وھدیکہ گیرت تھنا دو مارچ ءَ یات کیت اے وڑیں گیرت ءَ بہ سوچ ءُ ماندار
نبشتہ کار: گنی ھیات
دی بلوچستان پوسٹ
وھدیکہ دو مارچ بندات بیت ھرچ نیمگاں ترا گندگ کیت کہ مھلوک پاداں چِست اِنت ھرکس گل ءَ بال اِنت کہ دو مارچ اِنت، ھرکس ءَ نوکیں جوڑی یے پوشاک ءُ گوں یک مزنیں پاگے ءَ ترا گندگ کیت تئی گوشاں ھمے توار کیت دو مارچ دو مارچ دو مارچ بلوچ دود ربیدگ روچ بلے ایشی ءَ کس سرپد نہ اِنت کہ اے دو مارچ کئی ھاتر ءَ دارگ بیت؟
دہ سال ءَ پیش شما سرپد اِت کہ وھدیکہ ھُزدار انجنیئرنگ مزن شھدربرجاہ(یونیورسٹی) ءَ چہ بلوچ نودربرانی نیمگ ءَ دو مارچ دارگ بوت، ھمے وھد ءَ بلوچ نودربرانی سر ءَ گوں دستی تراکاں (ہینڈگرنیڈز) اُرش کنگ بوت، لھتے نودربر زدگ ءُ لھتے شھید بیت.
ھرچ سال دو مارچ ءِ داروک اے نزان اَنت کہ پرچا دارگ بوَگ ءَ اِنت اے روچ ھما روچ ءِ یات ءَ دارگ بیت لھتے مردم اے ھم نزانت کہ بیبگر بلوچ کے اِنت بیبگر بلوچ اے اُرش ءَ سک زدگ بوتگ، چریشی ءِ آسر ءَ بیبگر ءِ سرین ءِ ھڈّ سک تاوان بار بوتگ ،دہ سال ءِ گوازگ چہ ابید بیبگر بلوچ مروچی ھم گوں ھمت ءُ جزبگ ءَ جنزگ ءِ جُھد ءَ کنگ ءَ اِنت ما بس تھنا سر ءَ پاگ بند ایں نزان ایں چے بوَگ ءَ اِنت –
دود ءُ ربیدگ یکروچے ءِ واستا کس زندگ کُت نہ کنت اگاں تو بلوچ بوَگ لوٹ ئے گُڑا وتی دود ءُ ربیدگ ءَ مدام زندگ بہ کن ،بس سال ءِ تہ ءَ یکروچے بلوچے جوڑ بو ءُ آ دگہ روچاں ناں کسے ءَ بلوچ ءُ ناں کہ دود ءُ ربیدگ ءِ ھیال نئیت پرچا؟ پرچاکہ دود ءُ ربیدگ زندگی ءِ بھر اِنت اگاں ما کُرداں بہ چار ایں آ ھر وھد ءَ وتی دود ءُ ربیدگ ءَ زندگ کنگ ءَ اَنت پوشاکاں بہ چار اِت ھر وھد ءَ گور ءَ اَنت اِش ءُ ما بلوچ بس یک روچے ءَ بلوچی پوشاکاں گور ءَ پاگ ءَ سر ءَ کن ایں آ یکیں روچ ءَ پد آ مردم پوشاک ءُ پاگ ءَ پرچا دور دے اَنت؟
ھر وھد ءُ ھر جاگہ گور ءَ بہ کن اِت پرچا آ دگہ وھداں لج کن اِت دود ربیدگ ءِ روچ ءَ مدار آئی ءِ جند ءَ بہ دار ،وھدیکہ تو ھر وھد ءَ وتی دود ءُ ربیدگ ءِ تہ ءَ بہ ئے تئی دود ءُ ربیدگ وت زندگ بیت ءُ آ دگہ راج ھم ترا گند اَنت آ سرپد بنت کہ اے بلوچے دگہ وھد ءَ ما بے ھیال ایں کہ ما بلوچ ایں بس تھنا ھمے یکیں روچ ءِ یات مارا کیت، وھدیکہ من گنداں ھمے دو مارچ روچ نزیک بوَان بیت ھرکس ءَ تو گند ئے وتی بلوچیت ءَ پیشدار اِیت ھرچ دمک ءُ دراں یک بلوچے گوں وتی پاگ ءَ در کیت،بلے وھدیکہ مئے مات ءُ گْھارانی اِزت ءَ دری راجانی دست ءَ لگتمال کنگ بیت اے وھد ءَ ھرچ دمک ءُ در ویران اَنت یک پاگ والا بلوچے ترا گندگ نئیت ءُ درست بیگواہ بنت ،چیزے روچ ءَ پیش ماں شال ءَ بلوچ جنک ءُ بچکیں نودربرانی چست کنگ ءُ برگ ءَ اے یک بلاھیں گپے اے روچ ءَ شما کجا اِت اِت؟
