مئے بے سمائیں چاگرد
نبشتہ کار: سکی ساوڑ بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
وھدے کہ من وتی چاگرد ءَ گوں بزگی ءُ پدمنتگی ءَ گِند آں داں دل ءَ یک بلائیں آہ ءُ لھڑے چِست بیت کہ اے بیست ءُ یکمی کرن ءَ ءُ اے پُرگنجیں زمین ءِ سر ءَ چہ دنیا ءِ ایدگہ راجاں چہ گیش پرچا بزگ ءُ پدمنتگ ایں؟ زاناں مئے نسیب ءَ بزگ ءُ واری نبشتگ یا ما وتی لَو ءُ کسمت دست ء وت بندیگ کرتگ؟
ھمے وھد ءَ اے جستانی پسّو چہ منی باتن ءَ چِست بنت کہ راجے بہ بیت یا چاگردے بہ بیت آئی ءِ پدمنتگی ءُ دیمروی گوں آئی ءِ جند ءَ بندوک اِنت کہ آ پہ وتی چاگرد ءِ دیمروی ءِ واستا چینجو جھد کرتگ ءُ کنگ ءَ اِنت؟ آ وتی چاگرد ءِ دیمروی ءِ واستا چے کرتگ ءُ چے کنگ ءَ اِنت؟ آیا آئی ءَ پہ چاگرد ءِ دیمروی ءِ واستا جیڑ اِتگ یا جیڑگ ءَ اِنت؟ آیا آئی ءَ ھمے پدمنتگی ءِ سَوَب ءَ پوہ ءُ سرپد اِنت؟ آیا آئی ءَ ھمے پدمنتگی ءِ سانکلانی پروشگ ءَ دو گام چِست کرتگ؟
وھدے کہ یک چاگرد ءُ راجے یا ھما چاگرد ءِ مردمے کہ وتی پدمنتگی ءِ پروش دیگ ءَ جھد مہ کنت ءُ چہ دنیا ءَ بے سما بہ بیت گڑا اے انگت دنیا ءِ میار اِنت کہ آئی ءَ را چہ بے سمائی ءَ یا واب ءَ چہ پاد نہ کرتگ؟ آیا دنیا اینچو مھروان اِنت کہ آ دومی چاگرد ءِ وابیں مردماں چہ واب ءَ پاد بہ کنت ءُ گوں وت ءَ دیمروی ءِ کاروان ءَ ھوار بہ کنت ءُ آئی ءَ را یک وشھالیں زندے بہ بکشائیت؟ آیا دنیا ءِ تہ ءَ پرئون ءِ بادشاھی ھلاس بوتگ ءُ موسا ءِ بادشاھی اِنت کہ آ برابر ءِ گپ ءَ بہ کنت؟
اناں، اے وڑ کدی بوت نہ کنت کہ دنیا آ پدمنتگیں راج ءِ دیمروی ءَ جھد کنت یا آئی ءِ دژمن، بلکیں ھما چاگرد ءِ مردم وت ءَ چہ بے سمائی ءَ پاد بہ کن اَنت ءُ دیمروی ءِ جار ءَ جُمبش بہ دے اَنت.
مئے چاگرد ءِ اوں ھما بے سمائیں چاگردانی وڑ ءَ بے سمائی ءِ دنیا ءَ بادشاھی کنگ ءَ اِنت ، بلے ایدگہ سمائیں چاگرد دیمروی ءِ راہ ءَ رھادگ اَنت، من نہ اِشکرتگ کہ وابیں راج ءَ دیمروی کرتگ، ھاں یک چیزے من اِشکرتگ کہ وابیں راج مدام واب کپتگ ءُ دورسریں کْورانی آؤرتگیں ھارانی امباز بوتگ .
ما اوں ھمے اُمیت ءَ پاد ماں پاد ءِ سر ءَ کرتگ کہ نوکی دنیا پما وشھالی یے کار اِیت ءُ مارا بادشاھی ءِ تھت ءَ نادین اِیت ءُ مارا سجدہ کنت، اناں اے وڑ کدی نہ بیت ءُ بوت نہ کنت، ھما وھد ءَ دنیا ترا سجدہ کنت ءُ تئی مھتاج بیت کہ تو وت ءَ چہ بے سمائی ءِ دنیا ءَ آجو بہ کن ءُ سمائی ءِ دنیا ءَ رھادگ بو، شپ ءُ روچ جھد بہ کن گڑا تئی واھگانی بادشاھی بیت ءُ دنیا تئی وازمندگ بیت، پہ ھلو ھالو ھچ نہ بیت.
مروچی مئے چاگرد چہ کُل وشھالی ءِ لوٹاں زبھر اِنت ءُ بدھالی یے بادشاھی ءِ بچکندگانی امبازان اِنت، ھمے دروگیں بچکند مارا کوچاتے ءَ دَور دے اَنت ءُ ما گوں وتی واھگاں ھوار بیگواہ بہ ایں.
