بندیں کوٹی ءِ جِنک (سِی ءُ دومی بھر) – اکیل مراد

بندیں کوٹی ءِ جِنک
(سِی ءُ دومی بھر)

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

چم جھلی انسان ءَ مِرمِرانکی ءَ ایر گیج اِیت ھِچبر آ وتی زندمان ءَ وش ءُ ایمن بیت نہ کنت وھدیکہ من آئی ءَ دوبر دُچار کپ آں گڑا اے بارو ءَ گَپ ءُ ٹال نہ کن آں چریشی ءَ کہ آ سک چم جھلی بیت من اے کُت نہ کن آں کہ دروگیں وسیت نامہ ءَ پد لوئی چاردھم ءَ دروگیں کاگدانی سر ءَ ماڑی ءَ بھا کنت اے بھا کنگ ھم شَوربندی بیتگ چو وسیت نامہ ءِ پَیم ءَ

منی مات ءَ پَد آ ایوک ءُ تھنا اِنت آئی ءَ ھِچ وڑیں سنگت نیست آئی ءَ ھِچبر سنگت نہ بیتگ آئی ءِ گور ءَ برے برے لھتے زال اتکگ کہ چرایاں چَہ موں پارناس ءَ کار ئِے بستگ اَنت برے برے لھتے ھنچیں زال ھم بیتگ اَنت آیاں چَہ کار ئِے نہ گپتگ بیت کنت کہ بنداتی ءَ لھتے مردین ھم بیتگ بلے آیاں اشی ءَ زَر داتگ آئی ءَ وتی زندگی ایوکی ءَ گوازینتگ اے ایوکی آئی ءِ ھمراھی ءَ آئی ءِ سرجمیں اُمر گوستگ بس آ ایوک ءَ یک دُزے بیتگ آ کسان کسانیں دُزیاں چَہ وتی تیلان ئِے کُتگ۔

آئی ءَ بس وتی کَش ءُ نزیکاں تُرس ودینت کُت کتگ چریشی ءَ چَہ ڈن اناں، گوں من آئی ءَ وتی مستیں زبان ءِ واک کَشّ اِتگ آ یک پُشت گیریں دُزے نہ بیتگ بس آ یک کٹمی دُزے بیتگ الماریانی پَٹ ءُ ھَنڈ کنوکے، بید ء توپک ءُ سلاہ ءَ کُشت ءُ کوش کنگ آ تُرسی جاوراں نہ کپتگ دُز ھمے وڑیں زندگی یے گوازین اَنت کہ ھَنچُش آ گوزگ ءَ بیتگ بید ء دوستی ءَ بید ء مردم گِری ءَ تُرس ءِ ھواری ءَ آ تُرس آماچ بیتگ بلے منی مات ءِ بیرانی ءَ پد یک اجب رنگیں زندگی یے گوازینگ ءَ بیتگ تورے شھر ءَ بس آ سیاہ چاھی ھوٹلانی کارداراں گوں پجاروکی بیتگ گھڑ ڈور ءِ بارو ءَ کمے چَم جنی ءِ سر ءَ سرپد بیتگ ءُ شراب جاھانی پُشتی کوٹیانی تہ ءَ نہ اِشتگ ءُ پتائی اِش کُتگ آئی ءِ چھرگ ھماھانی وڑ ءَ بیتگ آئی ءَ باز شراب وارتگ آئی ءِ چَم سھر سھر بیتگ اَنت آئی ءِ گوشتانک ھم دگہ پیمے ءَ بیتگ اَنت

تور ءَ آئی ءِ گور ءَ ھِچ نہ بیتگ دوئیں لوگانی بھا کنگ ءَ پد ھِچ پَش نہ کپتگ یک سالے ءَ داں امبار ءَ نندوک بیتگ کہ مات ءَ کراھے ءَ زُرتگ اَت یک سالے ءَ داں یک ایمنی ءِ کرسی ءِ سر ءَ وپتگ آیاں داں یک سالے ءَ اود ءَ روگ ءَ اِشتگ پد ءَ آیاں ڈن ءَ کَشّ اِتگ

