بندیں کوٹی ءِ جِنک (سِی ءُ نُھمی بھر) – اکیل مراد

167

بندیں کوٹی ءِ جِنک
(سِی ءُ نُھمی بھر)

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

منگہ دیگ ءَ دل واھِشت کنت کہ اگاں منی گور ءَ ندارگے ھست گڑا من کسے ءَ را منگھی ءِ دروشم ءَ پیش ئِے بہ داراں، کمے چو شوکتریں مئے اکس اِش کہ کَش اِتگ اَت، آ اکس مئے مات ءِ مھرواناں کَش اِتگ اَنت، میتگانی تہ ءَ نوک نوکیں ھمکار کہ ابرمی ندارگاں چہ جوڑ بیتگیں، کوپڑاھی درچک ءُ دمکانی اکس اِش کَش اِتگ اَنت دانکہ وتی کُٹم ءِ سر ءَ اے اکساں منگھی دیم دات کُت بہ کن انت

کجام ھم وشنودی ءِ سر ءَ مات ءَ وتی چُکانی اکس چُٹیانی روچ ءَ وتی کٹم ءَ را پیش داشتگ اَنت ما آ کٹم ءِ گِند ءُ گدار کنگ ءَ روگی نہ بیتگ ایں، منی براتانی دچاری ھِچ بر اشاں گوں نہ بیتگ، چُش کہ من دُرستاں چَہ کستر بیتگ آں بنداتی ءَ من ءَ آئی ءَ وتی ھمراھی ءَ برتگ اَت گوں ءُ پد ءَ من روگ بند کتگ اَت پرچاکہ منی تُرو منی رُزوائی ءِ سوْب ءَ چَہ آیاں نہ لوٹ اِتگ کہ ایشی ءِ جِنکاں گِند ءُ گداری بہ بیت

ھمے واستا مات ءِ گور ءَ دگہ ھِچ وڑیں راہ ءُ در نہ بیتگ آ بس مئے اکساں پیش دار ایت گڑا مئے مات اکساں پیش دار ایت اُمیت ءُ وتی وش روھی ءِ سر ءَ آ وتی چُکانی اکساں پیش دار ایت آئی ءِ پَرز اِنت کہ ایشی ءَ بہ کَنت ءُ کنت ئِے ھم بس اے تُروزتک اَنت کہ کٹم ءَ پش کَپتگ اَنت گڑا آ آیاں وتی کُٹم ءِ اکساں پیش دار ایت گڑا اے وڑ ءَ کنگ ءَ چَہ آ زال ءِ بارو ءَ سرپدی بیتیں؟ آئی ءِ اے ٹھل ءُ سُنٹی ءِ سر ءَ کہ بید ء بے پوھیں رنگے ءَ آ اے دُرستاں سُرین ءُ پُرین بہ کنت وتی تروزتکاں، آئی ءِ ژند کشی، ھما گرانیں بار کہ ھرچیز ءَ گڈی ءَ کَش اِیت ءُ ھلاس کَنت؟ ھَو من سرپد باں کہ ھمے انسان ءِ بامردی اِنت بے مانا داری ءَ کہ چریشی ءِ تہ ءَ من ءَ رس اتگیں اِزت ءِ توانمندی گِندگ ءَ کیت

وھدیکہ آ پیر اَت اسپیتیں میِداں گپتگ اَت آ ھم اکس کش ءِ گور ءَ ایوک ءَ شُتگ اَت آئی ءَ وتی اکس کشارینتگ اَت وتی سھر رنگیں ءُ ڈولڈاریں گدانی ءُ وتی گوش ءِ دوئیں دُرانی وتی لوکٹ ءُ وتی سُھر ءِ پُلوھے گون اَت ،اکس کَش ءَ آئی ءِ مِید شوکیں رنگے ءَ پیش داشت اَنت گدانی تہ ءَ یک کِرچکے ھم مان نیست یک کِسہ کاریں اکسے جیڑینگی اکسے اَت آپ ءُ لاپیں جھمنندیں مردم ھم اکس کش ءِ گور ءَ رو اَنت وتی اکساں کشارین اَنت،

زندگی ءِ تہ ءَ بس یک برے آئی ءِ نزیک ءَ مرگ گِندگ ءَ اتکگ اَت، اکس مزن بیتگ اَنت آ دُرست یکیں بدن ءِ کَچ ءَ بیتگ اَنت آ دُرست ڈولڈاریں پریمانی تہ ءَ بیتگ اَنت ءُ بنکی یاتگاریانی نزیک ءَ ٹنگ اِتگ اَنت، اے دراھیں مردمانی اکسانی ھَنچیں باز من دیستگ کہ دُرستاں چَہ دُرست یکیں اکس ءِ وڑ ءَ گِندگ ءَ اتکگ اَنت ایشانی میان ءَ سیاد بندی بیتگ، بس اے گپ نہ اِنت کہ دُرست پیری ءَ چَہ یکیں وڑ ءَ گِندگ ءَ اتکگ اَنت اے وڑ بیتگ اَنت پورٹریٹی ھروھد ءَ یکیں وڑ ءَ شُتگ اَنت ءُ اے وڑ ءَ چھرگ ءِ شُبینی اگاں چیزے پَشت کپ ایت گڑا آیاں یک رنگ جوڑ اش کُتگ اَنت دراھیں چھرگ بنکی ءِ رنگ ءِ مٹ دارگ ءَ یکیں وڑ ءَ جوڑ کنگ بیتگ اَنت

کِسہ روان اِنت سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ ـ


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