دنیا ءِ ایدگہ راج گوں ترندی ءَ جنزان اَنت ءُ یکے دومی ءِ گامانی اڑ ءُ جنجال بوان اَنت، ھر یک راجے وت ءَ دنیا ءِ دیمروی ءِ تھت ءَ نادینگ ءِ جھد ءَ اِنت بلے ما نشتگ ءُ ندارگ چارگ ءَ ایں کہ دنیا باریں چون بیت ءُ کجام راج زور بیت ءُ بادشاھی ءِ تھت ءَ نند اِیت کہ ما ھمائی ءِ دست ءُ پاداں بہ کپ ایں ءُ چو درامدیں کُچکے ءَ پہ دپارے نانے ءَ چم بہ دار ایں کہ واجہ کدی سِرتگیں نان ءِ ٹکرے پما شھار دنت، داں ھمے اُمیت ءَ گُڈی ءَ ما ساہ دے ایں ءُ مارا کس وتیگ نہ کنت ءُ نا مارا دنیا پجا کار اِیت پرچاکہ ما وتی بستار نہ زانتگ ءُ وت ءَ را بے سمائی ءِ کاروان ءَ رھادگ کرتگ.
اگاں مارا دنیا ءِ تہ ءَ زندگ بوگی اِنت ءُ وتی پجار ءَ زندگ کنگی اِنت گڑا مارا شپ ءُ روچ وانگی اِنت ءُ وتی چاگرد وانینگی اِنت، دنیا ءِ ھر یک پندلے وتی راج ءَ را پوہ کنگی اِنت، وتی زالبول چہ وتگڑیں دوداں آجو کنگی اَنت، وتی زالبول گوں وت ءَ ھمراہ کنگی اَنت ، پرچاکہ زالبول ھم چاگرد ءِ نیم بھرے ءُ آئی ءَ را ھم ھک ھست کہ آ چاگرد ءِ تہ ءَ آجو بہ بیت ءُ پہ چاگرد ءِ دیمروی ءِ واستا جھد بہ کنت، آ اوں چاگرد ءِ تہ ءِ زندگیں انسانے.
مئے مروچیگیں ورنا کہ دو تبک ءَ وان اَنت گڑا آ ھمے پھم اَنت کہ ما وتی پرز ادا کرتگ کہ ما دو تبک ونتگ، پد ءَ اے نہ جیڑ اَنت کہ مئے ھمے دو تبک ءَ مئے چاگرد ءِ واستا چینچو سیت داتگ؟ مئے ورنایانی گیش جھد بس ھمیش اِنت ما بہ وان ایں، نوکری یے بگر ایں ءُ وتی گِس ءِ مردماں گوں وشھالیں زندے بہ گْوازین ایں، بلے آ کدی اے نہ جیڑ اِیت کہ منی چاگرد منی وشھالی اِنت، منی چاگرد ءِ زندگ بوگ منی زندگی اِنت، گِس ءِ مردمانی زندگ بوگ چاگرد ءِ زندگی نہ اِنت، من اے گپ ءَ اون نہ گْوش آں کہ مئے ورنا نوکری مہ گر اَنت یا پہ وتی گِس ءِ مردماں وشھالی یے میار اَنت، منی گْوشگ ءِ مراد ایش اِنت کہ آواں پہ پدمنتگیں چاگرد ءَ چے کرتگ ءُ چے کنگ ءَ اَنت؟ آوانی جھد پہ چاگرد ءَ چے اِنت؟
گڈی دانک منی ھمیش اَنت، باید اِنت ما وت ءَ بزان ایں ءُ وتی پُشت پداں بچار ایں ءُ پہ وتی آیوکیں پدریچ ءِ واستا بہ جیڑ ایں، آیا ما پہ آواں چے کرتگ یا چے کنگ ءَ ایں؟ پد ءَ ما ھمے بہ جیڑ ایں کہ مئے پدمنتگی چے اِنت ءُ ما پرچا انگت بے سمائی ءِ دنیا ءَ پادشاھی کنگ ءَ ایں؟ پرچا ما دیمروی ءَ ترس ءِ آماچ اِنت ءُ سد سال پیسریگی ئیں زندے ءِ باھوٹ اِیں؟
اُمیت اِنت کہ ما پہ وتی چاگرد ءِ دیمروی ءِ واستا شپ ءُ روچ جھد کن ایں، باید اِنت چاگرد ءِ ھر یک مردمے وتی بستار ءَ چاگرد ءُ زبان ءِ دیمروی ءِ واستا جھد بہ کنت ءُ کدی وتی دست ءُ چماں ماں ایدگہ چاگرداں شھار مہ دنت.
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