یک سالے ءِ تہ ءَ آئی ءَ پشومانی بیتگ اَت کہ وتی زورانسری ءِ بھا کتگیں مڈیاں واتر زوراں یک یک ءَ یکجا کتگ ءُ مات ءِ امبار ءَ ایریں لوگ ءِ ازباباں جوا ءِ پروش ورگ ءَ بندات کَنت دار ءَ نکش ءُ نگاریں چیز ءُ پد ءَ تَلی ءُ ھیران ءُ پد ءَ بینڈ ءُ کمبل پد ءَ الماری ءُ پد چادِر ءَ پد ءَ یک روچے ءَ آئی ءِ گور ءَ ھِچ پَش نہ کپت، گوں اے وڑیں مردماں ھمے وڑ بیت کہ یک روچے ءَ ایشی ءِ گْور ءَ گُد گور ءَ کنگ ءَ ھم نہ بیت، چریشاں ابید آئی ءِ گور ءَ ھِچ نہ بیت یک چادِرے ھم پَشت نہ کَپ اِیت وردنی ءُ آپ واری گلاسے ھم نہ بیت آ ایوک اِنت

یک سالے ءَ داں کَسے ءَ آئی ءِ واستا دروازگ پَچ نہ کتگ ھمے گْوش اَنت گُڈی لگتانی جاہ وتی دلبند اِنت گڑا آئی ءَ پیرس ءَ جھمنندیں ناکوزتک ءِ سر ءَ نِمدی ءِ نویس اِت آئی ءَ مالذیرب ءِ ھند ءَ یک کوٹی یے جھمنندی ءِ واستا دنت ءُ اے وھد ءَ آئی ءِ اُمر پنجاہ سال ءَ گوز اِیت ءُ زندگی ءِ اولی کار آئی ءَ رَس اِیت اولی پکار، کہ آ یک دریا ءِ بیمہ کمپنی ءَ “مارکینٹگ ” بزاں کار ءِ درگیجگ ءِ کار رس اِیت ئِے منی یات اِنت کہ اے کار ءَ داں پانزدہ سال ءَ کَنت پد ءَ آ نادراہ بیت آئی ءَ نادراھجاہ ءَ روگ کَپ اِیت آ اود ءَ بیران نہ بیت آ وتی کوٹی ءِ تہ ءَ بیران بیت،
منی مات ءَ اے چُک ءِ بارو ءَ ھِچ بر گپ نہ کَش اِتگ آئی ءَ ھِچ بر زَنگ نہ جتگ آئی ءَ گوں ھِچ کَس ءَ آ الماریانی پَٹ ءُ ھَنڈ ءِ بارو ءَ گوں کَسے ءَ گپ نہ جتگ آئی ءَ ایشی ءِ مات بوگ ءِ ھَک ھمے وڑ ءَ پیلو کُتگ کہ اے یک جُرمے آئی ءَ چیر داتگ آئی ءِ ھیال بیتگ کہ ھرکس منی اے چُک ءَ نہ زانت من ھم آئی ءَ نہ زان آں ھُدا ءِ دیم ءَ بس ءُ آئی ءِ دیم ءَ بس آئی ءِ واستا گپ جنگ نا اوپاری ءِ بروبری بیتگ آئی ءِ بارو ءَ ھروھد ءَ سارت ءُ ایمنیں ءُ جوانیں گپ ءِ درانگاز اِتگ ئِے یکیں سوگند اگاں آئی ءَ لوٹ اِتگ کہ اے ھرسھینانی تہ ءَ یکے ءِ ھوش گِیشتر بیتگ آ درستاں چَہ گیش ازمکار تِر بیتگ درستاں چَہ گیش شیوار بیتگ ءُ اے ھما بیتگ کہ وتی مات ءَ درستاں چہ گیش مھر ئِے کرتگ، ھما بیتگ کہ جتائیں لبزاں گیشتر سرپد بیتگ من ءَ سرپدی نہ بیتگ آئی ءَ گْوشتگ کہ یک بچکے ءَ اینچُک اوست دارے اینچُک نزیک کن ئِے ھمینچُک دوستانک بیت