اگاں سرپد نہ اِت اِت یا کہ شمارا کس ءَ ھال نداتگ اَت آ جاگہ کہ شمئے اِزت ءُ گیرت لگتمال کنگ بہ بیت آ دود ءُ ربیدگ ءِ روچ ءَ شما زیر اِت کہ ما اے روچ ءَ بدار ایں وھدیکہ آ جاگہ شمئے مات ءُ گْھارانی گُشان دور دیَگ بوَگ ءَ اِنت اود ءَ شما وت ءَ بلوچ سرپد نہ بہ اِت بس تھنا ھمے روچ ءَ شما بلوچ اِت، منی ھیال ءَ شمارا پاگ سر ءَ بندگ زیب ندنت ھما مردم ءَ پاگ سر ءَ بندگ زیب دنت کہ آ ھر وھد ءَ ھر جاگہ وتی مات ءُ گْھارانی دیم ءَ اوشتوک اَنت آیانی اِزت ءُ گیرت ءِ رکینگ ءِ ھاتر ءَ وتی جاناں کربان کنگ ءَ اَنت ھمشاں زیب دنت، من ءُ ترا زیب ندنت من ءُ تو چہ کجام نیمگ ءَ وت ءَ بلوچ گْوشت کن ایں؟
وھدیکہ ما وتی زبان ءَ گپ کنگ ءِ وھد ءَ گیشتر اردو ءُ انگلیش کن ایں بلوچی دو سے لبز ءَ ابید گیشتر مان نہ کن ایں پد ءَ ما ھم بلوچیت ءِ گپ ءَ کن ایں ھمے مات مئے دگانی سر ءَ شپ ءُ روچ کپتگ اَنت وتی بچّانی شوھازگ ءِ ھاتر ءَ آیانی چمّانی اَرس بند نہ بنت آ ھوش ءَ نہ اَنت کہ مئے گُشان کپتگ بلے شما ھمے پاگی ءُ ھمے کہ دود ءُ ربیدگ ءِ روچ ءِ داروکیں بلوچ اَتکگ اِت ھمے مات ءُ گْھارانی گور ءَ وتی دست آیانی سر ءَ ایر کُتگ؟ آیانی گم ءُ درداں ھوار بوتگ اِت؟ اناں ناں گُڑا شمارا چوں ھمے روچ زیب دنت؟
منی بلوچستان بیت کُت کنت پھل بہ کنت پرچاکہ منی زبان کُبل اِنت ، منی سوچ ھیال ، منی زمیر بھا بوتگ – ھاں شمارا یکین دیَگ لوٹ آں دو مارچ دود ءُ ربیدگ ءِ روچ ءَ وتی گیرت مندیں گْھار ءُ ماتانی گُشانانی سوگند ءَ ور اِت گْوش اِت کہ میر چاکر ءُ گْوھرام پاگ ءَ سراں بند اِت ءُ یکروچے ءِ واستا وت ءَ گیرت مند ءُ دلیریں بلوچے سرپد بہ ایں – مجید گوادری ءِ نبشتہ کُتگیں راجی سوت ءَ پھر ءِ سر ءَ وان ایں
“ما گیرت ءِ شیر مِتکگ ، ماں ساھگاں زھمانی
ما کوپگ ایں پِسانی ، ما جامگ ایں ماسانی
ما پنجگ ایں براتانی ، ما لج ایں گْھارانی
بلے مروچی من ءَ ھچ مہ گوش اِت پرچاکہ کلچر ڈے بزاں دود ءُ ربیدگ ءِ روچ پیداگ اِنت ھمے روچ ءِ گِش گیواری ءَ دلگوش آں ھمے روچ ءَ تئی لج ءُ گیرت اِزت باں-
بس چیزے روچ اِنت اے روچاں گوزگ ءَ بل اِت من ءَ یک روچے ءِ تھنا ازت ءُ دلیریں بلوچے بوَگ ءَ بل اِت چیزے وھد ءَ وتی بلوچیت ءِ اھساس ءُ پکر ءَ سما بہ کن آں.
وھدیکہ دو مارچ کیت ھر شھر ءُ بازاراں دود ءُ ربیدگ ءِ روچ دیوان ءُ مُچی اڑ دِیگ بنت اود ءَ شمارا ایپ سی ءُ آرمی ءِ مردم ھم گندگ ءَ کاینت وتی سر ءَ پاگ ءِ بستگ ما ھمے مردم دل ءَ وشیں کہ اے مئے دود ءُ ربیدگ ءِ سر ءَ پھر بندگ ءَ اَنت ناں اگاں شما ھمے وڑ جیڑ اِتگ گُڑا شما رد اِت اے وڑ نہ اِنت اِشی ءِ اسلی مکسد دگنیا ءِ پیشدارگ اِنت کہ بلوچ وتی زند ءَ وشھال اِنت ءُ آیانی تہ ءَ ھچ تکلیپی تنگدستی نیست آ برابر اَنت بہ چار اِت ناچ سُھبت کنگ ءَ اَنت، ھرکس گل اِنت دگنیا ھمے سرپد بیت واکی بلوچ درست وشھال اَنت آیانی گوم ءَ ھچ وڑیں زیادتی نہ بوَگ ءَ اِنت ریاست ءِ پاکستان ھم ھمے لوٹ اِیت ھر وھد ءَ ھمے وڑ دیوان اَڑ بدے اَنت ما آیانی ھمراھداری ءَ کن ایں دانکہ دگنیا آ آجوئی لوٹوکاں دروگ بند سرپد بہ بیت مئے بگیری ءَ ھچ وڑیں گامگیجے چست مہ کنت بلے بلوچ گل ءَ بال ءُ پاداں چست اِنت کہ مئے دود ءُ ربیدگ روچ اِنت –
یکیں روچ ءَ ناں کس بلوچے بیت کنت ناں کہ دود ءُ ربیدگ ءَ زندگ کُت کنت!
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
