چیئرمین زاھد ءِ کاروان جُنزان دیم پہ منزل ءَ
نبشتہ کار: ظہور بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
مئے وڑیں نادسراسانی زند گوں اُوستاں بندوک اِنت ، هما اُوست کہ بیوس ءُ لاچار ، بزّگ ءُ دِرتّہ پُچّانی یا کہ پاد شپادانی وشیاں گوں همگْرنچ اِنت ۔ کدی کدی ھمے گُمان بیت پیشیگیں اُوست مردُمانی باتِن ءَ کل کنگ بوتگ اَنت ، بلے نا من وهدے کہ تھنا بَہ آں گُڑا گوں وت ءَ سک باز دُروگ بند آں ، وتی دل ءَ تسلّا دَیَگ ءِ واستا منی هیال ءَ من چہ کُلّاں شرتر آں ، چی ءَ کہ من اے بھشتیں سرزمین ءِ واهُند آں ، اے کتاریں کوهانی پاسپان بَہ آں ، وتی لجّ ءُ ننگ ءَ پھریز آں ، وتی ماتیں وتن ءِ وتواجہ بَہ آں ، وتی ماتی زبان ءُ دُود ءُ ربیدگاں زندگ کن آں ، بلے مرچی بلوچ وتی جِند ءِ گُلزمین ءِ دامُن ءَ درآمد اِنت ۔ چی ءَ کہ مرچی آ گُلامی ءِ سانکلاں بستگ ءُ ایردستیں زِندے گْوازینگ ءَ اِنت ۔ پرے ھاتر ءَ مرچی بلوچ ءَ اے جنگ بِندات کُتگ کہ منی آکبت آجوئی ءِ مُراداں بِہ بیت ءُ آیوکیں پدریچ پہ اِیمن ءُ ساکمی وتی سرڈگار ءِ سر ءَ شادِہ ءُ وشھال بِہ بیت ۔
اگاں اے درگت ءَ ما دگنیا ءِ چاریں نیمگ ءَ چمشانک بِہ دے اِیں بِہ چار اِیں گُڑا مارا ھمے گِندگ ءَ کَیت دگنیا ءَ سک باز دیمروئی کُتگ ، دگنیا ءِ اے دیمروئی ءُ گھبودی ءِ تہ ءَ مزنیں دست واننداهانی اِنت کہ مرچی دگنیا آؤرتگ ءُ اے جاہ ءَ سر کُرتگ ، اے کُربانی آیاں پرے ھاتر ءَ داتگ اَنت دانکہ مئے آیوکیں پدریچ ءُ مھلوک ءِ واستا آسودگی بِہ بیت ۔ وتی پجّار ءَ زندگ داشت بِہ کنت ءُ یک زندگیں راجے ءِ بِستار ءَ گیدی ءِ دمکاں پہ مُجّتی بِہ مان اِیت ءُ ابدمان بِہ بیت ۔ بلے! من وھدے وتی بلوچ واننداهاں گِند آں باز اپسوز ءُ ارمانی بَہ آں کہ دگنبا ءِ تک ءَ مئے بلوچ اِلم زانت ءُ نودربرانی بِستار چی اِنت ۔ مئے نودربراں پہ وتی آیوکیں مھلوک ءُ باندات ءِ هاتر ءَ چے دلگوش ءُ هیال کُتگ ، آ چے اُوست بند اَت ءُ اے گپ ءَ پہ پھر گْوش اَنت کہ اے مئے راجی پجّار اِنت ۔ ھمے وڑ ءَ اے جُست ھم سر کشّ اِیت کہ ما وتی پُلّیں بلوچستان ءِ واستا چے مار اِتگ ءُ مئے نودربرانی کارکردگی چے اِنت پہ راج ءِ گھبودی ءَ ؟ بلے بلوچ نودربر ءُ زانتکار بس پہ وتی لب ءُ تماھانی شوهازگ ءِ واستا درکپتگ اَنت ، دِگہ کسے هیال ءَ نہ اِنت ۔ من کدی کدی هاموش ءُ بے توار بَہ آں ءُ بس جیڑاں ، ھمے جیڑگ جیڑگ ءِ تہ ءَ لھتیں مردُمانی کمّی ءَ ماراں ، هما مردُم کہ پہ وتی بزّگیں راج ءِ هاتر ءَ وتی نُگرهیں جان بکشاتگ اَنت ۔ آ هما بامرداں کہ اے رسترانی بندیگجاہ ءَ بند اَنت ءُ هرچ وڑیں اَزّیت برداشت کنگ ءَ اَنت ۔
