوکیں سپائی در کُرت ءُ دروازگ کھڑی کُرت۔
ایے دوئیں مَردُم بلوچی پُچ ءُ پوشاک ءِ تہا اِت آں۔ چَریشان یکئےءَ را لیپ ٹاپ یے گون اَت۔آئیءِ گوْنڈ گْونڈُکیں ریش اِت آں ،بلوچی ٹوپ یے سرا اِت ایے، چو گّلا رنگیں مَرد یے اَت۔ پمنی ءَ من ایے مَردک چِدو پیسر دیستگ بلے وَس کت پَجّا آرگءَ نہ اِت اوں۔مَردک منءَ چو چارومچار کنگ ءَ اَت من چو مارِت کہ مَرد منءَ چارِت کنگ ءَ نہ اِنت ، نزان آں کہ منی دِرتگیں پُچ ءُ پُوشاک ، جان ءِ ٹپ ءُ ھون آنی سُنّت ءَ یانکے بے گیرتی ، شُتاشومی ، بے ازّتی ءُلگوری ءُ دّلاری ءِ آپ ءِ وَرگ ءِ سُنّت ءَ۔
زِندان ءِ روْبَرکتی نیمگءَ اندازگ سے ءُ چار پُٹءِ ٹیبل یے ھیر اَت ھمیے بلوچ رنگیں مَردک ٹیبل ءِ رندا شُت ۔ ٹیبل زانءَ گْران اَت پمیشکہ آئی ءَ ٹیبل بَڑّا نہ کُت بلکیں ، گِران کنان ءَ آورت یے۔
آئیءَ ٹیبل آرت ءُ منی دیم ءَ مِکّ کُت۔
منی چمّانی ارس گُلگُل اِت آں، من تہنا ایے کاراں یک تامُوری رنگیے ءَ گوں گریوگی چمّان چارگ ءَ اِت اوں۔
اَنچو کہ ایے مَردکءَ ٹیبل منی دیمءَ ھیر کُت دوھمی مَردک ٹیبلءِ سرا لِک کپت۔
ٹیبلءِ سرے نِندوکیں مَردک تو گُشت کہ اِنسان یے نہ اِنت۔ بلاہ بلائیں ریش چو میدانی کہورءِ پیمءَ شِنک ءُ شانک اَنت،وال یے وال یے مُود ، پَرپّٹ ءِ اینڑل ءِ کّچیں بے مہاریں بَروت۔ آئیءِ چَم سُھر سُھر اِت آں۔ منی ھیالءَ ایے جناورءِ ڑولیں مَردک ءَ سک باز چَرس کَشّتگ اَت۔۔۔۔ اِشی راستیں دَستءِ دُرائیں لَنکُکان آں چّلہ مان اَت، چَپیں دَستءِ لنکُکانی توکءَ تہنا نیامگ ءِ لَنکُک ءَ یک چّلہ یے اَت۔آئیءِ سرا چیزے نِبشتہ اَت بلے من نزانت۔
ٹیبل ءِ سرے نِندوکیں مَردک ءَ آدگہ مَردک ءَ را گُشت:
” شاہ میر ۔۔۔ لیپ ٹاپ کھولو!”
من گُڑِت آں۔ ءُ پہ شرّیءَ دِلجم بوت آں کہ ھئو ایے مَردک چوش کہ من گُمان کُتگ اَت ،اَنی گوں آئی نام ءِ اُشکنگ ءَ پد واکی اِے پّکہ بلوچ یے۔ چیاکہ شاہ میر وَت بلوچی نام ایے ………….؟
روان اِنت
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
