ادارُکے گوں شھید یوسپ جان کرد ءَ
نبشتہ کار: سوبین بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
من گوں یوسپ جان ءَ چیزے روچ پیسر یک بیگاھے ءَ ماں اوتاگ ءَ ڈیک وارت کہ چہ سپرے ءَ اتکگ اَت، اے منی اولی رَند اَنت کہ من گوں شھید ءَ ھم دیوان اِت آں، گوں اولی گند ءُ نند ءَ ماں انچو نزیکیں بوت ایں کہ ما اے نہ سرپد نہ بوتگ اِت ایں کہ اے مئے اولی گند ءُ نند اِنت یا ما چہ کسانی ءَ یکجاہ ایں، یوسپ جان سکیں مھروانیں سنگتے اَت، اولی دیوان ءَ وت ءَ را گوں وتی مھراں کُل سنگتانی گوما پجاروکی ئِے کرت ، سکیں مھروانیں دروشمے ءَ گندگ بوت پرچاکہ انسان ءِ تب ءُ روہ وت ءَ وت ءَ را زوت پجاروکی کنت.
ھال ءُ اھوال ءَ پد ھمے گْوشت ئِے کہ ” مارا زوت سپرے ءَ درایگی اِنت کہ مئے کار باز اَنت ءُ لھتیں سنگت ھم پیداگ اِنت، ھماوانی دیم ءَ روگی اِنت ءُ چہ ھمود ءَ سپر ءَ درایگی اِنت”.
سنگتاں درائینت” کامریڈ شما چو زوت اشتاپ مہ کن اِت ءُ سے چار روچ بہ نند اِت ءُ پد ءَ بہ رو اِت پرچاکہ ما وَ انگت شمے دیدارے ءَ سیر نہ کرتگ”.
یوسپ جان ءَ درائینت ” جی انشاءاللہ پد ءَ زوت گند ءُ نند بیت پرچاکہ نوں کار باز اَنت ءُ سنگت ھم پیداگ اَنت، اگاں زندگ بوت ایں الّم یکبرے پد ءَ دوچار کپ ایں”.
دومی روچ ءَ یوسپ جان ءَ مارا گوں سنگتاں ھدا ھاپز کرت ءُ دیم پہ سپر ءَ در اتک، ما نہ زانتگ اَت کہ اے مئے گُڈی دیدار بیت ءُ واجہ ھدا ءِ کاراں کس نہ زانت کہ دیم ءَ چے بیت ءُ سنگت اے رنگ ءَ شھید کنگ بنت ءُ لگور وتی دست ءُ دیماں سیاہ کن انت.
چوناھا اے بلوچ آجوئی ءِ جنگے ءُ سنگت شھید بنت بلے انچو سنگت ءِ یکجاہ شھید بوگ ءَ مردم ءَ را سک درد بیت، ھیر اے آجوئی ءِ جنگے ءُ کاروان وتی منزل ءَ راھی اِنت پرچاکہ بلوچ آجوئی ءِ جنز بید ء ھون ءَ نہ رس اِیت، بلوچ گلزمین ءِ رکینگ ءُ وتی نگریں جانانی ندر کنگ پہ بلوچ سرڈگاریں بچانی واستا یک مزنیں شرپے دار اِیت ءُ پرز اِنت بلے ھما نا بزانتیں لگور کہ پہ دو کلدار ءِ ھاتر ءَ وتی بلوچ بامرداں پہ پنجاپی ءِ گْوشگ ءِ پد ءَ شھید کنگ ءَ اَنت من گْوش آں اے بلوچ گْوشگ ءِ لائک نہ اَنت، پنجاپی ھما کوم اِنت کہ آئی ءِ تہ ءَ انسانیت ءِ جند نیست ءُ انسانیت ءِ دژمن انت، پنجاپی تھنا بلوچ کوم ءِ کُشندہ نہ انت بلکیں بنگالی، سندھی، پشتون ءُ ایدگہ راجانی دژمن اِنت ءُ کاتل اِنت کہ لکاں مسلمان چہ پنجاپی ءِ زوراکیانی سان ( متاثر) اِنت بلے انگت لھتیں بد بھت ءُ ناسرپدیں لالچ پرستیں بلوچ ھست چہ ھیرہ منڈی ءِ مکر ءُ پریباں در نیاتکگ اَنت ءُ درایگ نہ اَنت.
انگت بلوچ سرڈگار ءِ پُسگ ھست اَنت ءُ ماں وتی آجوئی ءِ منزل جنزان اَنت، آجوئی ءِ ھاتر ءَ مارا ھر وڑیں کربانی ءَ سر گْوزگ لوٹ ایت، بِلّے پنجاپی مزھبی ملاھاں مئے ھلاپ ءَ کارمرز کنت یاکہ دُز ءُ ڈُنگ ،لالچ پرست یا بے زمیریں بلوچاں مئے راجی جنزان ءِ ھلاپ ءَ کارمرز بہ کنت بلے مارا گیش مھکم بوگی اِنت ءُ وتی کار گیش ترند کنگی اَنت.
مئے جھد وتی گڈی منزل ءِ نزیک ءَ رس اِتگ، ما وتی ھک ءِ سر ءَ ایں، نا ما کسے ءِ زمین کوزہ ءَ کرتگ ءُ نا وتی سرڈگار ءِ کوزہ کنوک ءَ پہ ایمنی کل ایں،انشاءاللہ بلوچ ءِ جھد سوبین بیت ءُ دژمن بے سوب ءُ بے مراد بیت انت.
شھید یوسپ جان، شھید سلیم جان، شھید دولت جان، شھید شکیل جان ءُ شھید میران جان شمارا سھر چکیں دروت کہ شما وتی نگریں سر پہ سرڈگار ءِ آجوئی ندر کرتگ اَنت ءُ انشاءاللہ شمے کاروان وتی منزل ءَ سر بیت.
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