آیاں وتی وشیانی واستا هچ نہ جیڑ اِتگ ، بلکیں آیاں وتی آیوکیں باندات ءِ واستا گام دیم ءَ شھار داتگ اَنت . من برے برے یک مزن شانیں مردمے ءِ یاتاں کپ آں دل سک باز پدرد بیت ءُ لنُٹ تلکار بند اَنت۔ هر ساهت ھمے ھیال جیڑگ پرمائیت ءُ من گوں وت ءَ وت هبر کن آں ءُ بے تاھیری ءِ گیابان ءَ ویل بَہ آں ۔ ھمے دمان ءَ زاهد جان ء یات ءَ کپ آں ءُ آئی بیگْواھی ءِ اکس ءَ چاراں داں ھمے لیکہ دیم ءَ میلانک بیت کہ زاهد جان بلوچ نودربرانی گل ءُ پہ بلوچ راج ءِ واستا یک مزنیں هستی یے بوتگ ۔
آئی هرچ پنت ءُ نسّیت پہ بلوچ راج ءِ واستا بوتگ ۔ آئی دُژمِن ءِ هر زُلم ءُ زُوراکیانی هِلاپ ءَ توار چِست کُتگ ءُ بلوچ نودربراناں اے زانت شکساتگ کہ وت ءَ ندْریگ بِہ کن اِت بلے چہ وتی لیکہ ءَ گامے پدکِنِز مہ بَہ اِت ، پمیشکا مرچی من آئی کمّی ءَ باز گیر کاراں ۔ اے درگت ءَ وھدے چیئرمین زاھد جان ءِ اکس منی چمّانی دیم ءَ کپت دل ءَ کْوهنیں ٹپّ دوبر نوک ءُ ارسان شلگ بِندات کُت۔ مرچی زاھد جان ءَ شش سال سرجم اِنت کہ کس آئی ھال اهوال ءَ نہ دنت آ کُجا اِنت ، زاهد جان من زان آں تو بزّگ ءِ تو بے واب ءِ تئی چم بستگ اَنت ، تئی چیھانٹانی توار زمین ءُ آزُمان ءَ جکسین اَنت ، من ءَ انچو گُمان بیت تو زاکر جان ءَ توار جن ئے ، گوں زاکر جان ءَ گپ کن ئے ۔
من زان آں اے زُلم ءُ زُوراکی ترا گوں زاکر جان ءَ هبر کنگ ءَ نیل اَنت ۔ زاهد جان تو سرپدے زاکر جان ءِ مات چینچو بزگ ءُ چارراہ ءِ پانگ اِنت ۔آ هر پاس ءُ دمان زاکر جان ءَ توار جنت ، نیم شپی پاساں پریات کنت ءُ چم ماں در ءَ سک اَنت ءُ چار اِیت بلکیں زاکر جان کَیت ۔ تو زاکر جان ءَ هبر بِہ کن ءُ بِہ گْوش تئی مکھیں مات سک بزگ اِنت ۔ بار بار تئی جُست ءُ پُرس ءَ کنت ، زاهد جان تو یکبرے لکّی ءُ دین جان ، وتی بیل ءُ همبلاں بُزور ءُ بیا پلیں بلوچستان ءِ نِدارگاں سیل بِہ کن ۔ بیا نوں بھارگاہ اِنت ءُ درچکاں پُل رُودینتگ ، مُلک سبز اَنت ۔
بیا شال ءِ مِسکیں سرگْوات ءِ سارتی ءُ جلواناکی ءَ سیل بِہ کن ۔ بیا نال ءُ هُزدار بے تو چینچو ابیتک اَنت ۔ بیا گْوادر ء نیلیں زِر ءَ بِہ چار مرچاں تیاب چینچو زبیا اِنت۔ نود ساچان ءُ چَول لهم لهم ءَ توار جَنّگ ءَ اَنت ، بس تئی کمّی اِنت۔ بیا تربت ءِ پلّیں میتگاں بِہ چار ، پسنی ءِ لیبجاہ ءَ بِہ گِند ءُ هِنگول راهاں سپر بِہ کن ، بیا بیا بیا۔۔۔۔۔۔۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