مئے یک رندے دُچاری بیتگ آئی ءِ نمیرانیں کستریں برات ءِ بارو ءَ کِسہ کُت کہ چِنچُک دردناکیں اے مرگ چِنچُک تورناک اِنت مئے کستریں برات، مئے کسانکیں پاؤلو جان

مئے میان ءَ بن ریشگی یک ھَنچیں اَکسے ءِ کسھاں مجگ ءَ کٹین اِیت سادیک ءَ ورگ ءِ وھد ما ھرسئیں یک ٹیبکے ءِ دیم ءَ نِشتگ ءُ ورگ ورگ ءَ ایں، آئی ءِ اُمر ھبدہ سال ءُ ھژدہ سال ءِ میان ءَ اِنت مات مئے میان ءَ گون نہ اِنت آ مارا ھردوکاں ورگ ءِ ورگ ءَ چارگ ءَ ایں کستریں برات ءُ من ءَ ھردوکاں چارگ ءَ ایں ءُ پد ءَ آ وتی ھَڈاں کَش اِیت ٹیبل ءِ سر ءَ ایر کَنت نِی بس آ کستریں برات ءِ نیمگ ءَ چارگ ءَ اِنت بازیں وھدے ءَ آئی ءَ چار اِیت ءُ پد ءَ اچانگ ءَ آئی ءَ یک بیمناکیں رنگے ءَ گپے گْوش اِیت آ گپ ورگ ءِ بارو ءَ اِنت آئی ءَ گْوش اِیت کہ مھتاجی بیگ لوٹ اِیت اینچُک ورگ ورگی نہ اِنت کستریں برات ھِچ پَسو نہ دنت آ وتی گپ ءَ برجاہ دار اِیت آ ایشی ءَ یاتگیری دنت کہ گوشتانی مزنیں پُل منی واستا اَنت

آئی ءَ اے گْوشگی نہ اِنت من جُست ئِے کَن آں تئی واستا پرچا؟ آ گْوش اِیت بس من ھمے وڑاں کہ ھمے وڑ بہ باں، من گْوش آں تو بہ مِر ئے شرتر اِنت من ورگ ورات نہ کن آں کستریں برات ھم ورگاں یل دنت آ ودار کنت کہ کستریں برات گپے بہ جَنت بس یک گپے بہ جَنت آئی ءِ گُٹ ءَ گِراں داراں داں آئی ءِ چَم شِنز بہ تَر اَنت کستریں برات ھِچ نہ گْوش اِیت آئی ءِ چھرگ زَرد تر اِیت آئی ءِ ھنارکانی سر ءَ ھَرس ایریچان بنت

ھما روچ ءَ آ بیران بیتگ اَت آ روچ گمیگی ءِ روچے اَت منی ھیال اِنت کہ بھارگاھیں مولم اَت اپریل ءِ ماہ اَت من ءَ کَسے ءَ روھت کُتگ اَت بس ھِچ نیست اَت ایشی ءَ چَہ ابید کہ آئی ءَ ھِچ نہ گْوشت بس کَسے ءَ آ مردگے ءَ دیستگ اَت تگرد ءِ سر ءَ آئی ءِ لاش ایر اَت وتی کوٹی ءِ تہ ءَ آئی ءِ کسھانی ھلاسی ءَ پیسر مرگ ءَ وتی پانچول پراھے ءَ رسینتگ اِت اَنت

مِرگ ءَ ھما وھد ءَ مُرت کہ منی کستریں برات ءَ وتی ساہ دات اَنت ھما وھد ءَ چوناھیگا مرتگ اَت کہ آئی ءِ تِر ءُ شاپی ءِ گپ ھما وھد ءَ ھلاس بیت اَنت

