زندان
دومی بھر
نبشتہ کار: کوبرا بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
آزگیں ٹّپانی تراولی، جبین ءَ سُچوکیں آس ءِ گَرمی ، دردناکیں مَرگ ءِ پِیش گِندی،مکھیں مات ءِ دِلپدردی ، بے وسی ، بے وابی ،منی تھنائی ءُ ایوکی،اے زِندان ءِ توک ءَ ھور آئی ءِ ھلاس نہ بوکیں تُرسناکی ءُ گوں اِشاں ھور منی مُرتگیں زِند ءِ چاریں گم جتیں لھم ءَ بَستگیں روچاں کہ اے زِندان ءِ تہ ءَ گوں من ءَ گَپ ءُ تْران کن اَنت۔
بس پَشکپتگ وَ یک چیز کہ من ءَ ھر دمان ءَ جَنت ءُ وارت ، ڈوبار ایت ءُ شِگان جَنت آ اے سَرزمین ءِ لھڑیں ءُ ھون ءَ میچلیں یات اَنت کہ آیانی مُول ءُ مُراد من گوں وتی جُھد ءَ تانکہ سیمسرے ءَ سر نَہ کتگ اَنت۔
چہ گُمان ، ھیال ءُ جیڑگ ءَ ابید دگہ ھِچ پشت نکپتگ کہ من ءَ بِہ سھڑین ایت ءُ ھمت بِدنت ۔
شُبُند بَستگیں ھیال اَنچو باز اَنت کہ من ءَ برے یک یاتے گوں دومی ءَ ءُ دومی ءَ گوں سیمی ءَ ھور تَرین اَنت بلے ھما ساھت ءَ پد ءَ وت ءَ وت گِستا بو آں بنت ءُ ٹُکر ٹُکر بنت، زرِد ءَ راڑ راڑ کن انت ءُ ھیال ءِ میتگ ءَ بیگواہ بنت۔
ھیال گیشینگ لوٹ اِیت بلے زِندان ءِ گُٹ گیریں تارونکی ءُ بیمناکیں ھاموشی اوں اے ھونواریں لونڈسرانی ھزّاب کہ یک ٹَپے وَش نہ بیت، دومی آزگ بیت کُجا ھیالانی چَمگ ودی بیت۔۔۔۔!!
اے دوزھیں زِندان ءِ موسم ءِ تَب مَردُم ءَ باز پرما اِیت کہ بُگُش آں بلے رَستریں لونڈسرانی دیم ءَ یک دَردے، آسَردے اوں گوں ھزار ایلنگی ءَ پَد باریں کَشّگ بیت کہ نہ۔۔۔ھبر کنگ پد ءَ اِشانی ھِلاپ ءَ وَ وتی جاگہ ءَ ۔
من ءَ یات بیت برے برے اے جَگر سوچیں زِندان ءَ من ءَ بِچکندگ پَرماتگ،چُشکہ مئے میتگ.ءَ یک مُلایے بوتگ آئی ءَ ھر وھد ءَ من ءَ ءُ منی سنگتاناں ھمے پَنت ءُ نسیت کُتگ کہ شُما الّٰلہ ءِ راہ یلُو کُتگ ءُ مَرچاں پَنچ وھد ءَ شُما مسیت ءَ گِندگ نہ بوگ ءَ اِت، مُلا ءَ گوں یک چُنڑُکیے آیات ءَ ھمے تُرس ءُ لَرز دل ءَ دور دات کہ شُما چہ الّٰلہ ءِ راہ ءَ چہ بَرگَشتگ اِت ءُ آ کَس کہ چہ اللّٰہ ءِ راہ ءَ بَرگشیت پرائی ادیر ءَ (کَبر) ءِ تہ ءَ وڑ وڑیں ازاب اَنت، بَرگشتگیں مَردُم ءِ جون ءَ مار ءُ زوم ءُ باریں چونیں چونیں لُولُک ءُجُوجُک پاٹو کن اَنت ءُ چُنڈ چُنڈ ئِے کن اَنت۔
لھد ءِ دوئیں پھنات گوں یکے دومی ءَ ھوار بنت، مَردُم ءِ پھلونک تہ ماں تہ بنت ۔۔۔۔۔ باریں دِگہ چے چے۔۔۔ ؟؟؟
بلے اے ساھت ءَ کہ یک بَزگیں بلوچے کہ بے گُناہ ءَ اِنت، پاکستانی لونڈسرانی زِندان ءَ چَم بند اَنت ءُ مُدام چہ واجہ ھُدا ءَ دُوا کنت کہ آواناں اِمروز ءِ دَردناکیں کَبر ءَ بہ ِبر بلے چرے جونواریں زِندان ءَ دَر بکن۔
چوشکہ مُلا گُش اَنت ھود ءَ مَردُم ءَ یک برے جُست ءُ پُرس کن اَنت ءُ نوں مار ءُ زومانی کونڈ پہ گُناھگاراں ءَ پَچ بنت بلے زِندان چُش نہ اِنت ،اد ءَ جُست ءَ چہ پیسَر تئی گوشت ءَ چیلین اَنت ءُ پد ءَ جُست ءُ پُرس کن اَنت،کبر ءِ توک ءَ وَ مَرُدم ءَ مار ءُ زوم پاٹُو کن انت بلے زِندان ءَ زِندگیں مَردُماں ، پاکستانی کُشندہ ٹولی( ڈیتھ اِسکواڑ) ھونوارانی پیم ءَ کہ مَردُم ءِ جون ءَ کاڑ کاڑ کن انت، لاپ ءَ دِر اَنت، دل ءُ جگراں چہ بدن ءَ سِند انت ، پُپّاں گوں کُٹّگاں ءُ سوچیناں کَڑک کَڑک کن انت، پمیشکا من کنداں کہ من یک ھنچیں گُناھے بہ کناں کہ واجہ ھُدا زوت ءَ چہ زوت من ءَ پہ وَت بِبارت۔
روان اِنت
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
