بندیں کوٹی ءِ جنک (سِی ءُ چارُمی بھر) – اکیل مراد

104

بندیں کوٹی ءِ جنک
(سِی ءُ چارُمی بھر)

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

بے تواریں زبانے ءِ سوْب ءَ آئی ءِ گوست ءِ سر ءَ آئی ءِ چمانی تہ ءَ ورنائی ءِ رنگ شھم کنگ ءَ اَت یک ھَنچیں وشی یے کہ وتی ھیل ءِ کَچو ءَ سرجم کنگ ءَ اِنت آ شرنگ ءِ گِندگ ءَ پیداک اَت “دُو “آئی ءِ گور ءَ نندوک اَت ھمے وڑ ءَ سما بوّگ ءَ اَت کہ “دُو ” ءَ ھِچ سما نہ بیتگ” تُرسینگ اے نہ اِنت کہ چریشی ءِ بارو ءَ من گَپ جت اَنت آئی ءِ جاورھالانی دروشم، آئی ءِ وشی ءِ درور ” آئی ءِ شررنگی تُرس ھمے سوْب اَت کہ آ تَچک ءَ ھما جاہ ءَ نندوک اَت کہ اود ءَ منی مات نندوک بیتگ وھدیکہ ایشی ءِ مَٹ دیم ءَ اتک گڑا من زانت کہ آئی ءَ چَہ ابید آئی ءِ جاہ ءَ دگہ کَس نہ بیتگ

من وتی دل ستکی ءَ زان آں کہ آئی ءِ پجاری جاہ ءَ دگہ کَسے گپت نہ کَنت آ گار بیتگ ءُ منی گور ءَ چُشیں زورے نیست اَت کہ آئی واتر بئیت یا واتر بوّگ ءَ بندات بہ کنت ھِچ نیست اَت آئی ءِ یاتی اکس ءِ ساھِگ ءَ ابید من سرجمی ءَ ھوش ءُ سار ءَ اتکاں دیوانگی بیتاں من ھمینکس کوکار ءُ توار بہ کَش آں کَش اِت کن آں سُبک سُبکیں توار کمکی ءِ واستا توار پِر کنگ داں آ بد اِتگیں برپ ءِ چُنڈ ءَ پروشت بہ کن آں کہ چریشی ءَ سرجمیں تباھی ءِ ندارگ ءِ انداز یکجاہ کتگ اَنت مات ءَ وتی سر تَچک دات،

منی واستا شھر ءِ درستیں پِنڈوک، دگانی سر ءَ تروکیں پِنڈوکیں زاک ءَ چَہ آباد اِنت شھر ءِ دُرستیں زال، برنجانی ڈگارانی زال سیام ءِ نزیک ءَ گوزوکی میکونگ ءِ کور ءِ لمب ءِ من اے دراھیں جاھاں اے پِنڈوکیں زال آؤرتگ ءُ مُچ کُتگ اَنت چریشی ءَ چَہ من ءَ تُرسے بیتگ آ ھرجاہ ءَ چَہ کیت آ تُری کلکتہ ءَ چَہ اتکگ یا دگہ جاھے ءَ اتکگ آ ھروھد ءَ گوازی جاہ ءِ پَٹ ءَ دارچینی ءِ درچکانی ساھگ ءَ وپتگ بیتگ ھروھد ءَ منی مات آئی ءِ ھمراہ بیتگ آئی ءِ کرمانی وارتگیں ریشگانی جاہ ءَ پاداں لِچیتگیں مکسکانی چار ءُ گزار ءَ بیتگ آئی ءِ ھمراھی ءَ کسہ کاریں کسانکیں جِنک آ آئی ءَ دو ھزار میلّ ءَ چَہ ھمراھی ءَ تَرگ ءَ اِنت آ چراھی ءَ چَہ باز بیزاری بیتگ آ ایشی ءَ کَسے ءَ دیگ لوٹ اِیت بہ زیر ایت ایشی ءَ نِی دگہ چُک نیست دُرست مُرتگ اَنت یا چگل داتگ اَنت زندمانی ءِ گُڈی بھر ءَ آ دارچینی ءِ درچکانی ساھگ ءَ وپتوک اِنت آ انگت ءَ نہ مُرتگ آ دُرستاں چَہ گیش زندمانی کَنت آ وتی لوگ ءِ تہ ءَ مِر ایت وتی درتگیں گُدانی تہ ءَ مِر ایت آئی ءِ واستا مھلوک پُرس داریت

کِسہ روان اِنت سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ ـ


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