مات ءَ وتی زندمانی ءَ گْوشتگ اَت اگاں اے بیران بیت گڑا ایشی ءَ منی مانش ءِ کَش ءَ کَل بہ کن اِیت نی من ءَ یات نہ اِنت جاگہ کجام اَت کجام مانشجاہ ءَ بلے بس ھمے زان آں کہ مانشجاہ لوار ءِ دمگ ءَ بیتگ آ ھردوک یکیں گِسُک ءِ تہ ءَ اَنت بس آ دوئیں اے راستی ءِ کہ اے ھردوک ھما وڑ بیتگ اَنت کہ بوّگی بیتگ یک دل سُتکیں پھرے ءِ اکسانی کِسہ

سرجمیں سال ءِ وھد ءَ تھاری اِنت کہ تھاری اے باز جتا اِنت بیت کنت یکیں ھترکَش ءَ ھَورانی مولم ھپتگاں داں آسمان ءَ مان پوشاں کہ یک ھمدستیں مولمے ءِ تہ ءَ آسمان ءَ گِر اَنت ماھے رُژن ھم اشاں چَہ سرگوز بیت نہ کنت ایشی ءِ پُشدر ءَ ھُشکیں مولمے کیت آسمان سَجو ءَ ساپ ءُ پلگار بیت ھِچ جاہ ءَ یک شِینکیں جمبری بُٹے ءِ نشان ھم نہ بیت ھمے وڑ بیت کہ بید ء ماہ ءِ رژن ءَ شپ رژناہ بنت ءُ زمین ءِ سر ءَ مُچیں آپانی تہ ءَ دیوالانی اکس زاھِر بنت

من ءَ روچ ءِ وھد یات نہ اِنت روچ ءِ رژن ءِ رنگ مُجی کَن اَنت آیاں نیست ءُ نابود کَن اَنت شپ ءِ وھد من ءَ الکاپ ءَ یات اِنت کہ سبز رنگیں آسمان سک دور بیتگ ھمک بَزی ءِ پُشت ءَ بیتگ آ جھان ءِ جھلانکیاں چیر ءَ کَنت آسمان منی واستا یک جوانیں تِرْپوکیں تالانی یے بیتگ کہ سبز رنگے ءَ گوزان بیتگ یک ھَنچیں دل کَشیں ندارگے بیتگ کہ آئی ءِ دَرور نہ بیتگ برے برے وِن لونگ ءَ وھدیکہ منی مات بیزاری بیتگ گڑا آئی ءَ اَپس ءَ را زین کَنگ ءُ ما ھُشکیں جاھاں مولمانی چارگ ءَ شُتگ ایں اے منی وَش بھتی بیتگ کہ آ ندارگانی شَپ، آ مات رژنائیں آسمان ایوک ءَ بس آپشارانی پیم ءَ ریچان بیتگ بے توار ءُ اوشتوکیں ترندیں شِکگانی دروشم ءَ گوات سبز رنگے ءِ تہ ءَ ھواریچان بیتگ ھَنچُش کہ آئی ءَ گوں دستاں بِہ گِر ءُ دست ءَ بہ کن

سبز رنگیں آسمان ءِ رژن دل ءَ را سارت ءُ ایمنی ءِ یک ھمگرنچی یے بیتگ شپ ءَ دُرستیں چیز ڈولڈار ءُ روژنا کتگ اَنت درستیں جھل دیمیں جاہ، کور ءِ لمباں کہ کجا تئی چَم ءِ شانک شُتگ اَنت ھمک شپ وتی مٹ وت بیتگ اَنت ھمک گوستگیں شپ ءَ یک وھدے ءِ نام دات کُتگ شپ ءِ چِپ چِپانی توار دروریں جاھاں کُچِکانی چانگگ آ کَسے ءِ راز پاشکی ءَ چانگگ اِش بنا کُتگ آ یکے دومیگ ءَ یکے دومی میتگانیگ ءَ پَھسی اِش کُتگ چُشکہ شپ دراھیں وھد ءُ رسترانی کُکارانی واستا بیت

