بندیں کوٹی ءِ جِنک (سِی ءُ یکمی بھر) – اکیل مراد

192

بندیں کوٹی ءِ جِنک
(سِی ءُ یکمی بھر)

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

من انگت ءَ ھما کٹم ءِ تہ ءَ نندوکاں چریشی ءَ چَہ دگہ جاھے ءَ نندگ ءَ ابید من ھمود ءَ نندوکاں کہ اے کٹم مھکمیں دیدانک، آیانی ترندیں بیھاری ھیال آیانی گپ ءُ ٹال ھمے سوب اِنت کہ من وت ءَ اِد ءَ مھکم سرپد باں اے بنھِشت ءِ سر ءَ من ءَ اوست اِنت چریشی ءِ سر ءَ من الکاپ ءَ نبیس اِت کن آں

ھمے اے جاہ اِنت کہ من وتی سَجوئیں زندمان ءَ گوازیناں من ءَ دگہ جاھانی نندگ ءَ اَبید چہ چولون ءَ کلاکانی تہ ءَ وتی زندمانی گوازینگ ءَ چریشانی سوب ءَ اے جاہ ءَ رُژن گِندگ بیت اے یک اوپار کَشیں جاھے اے گوں مرگ ءَ ھمدپی ءِ جاہ اِنت لَٹ شاپی ءِ جاہ، گمیگی ءِ جاہ، کمشرپی ءِ جاہ ءُ چولون ھم اے وڑیں جاھے کہ کور ءَ گوز ءُ دومی جاہ ءَ برو۔

من ءَ سرپدی نہ بیت کہ ایلین لاگونیل چے یے جوڑ بیت، مُرت یا زندگ اِنت ھما اَت کہ بورڈنگ اسکول ءَ پیسر ءَ شُت منی پرانس ءِ روگ ءَ چَہ باز پیسر آ واتر دالات ءَ شُت کہ آئی ءِ مات ھمود ءَ بیتگ ءُ مات ءَ واتری ءَ دالات ءِ آیگ ءَ گْوشتگ منی یاتگیری ءَ آ آروس ءِ واستا برگ بیتگ پرچاکہ آ پرانس ءَ ھال ءَ اتکگ آ واتر آیگی ءُ گوں یک مردمے ءَ دُچاری کنگ بوگی بیتگ بیت کنت من رَدی کنگ ءَ آں بیت کنت من لھتے گَڑ ءُ منجیں گپ درشانگ ءَ آں ھرچی کہ منی مجگ ءَ دیر گِند اِیت کہ ایلین لاگونیل ءِ چیزے بوگی بیتگ پرچاکہ آئی ءِ مات ءَ زوت آ واتری ءَ گْوشتگ

من شمارا بہ گْوش آں کہ آ مرد ءَ چے چے کُتگ ءُ چونیں جاورھال بیتگ اَنت، گپ ایش اِنت کہ آ مرد ءَ نوکرانی زَر دُزّ اِتگ ءُ تریاک کَشّ اِتگ آئی ءَ منی مات ءِ زَر ھم دُزّ اِتگ ءُ تریاک کَشّ اِتگ آئی ءَ الماری دُرست پَٹ ءُ ھَنڈ کُرتگ اَنت آئی ءَ دُزی ھم کُتگ ءُ چرے زَراں جُوائی لیب کُتگ

منی پِت ءَ بیرانی ءَ چَہ پیسر لانتر دو میر ءِ ھَند ءَ یک لوگے زُرتگ اَت اے مئے یکیں مڈی اَت آ جُوائی لیب کَنت مئے مات پرائی ءِ وامانی ھلاس کنگ ءَ لوگ ءَ بھا کَنت بلے اے بس نہ بنت ھِچ ھم بس نہ بنت

وھدیکہ من کسان اِت آں گڑا آئی ءَ من ءَ پول ءِ میتگ ءَ بھا کنگ ءِ جھد کتگ اَت ءُ اے ھما اَت کہ چرائی واستا مئے مات ءَ گیش زندگ بوّگ لوٹ اِتگ اَت دانکہ آئی ءَ ورگ ءُ چرگ بہ رس اِیت دانکہ آ گرمیں لوگے ءَ وپت بہ کنت دانکہ آئی ءَ وتی نام ءِ گوانک جنگ اشکُنگ ءَ بئیت ھما جاہ کہ مات ءَ آمبوآز ءِ ھند ءَ زُرتگ اَت دَہ سال ءِ کَٹ ءُ نَپ اَت یکیں شَپ ءَ یکیں تیلانک ءَ شُت آ سُتاں ھلاس کنگ ءَ اِنت ءُ ھما جنگل ءِ درچکاں بُرّگ ءُ بھا کنگ ءَ اِنت آیوکیں کَٹ ءُ نپانی واستا اَنت چریشی ءِ بارو ءَ من شمارا پیسر ءَ گُشتگ اَت یکیں شپ ءَ آئی ءَ مات ھرچ وڑ ءَ مرگ ءُ کَلے ءَ پُل اِتگ اے یک ھَنچیں مردمے بیتگ کہ ایشی ءَ الماریانی پَٹ ءُ ھَنڈ کرتگ

