مھراونیں ھمبل ماسٹر اَلی بلوچ
نبشتہ کار: شیردل بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
دل ءِ واھگ ھمیش اِنت کہ من لھتیں گالرد نبشتہ بہ کن آں، منی زانت اینکس نہ اِنت، من اینچوکیں نبشتہ کارے نہ آں، یک نبشتھے ءِ ھاتر ءَ سک باز وانگ ءُ زانگ لوٹ ایت،بَلے!! کدی کدی انچیں جاوراں گوں مردم دُچار کپ ایت، گڑا اَلم نبشتہ ءِ واستا لاچار بیت کہ ند ءَ چست بہ کنت ءُ وتی دل ءِ درداں کاگدے ءِ سر ءَ بِہ نبیس ایت ءُ دل ءِ لھڑیں پاھاراں درشان بہ کنت ، بلکیں دل ءِ درد کم بہ بنت، چوناھا وَ ھمے درد دل ءَ مانترگ ءَ اَنت.
اے وھد ءَ بلوچ راج ءَ راجی گلامی ءَ سک باز درد ءُ گم داتگ ءُ درھیں درداں بلوچ راج اوپار کنگ ءَ اِنت، گوں ھمے یکیں اُمیت ءَ بلوچ راج دلجم اِنت، کہ یکروچے راجی شھیدانی ھون رنگ کار اَنت،مئے زمین دلبند میتاپ بیت ،مئے بزّگیں راج گل ءُ شاداں بیت، شھیدانی دل ءِ ارمان سرجم بنت ءُ بلوچ وتن بلوچستان آزاد بیت…..
مرچی من یک انچیں جھدکارے ءِ بابت نبشتہ کنگ ءَ آں، بہ گندئے آئی کوھیں برداشت ءِ دیم ءَ منی وڑیں نبشتہ کارے ءِ گالاں ھچ بستار مہ بیت، وھدیکہ من دوھزار یازدہ ءَ گوں آئی دُچار کپت آں، ماں جاہ آھو ءِ جاجی شھر ءِ مڈل اسکول ءَ راجی گل بی این ایم ءِ تر ءُ تابے ءَ شُتگ اَت آں، گوں ماسٹراں گند ءُ نند بوت اَنت، گڑا ھمود ءَ ماسٹر اَلی بلوچ ءُ من پجاروکی بوت ایں، پد ءَ سنگتی روچ پہ روچ گیش بوان بوت، باز سرپد ءُ مھروانیں سنگتے اَت،ھروھد ءَ اگاں جاہ آھو ءِ بازار ءَ بزاں واجہ ءِ باگ ءَ بیاتکیں، گڑا اَلی ساھب “ الم ءَ منی کر ءَ اتکگ ءُ دیوان ئِے کرتگ اَت ءُ بیگاہ ءِ وھد ءَ جاہ آھو ءِ ھالکارانی بنجل(پریس کلب) کار گس ءَ شُتگ ءُ روتاک زُرتگ، پد ءَ گوں وتی ھمراھاں جاجی ءِ شھر ءَ وتی وانگجاہ ءَ شُتگ.
ھمے وھد ءَ روتاک توار ءَ راج دوستیں گلانی اھوال گیش چھاپ ءُ شنگ کنگ بوتگ ءَ اَت اَنت ءُ آجوئی ءِ جنز ءِ ھال گیش مان اَت اَنت، توک ءَ دگہ اسپیشل تاکے مان اَت جنگی داستاں سرکیل اَت، پہ آشوبی سنگت ءَ سوگاتے اَت ءُ راج دوست ءُ جھدکاریں سنگتاں پہ روتاک توار ءِ وانگ ءَ مراد ءُ واھگ اَت اَنت ءُ آئی راھچار ات اَنت کدی کیت ءُ دست ءَ کپ اِت ءُ بوان اَنت ئِے.
آ وھد ءَ ایدگہ روتاکانی وانگ ءَ را پہ راج دوستاں ھچ تام مان نیست اَت، پرچا کہ روتاک توار “ ءَ سرجمیں اھوال بلوچستان درگت ءَ اِت اَنت.
ھمے وڑ ءَ ماسٹر اَلی بلوچ ءِ نزدیکی چَہ ایدگہ ماسٹراں مُھکم تر ءَ ھست اَت اِنت، دوھزار دوازدہ ءَ رند جاور نَگیگ بوت اَنت،
ماسٹر اَلی وتی ھند ءُ دمگ ءَ شُت، منی گوں آئی تاں دیر ءَ ھال ءُ اھوال نہ بوت،پمیشکا جاہ آھو ءَ گوانکو ءِ آسراتی درست جاھاں نیست اَت اِنت ، بال جھاؤ (بُرزی ) اِلاکھاں لوپ ءَ جاھے نا جاہ ءَ کار کرتگ ءُ جھل جھاؤ ءِ دَمگ ایوک ءَ گوانکو پی ٹی سی ایل ءِ سسٹم ھست اَت، چَہ شھر ءَ دور ءُ دَر کار ئِے نہ کرتگ ءُ ھچ وڑیں دگہ آسراتی نہ بوتگ ـ
چَہ دومی مردماں یکے دومی یے ھال اھوال اوشکتگ اَنت، ھمے گوشتگ اِش، ماسٹر الی بلوچ لشکر بلوچستان ءِ سنگتے ءُ مشکئے دمگ ءَ ساڑی اِنت، مُھکمیں ءُ تمردیں سرمچارے ، ماں ماتکوھاں شپ ءُ جاہ ءُ روچ جاھے گوں سنگتاں ویل اِنت،
گڈی رند ءَ دوھزار نوزدہ ءَ انچو راھگوزی جاھے ءَ دُچار کپتاں سُبارگ ءَ کر ءَ ئِے شُت ءُ داشت آں، پد ءَ من ھمے گوشت” نوں مارا موکل بہ دے ما رو ایں”.
من ءَ ھمے گوشت ئِے” مرچی من شمارا روگ ءَ نیل آں، اگاں شما اَلمی روت اِت، گڑا شام بہ کن اِت پد ءَ بُرو اِت”.
گڑا ما نشت ءُ دیوان کت، جاہ آھو ءِ بابت ءَ سک باز گپّ ءُ تران کرت ، من چار ات تاں ماسٹر ساھب چَہ ساری ئیگ ءَ گیش مھروان بوتگ.
بَلے!! پنچ مولمان دوھزار بیست ءَ سھب ءِ ساھت شش بج ءَ من وتی گوانگو چست کت آں، کلوہ چار ات اَنت داں منی چم ھمے شومیں کلوہ ءَ چَہ درساں ساری کپت اَنت، من کلوہ وانت، ماسٹر الی بلوچ ءِ شھادت ءِ ھال اِنت، من چٹ پرشت ءُ ھلاس بوتاں،دمانے رند من دگہ شَرّیں زمہ داریں سنگتے ءَ را جست کت” اے درگت تو من ءَ سرپد بہ کن ….. چُشیں کلوھے اتکگ “….؟
گوشت ئِے “ھو ھمے گپّ راستے
دوشی ماں روکپتی بلوچستان ایران سراوان ءَ ماسٹراَلی بلوچ ءَ را استان ءِ داشتگیں کُشندہ ٹولی ءِ مردماں تیرگواری کتگ ءُ آ شھید بوتگ، اچ ما جُدا کنگ بوتگ ءُ وتی دائمی جاہ ءَ رپتگ ـ
من گوں ھمے جست ءَ چَہ دل ءَ گرمیں اوپارے کَش اِت ءُ سک بے تاھیر بوت آں،، انچو سرپد بوت آں کہ ما چَہ یک شَرّیں سنگتے ءَ زِبَھر بوتیں، بلوچ راج شَرّیں رھشونے ءَ چہ زبھر کنگ بوت.
سھرچکیں دروت شھید ماسٹر اَلی بلوچ ءَ ھوار بلوچستان ءِ درستیں شھیداناں …..
آزاد بلوچستان زندگ بات۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