سَھن ءِ کِشک ءَ دارچینی ءِ درچکانی ساھِگ آیانی سیاھیں بُنڈ دراھیں باگانی سِنگ ءِ مرمر مِک اَنت درست زاھِر اَنت لوگ ھم بادشاھی ءُ منی کستریں برات منی ھمراھی ءَ روگ ءَ اِنت ءُ مزنیں نگاھے ءِ سر ءَ چیزے ءِ چارگ ءَ ھُشکیں دگ ءِ سر ءَ پَچیں دروازگ ءِ نیمگ ءَ چارگ ءَ اِنت
یک روچے اَت کہ آ لیسے ءَ جاڑیگ نہ اَت سیاھیں گاڑی ءَ بس ایوک ءَ آئی ءِ ڈرائیور اَت آ من ءَ گْوش اِیت کہ پِت نادراہ اِنت ورنائیں واھند “مالک ” سادیک ءَ شُتگ ڈرائیور ءَ ھمے ھُکم رَس اِتگ کہ آ سائیگون ءَ بہ نند اِیت دانکہ من ءَ لیسے ءَ سر بہ کنت ءُ واتر بورڈنگ اسکول ءَ ءَ بہ بارت،

ورنائیں واھند لھتے روچاں پد واتر کیت یک رندے پد ءَ آ سیاھیں گاڑی ءِ پُشتی سِٹ ءَ سوار بیت اِنت آ وتی نگاھاں دومی نیمگ ءَ کَنت دانکہ مردمانی گِندگ ءَ آئی ءِ نیمگ ءَ چارگی نہ اِنت کہ آ ھر وھدی ءِ وڑ ءَ تُرس آماچ بہ بیت

ما یکے دومیگ ءَ چُکیں، چُکان کن ایں آ گریوْگ ءَ اِنت پِت زندگ بیت آئی ءِ گُڈی اُمیت ھم ھلاس بیت، آئی ءَ ایشی ءَ را دزبندی کُتگ اَت آئی ءَ چَہ زیر مِنّتی ئِے گِپتگ اَت آ آئی ءَ را منی بدن ءِ لِچگ ءِ اجازت ءَ بہ دنت آئی ءَ ایشی ءَ را گْوشت کہ اے راستی یے آ منی گپ ءَ را سرپد بیت آئی ءَ وتی دراجیں زندمانی ءَ ھم اِشک کُتگ اے بیتگی نئیت اے وڑ بہ بیت آئی ءَ ایشی ءَ را دست بستگی کُتگ اَت کہ آ نی آئی ءَ آئی ءِ باریگ ءَ شاتمانی بہ دنت

یک رندے ھَنچیں اِشک کہ ھما گنوک دابیں وڑ ءُ پیم کسانکیں انگریز رنگیں جِنکے گونا آئی ءِ دیوانگی ءَ چَہ آئی ءَ گْوشتگ اَت آ من ءَ گیش وھد بہ دنت کہ گوں اے جنک ءَ مھر بہ کن آں اے وڑ مہ بیت کہ ایشی ءَ چَہ پیسر من پرانس ءَ دیم دیگ بہ باں آئی ءَ یل بہ کن آں ھاں بیت کنت یک سالے ءَ جتا بیت کن آں بلے اے وَ بیت نہ کَنت کہ اے مھروان ءَ ھروھدی ءَ یل بہ کن آں اے وَ اَنی اَنی نوک نوکیں مھروانی بیتگ انگت ءَ باز جھلانکی اِنت وتی ودی بیتگیں گمیگی باز نہ وش اَنت کہ اے نرم ءُ شپکیں بدن ءَ گِستا بیگ سک تورناک اِنت ءُ گیشتر ھما سوب ءَ کہ آ ایشی ءَ زانگ ءَ اَت من ءَ چُشیں مھروان ھِچ بر نہ رس اِیت

کِسہ روان اِنت سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ ـ