آئی ءِ گْور ءَ یک مزنیں رِپک ءُ ھنرے بیتگ کہ الماریاں کجام رنگ ءَ پَٹ ءُ ھَنڈ بہ کن آں بنڈ ءُ چادِر ھم آئی ءَ پَشت نہ گپتگ اَنت ھرکجا کہ یک چیزے چیر بیتگ آئی ءَ درگپتگ ءُ برتگ آئی ءَ دشتار بندی ءِ مندریک ھم دُزّ اِتگ ءُ برتگ اَنت کہ آیانی سوگند بندی بیتگ اَنت باز سُھر ءُ وردنی چیز ھم برتگ اَنت

آئی ءَ “دُو ” ءِ زَر ءُ ازباب ھم دُزّ اِتگ اَنت نوکرانی، منی کستریں برات ءِ، منی وَ سک باز چیزے دُزّ اِتگ ءُ برتگ آ منی مات ءِ بھا کنگ ءِ ھم دُمب ءَ بیتگ وھدیکہ منی مات مرگ ءِ ساھت ءَ بیت گڑا زوت وکیل ءَ کار اِیت مرگ ءِ وھد ءَ آئی ءَ زانتگ اَت کہ کجام کساس ءَ نپ چِست کن آں وکیل ءَ گْوشتگ کہ اے گُڈی وسیت کانودی نہ اِنت ایشی ءِ تاوان ءِ پُشت ءَ چُکاں بیت یک نیمگی یے بیت ایشی ءِ گیش ءُ پدراھی کنگ اژدری اِنت کہ من درستیں منانکاں بہ زان آں یا بہ منّاں یا رد بہ اشکن آں من گْوش آں من رازیگاں آ دسھت کنت من وَ منّ اِیت منی برات ءِ چَم جھل اَنت ءُ گڈی ءَ منی منّت ءَ گیپت

آ مات ءِ بیرانی گمیگی ءَ گریوْگ ءَ اِنت آ ایشی ءَ مھکم اَت کہ وھدیکہ پرانس آزات بہ بیت گڑا آئی ءَ تچگی کپ اِیت بیت کنت چرے سوب ءَ کہ آ زرباری پرانس ءَ منّوگِری بیتگ ءُ آئی ءِ مجگ ھِچ وڑ ءَ سرکَج ورگ ءَ نہ اِنت کہ من کجا بہ رواں آ منی گوشگ ءِ سر ءَ کیت ءُ منی گوشگ ءِ سر ءَ اوشت اِیت من ءَ ھم اے سرپدی نہ بیتگ کہ آ چی ءَ تچگ ءَ اِنت بیت کنت ھما مردمانی بارو ءَ آیانی واستا چاریگری ئِے کتگ، یھودانی بارو ءَ اے دُرست منّانک اَنت آ باز نرم دِلیں مردمے ھروھد ءِ وڑ ءَ پچیں رنگے ءَ ھونواری ءَ پد اگاں آئی ءَ کجام ھم زلورت مندی ءِ سرجم کنگی اِنت بیت گڑا ھمے وڑ کنت

منی مرد ئِے در پہ در کُتگ گوں من بے تاھیری درشان اِیت آ سَے روچ ءَ منی گوشگ ءِ سر ءَ نِند اِیت من بیھالاں نِی وھدیکہ من ڈن ءَ شتگاں من ھِچ چیز ءَ کُبل نہ جَن آں آ پَٹ ءُ ھَنڈ کَنت منی زُرتگیں شَکر ءُ برنجاں کہ وتی مرد ءِ واتری ءِ ودار ءَ سمبال اِتگ اَنت آ اشاں ھم پَٹ اِیت ءُ وتی گور ءَ ایر کنت اِش

منی کوٹی ءَ ایریں یک الماری ءَ ھم پَٹ ءُ ھَنڈ کنت ءُ درگیج اِیت منی جَم کُتگیناں زور اِیت پنجاہ ھزار پَرانک دُرستاں بارت یک ٹکھے ھم پَشت نہ گیج اِیت آ دُز اِتگیں چیزانی ھمراھی ءَ پِلیٹ ءَ چَہ درکیت ءُ روت

کِسہ روان اِنت سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ ـ


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